Αν και μπορεί να μην το συνειδητοποιείτε, το πλαστικό διαπερνά τη ζωή μας με πολλούς περισσότερους τρόπους από τα καλαμάκια μίας χρήσης. Το πλαστικό βρίσκεται στη συσκευασία για τα τρόφιμα και τα ροφήματά μας, σε ορισμένα είδη ένδυσης, σε προϊόντα προσωπικής φροντίδας και ακόμη και στο νερό που πίνουμε (μικροπλαστικά).
Όπως μπορείτε να μαντέψετε με βάση αυτή τη λίστα, είναι πολύ δύσκολο να αποφευχθούν εντελώς.
Όσον αφορά την υγεία σας, πιθανότατα δεν χρειάζεται να ανησυχείτε πολύ για όλα αυτά. Ορισμένοι τύποι πλαστικών είναι εγκεκριμένοι από τον FDA και γενικά αναγνωρίζονται ως ασφαλείς. Άλλα πλαστικά, ωστόσο, μπορεί να είναι πιο επιβλαβή για την ανθρώπινη υγεία.
Ποιο πλαστικό αυξάνει τον κίνδυνο διαβήτη τύπου 2;
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι φθαλικές ενώσεις, μια χημική ουσία που προστίθεται σε ορισμένα πλαστικά για να τα κάνει πιο εύκαμπτα.
Σε επιστημονική μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο Environmental International, αναφέρεται ότι η έκθεση σε φθαλικές ενώσεις μπορεί να συνδέεται με αυξημένη πιθανότητα εμφάνισης αλλεργιών, ενδοκρινικών ή αναπαραγωγικών προβλημάτων, μεταξύ άλλων.
Αυτός ο συγκεκριμένος τύπος πλαστικού μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο και για ακόμα μία χρόνια πάθηση.
Οι γυναίκες που εκτίθενται σε υψηλά επίπεδα φθαλικών ενώσεων μπορεί να έχουν έως και 63% αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν διαβήτη τύπου 2, σύμφωνα με έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο The Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism.
Τι λέει η έρευνα για τις φθαλικές ενώσεις
Για να καταλήξουν σε αυτό το συμπέρασμα, οι επιστήμονες της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν ανέλυσαν δεδομένα 6 ετών από 1.308 γυναίκες μεταξύ 42 και 52 ετών που είχαν εγγραφεί στη Μελέτη για τη Γυναικεία Υγεία σε όλη τη χώρα.
Όταν εγγράφηκαν μεταξύ 1996 και 1997, καμία από τις γυναίκες δεν είχε πάρει εξωγενείς αναπαραγωγικές ορμόνες (όπως αντισυλληπτικά χάπια ή θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης) τους προηγούμενους 3 μήνες.
Κατά τη διάρκεια της μελέτης, το 4,7% ή 61 από τις συμμετέχουσες εμφάνισαν διαβήτη. Δείγματα ούρων έδειξαν ότι, σε σύγκριση με τις συνομήλικές τους, που δεν εμφάνισαν διαβήτη, οι γυναίκες με διαβήτη είχαν σημαντικά υψηλότερες συγκεντρώσεις όλων των μετρούμενων φθαλικών μεταβολιτών εκτός από δύο.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, οι γυναίκες που εκτέθηκαν σε υψηλότερα επίπεδα φθαλικών ενώσεων φάνηκε να έχουν έως και 63% αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν διαβήτη τύπου 2.
Η συσχέτιση ήταν ιδιαίτερα ισχυρή για τις γυναίκες που πληρούσαν τα κριτήρια Δείκτη Μάζας Σώματος για παχυσαρκία στην αρχή της μελέτης.
Προηγούμενη έρευνα αναφέρει ότι οι φθαλικές ενώσεις μπορεί να επηρεάσουν την ινσουλίνη, μια σημαντική ορμόνη που εμπλέκεται στη ρύθμιση του σακχάρου στο αίμα και σε αυτό αποδίδουν τα ευρήματά τους οι ερευνητές.
