Ασαφείς παραμένουν οι αιτίες που προκαλούν τη νόσο Πάρκινσον, αν και ορισμένοι αιτιολογικοί παράγοντες έχουν προσδιοριστεί, όπως συγκεκριμένες γενετικές μεταλλάξεις ή τραυματισμός στο κεφάλι.

Παρόλα αυτά, οι συγκεκριμένοι παράγοντες κινδύνου δεν αντιπροσωπεύουν την πλειοψηφία των περιπτώσεων.

Διαβάστε επίσης: Διαβήτης: Ποια νόσος τριπλασιάζει τον κίνδυνο

Οι επιστήμονες σημειώνουν πως ο αριθμός των ατόμων με νόσο του Πάρκινσον έχει υπερδιπλασιαστεί τα τελευταία 30 χρόνια και αν δεν αλλάξει κάτι, θα διπλασιαστεί ξανά ως το 2040.

Τονίζουν επίσης ότι οι παράγοντες κινδύνου που έχουν εντοπιστεί δεν αρκούν για να εξηγήσουν τον εκτεταμένο επιπολασμό της Πάρκινσον. Επιπλέον, ο ρυθμός αύξησης της νόσου είναι πολύ μεγαλύτερος από τον αναμενόμενο εξαιτίας της γήρανσης, οπότε επισημαίνουν ότι άλλες, λιγότερο ορατές αιτίες, θα πρέπει να συμβάλλουν στην άνοδό της.

Ανάμεσα στους λιγότερο ορατούς παράγοντες συγκαταλέγεται και ένας ευρέως χρησιμοποιούμενος βιομηχανικός διαλύτης, το τριχλωροαιθυλένιο, το οποίο μέχρι σήμερα δεν είχε αναγνωριστεί ως παράγοντας κινδύνου για την νόσο Πάρκινσον και για τον οποίο οι επιστήμονες σημειώνουν ότι απαιτείται περαιτέρω έρευνα για την σύνδεση του  τριχλωροαιθυλενίου με την Πάρκινσον.

Το τριχλωροαιθυλένιο είναι ένα απλό μόριο με έξι άτομα, το οποίο χρησιμοποιείται μεταξύ άλλων για να βγάλει την καφεΐνη από τον καφέ, να απολιπάνει μεταλλικά στοιχεία και στο στεγνό καθάρισμα των ρούχων.

Η άχρωμη χημική ουσία συνδέθηκε για πρώτη φορά με το Πάρκινσον το 1969.

Νέα μελέτη

Νεότερη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Journal of Parkinson’s Disease συνδυάζει τη βιβλιογραφική ανασκόπηση με επτά ενδεικτικά παραδείγματα και υποθέτει ότι αυτή η πανταχού παρούσα χημική ουσία συμβάλλει στην παγκόσμια άνοδο της Πάρκινσον. Σημειώνει μάλιστα ότι το τριχλωροαιθυλένιο είναι μια από τις αόρατες αιτίες της νόσου, που μπορεί να αποτραπεί και γι΄ αυτό προτείνει την απαγόρευση της χρήσης του.

Η μελέτη αναφέρεται στη χημική ουσία, περιγράφει τη συσχέτισή της με την Πάρκινσον και άλλες ασθένειες, περιγράφει λεπτομερώς την ευρεία χρήση και τις οδούς μόλυνσης και παρέχει έμμεσες αποδείξεις για τον ευρύτερο ρόλο της στην Πάρκινσον, μέσω ενδεικτικών περιπτώσεων που απεικονίζουν άτομα με τη νόσο που πιθανόν να εκτέθηκαν σε τριχλωροαιθυλένιο μέσω περιβάλλοντος ή επαγγέλματος.

Ολοκληρώνει με μια έκκληση για μεγαλύτερη έρευνα σχετικά με τις επιπτώσεις του τριχλωροαιθυλενίου στην Πάρκινσον, την προστασία και την αποκατάσταση μολυσμένων τοποθεσιών και την απαγόρευση αυτής της χημικής ουσίας εξαιτίας της οποίας έχει προκληθεί ανυπολόγιστη βλάβη στην υγεία του κοινού.

Το ιστορικό

Από το 1969 μέχρι τώρα, τέσσερις περιπτωσιολογικές μελέτες που αφορούσαν οκτώ άτομα συνέδεσαν την επαγγελματική έκθεση στο στοιχείο αυτό, με την Πάρκινσον.

Επιπλέον, μια μικρή επιδημιολογική μελέτη διαπίστωσε ότι η έκθεση στο διαλύτη λόγω επαγγέλματος ή χόμπι συσχετίστηκε με 500% αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης Πάρκινσον.

Σε πολλαπλές μελέτες σε ζώα, η χημική ουσία αναπαράγει τα παθολογικά χαρακτηριστικά της Πάρκινσον.

Η νέα μελέτη σημειώνει ότι η έκθεση σε αυτό το χημικό στοιχείο, δεν περιορίζεται σε όσους εργάζονται με τη χημική ουσία.

Στο περιβάλλον

Το τριχλωροαιθυλένιο μολύνει τον αέρα και τα υπόγεια ύδατα. Το μόριο, όπως το ραδόνιο, εξατμίζεται από το έδαφος και τα υπόγεια ύδατα και μπαίνει σε σπίτια, χώρους εργασίας ή σχολεία, συχνά χωρίς να το καταλαβαίνουμε.

Παρά την εκτεταμένη μόλυνση και την αυξανόμενη βιομηχανική, εμπορική και στρατιωτική χρήση, οι κλινικές μελέτες για τριχλωροαιθυλένιο και Πάρκινσον είναι λίγες.

Πού χρησιμοποιείται

Το τριχλωροαιθυλένιο περιέχεται σε σειρά καταναλωτικών προϊόντων όπως κόλλες, καθαριστικά, απολιπαντικά με διαλύτες, μαντηλάκια καθαρισμού, καθαριστικά φιλμ, χαλιών, όπλων, μελάνια, λιπαντικά, προϊόντα αφαίρεσης χρωμάτων, σπρέι πιπεριού, φυτοφάρμακα, ψυκτικά, σφραγιστικά, είδη αφαίρεσης λεκέδων, καθαριστικά εργαλείων, διορθωτικά υγρά γραφομηχανής, φινιρίσματα ξύλου. Επίσης χρησιμοποιείται στη βιομηχανία για προϊόντα φροντίδας αυτοκινήτου και επίπλων, στεγνό καθάρισμα, απολίπανση, Η/Υ και ηλεκτρονικά, απολυμαντικά, χρώματα, ενισχυτικά γεύσης, κοσμήματα, μηχανήματα, χαρτί, αρώματα, πλαστικά, σαπούνια και φάρμακα.

Δεδομένα τοξικότητας

Η μελέτη σημειώνει ακόμη πως «οι δυσμενείς επιπτώσεις στην υγεία που σχετίζονται με το τριχλωροαιθυλένιο εκτείνονται πολύ πέρα από την Πάρκινσον. Οι τοξικές του επιδράσεις αρχίζουν λίγο μετά τη σύλληψη. Το τριχλωροαιθυλένιο μπορεί να διαπεράσει τον πλακούντα και η έκθεση της μητέρας σε αυτό σχετίζεται με χαμηλό βάρος του νεογνού κατά τη γέννηση, συγγενή καρδιοπάθεια και νευρολογικά προβλήματα. Στο μολυσμένο με τριχλωροαιθυλένιο στρατόπεδο του Σώματος Πεζοναυτών Lejeune, τουλάχιστον επτά μωρά είχαν ανεγκεφαλία και δέκα είχαν δισχιδή ράχη. Μετά τη γέννηση, οι ασθένειες που συνδέονται με το τριχλωροαιθυλένιο πολλαπλασιάζονται καθώς ο διαλύτης συνδέεται με καταστάσεις που επηρεάζουν σχεδόν κάθε σύστημα οργάνων, καθώς επίσης και με καρκίνο.

Σύμφωνα με την Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος των ΗΠΑ και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, το τριχλωροαιθυλένιο είναι καρκινογόνο για τον άνθρωπο από όλες τις οδούς έκθεσης. Μια μετα-ανάλυση βρήκε ότι η επαγγελματική έκθεση «σχετιζόταν με υπερβολικά περιστατικά καρκίνου του ήπατος, καρκίνου των νεφρών, λεμφώματος non-Hodgkin, καρκίνου του προστάτη και πολλαπλού μυελώματος, με τα ισχυρότερα στοιχεία για τους τρεις πρώτους καρκίνους».

Αυτή είναι πιθανότατα μόνο μια μερική λίστα. Τουλάχιστον 78 άνδρες που ζούσαν στο μολυσμένο Camp Lejeune έχουν διαγνωστεί με καρκίνο του μαστού. Επιπλέον, υψηλά ποσοστά όγκων του εγκεφάλου και άλλων όγκων του κεντρικού νευρικού συστήματος έχουν αναφερθεί σε μελέτες σε ζώα και σε κοινότητες μολυσμένες με τριχλωροαιθυλένιο.

Οι δυσμενείς επιπτώσεις του τριχλωροαιθυλενίου στην υγεία, είναι γνωστές από καιρό.

Το 1932, ο Δρ Κάρεϊ ΜακΚόρντ, γιατρός που εργαζόταν για την Chrysler Corporation, έγραψε μια επιστολή στην Εφημερίδα της Αμερικανικής Ιατρικής Ένωσης, λέγοντας ότι οι δραστηριότητες του τριχλωροαιθυλενίου «συχνά αποτυγχάνουν να αποκαλύψουν την τοξική φύση αυτής της χημικής ουσίας και τους πρακτικούς κινδύνους που μπορεί να προκύψουν από τη χρήση της». Στη συνέχεια, σχολίασε πειράματα με κουνέλια στα οποία η επανειλημμένη έκθεση του δέρματος στη χημική ουσία προκάλεσε θάνατο σε λίγες μέρες. Η εισπνοή τριχλωροαιθυλενίου «υπό συνθήκες ασήμαντης έκθεσης» σκότωσε τα κουνέλια σε ημέρες, αν όχι σε ώρες. Πριν από ενενήντα χρόνια, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο διαλύτης θα μπορούσε να είναι «η πηγή της καταστροφής για τους εκτεθειμένους εργάτες».