Τη γνωρίσαμε μέσα από την αγαπημένη σειρά του MEGA «Μαύρο Ρόδο». Ποια είναι όμως η πρωτοεμφανιζόμενη ηθοποιός Φωτεινή Παπαθεοδώρου; Το Vita συνάντησε ένα σύγχρονο κορίτσι που λατρεύει την Ελλάδα, αλλά δεν ξεχνά και τις βρετανικές καταβολές της.

Στη συνέντευξή της μας μιλά για όλα εκείνα που την κάνουν ευτυχισμένη, για όσα τη χαλαρώνουν, για την αγαπημένη της γυμναστική καθώς και για τα μυστικά της ευεξίας της.

Γεννήθηκες και μεγάλωσες πού;

«Γεννήθηκα στο Πρέστον της Αγγλίας. Εζησα εκεί μέχρι τα 7 μου. Υστερα μετακομίσαμε στη Θεσσαλονίκη όπου και πέρασα τα παιδικά μου χρόνια. Στα 18 ξαναγύρισα στην Αγγλία για σπουδές και έμεινα εκεί μέχρι που αρχίσαμε γυρίσματα για το “Μαύρο Ρόδο” τον Ιούλιο του 2022».

Στην Αγγλία πώς βρέθηκε η οικογένειά σου;

«Η μητέρα μου είναι Αγγλίδα. Ο πατέρας μου πήγε στην Αγγλία για σπουδές και κάπως έτσι γνωρίστηκαν, ερωτεύτηκαν και έμειναν εκεί».

Τι αγαπάς εκεί και τι εδώ;

«Στην Αγγλία αγαπώ τη μυρωδιά του φρεσκοκομμένου γρασιδιού μετά από βροχή. Στην Ελλάδα αγαπώ τη μυρωδιά των πεύκων το καλοκαίρι δίπλα στη θάλασσα».

Ευτυχισμένα παιδικά χρόνια;

«Πολύ ευτυχισμένα. Αναπολώ τα ξέγνοιαστα καλοκαιρινά βράδια της παιδικής μου ηλικίας. Οταν φώναζες τη φίλη σου να βγει στο μπαλκόνι για να τη ρωτήσεις αν μπορεί να κατέβει να παίξετε.

Θυμάμαι που μαζευόμασταν στα πάρκα και παίζαμε “μήλα”. Που βάζαμε μαζί τα λίγα λεφτά που είχαμε για να μοιραστούμε ένα παγωτό. Μου λείπουν αυτά τα χρόνια που ζούσαμε χωρίς φόβο και ήμασταν γεμάτοι ελπίδα».

Πότε αποφάσισες να ασχοληθείς με την υποκριτική;

«Πάντα με γοήτευε η ιδέα να μπορείς να ζεις πολλές ζωές, διαφορετικές από τη δική σου. Αλλα συναισθήματα, άλλες εμπειρίες, άλλες εποχές, άλλες σκέψεις, μέσα από διαφορετικές προσωπικότητες.

Θυμάμαι ότι από πολύ μικρή όταν έβλεπα ταινίες αντί να ταυτιστώ με τον ήρωα που υποδυόταν μια ηθοποιός, ταυτιζόμουν με την ίδια την ηθοποιό και σκεφτόμουν όλη τη διαδικασία που περνάει για να ενσαρκώσει τον ρόλο της. Είχα μια τεράστια επιθυμία να το ζήσω και εγώ όλο αυτό».

Πώς έγινε η επαφή για τη συμμετοχή σου στο «Μαύρο ρόδο» του MEGA;

«Είχα κάνει δοκιμαστικά για διάφορους ρόλους στο παρελθόν για την casting director Μιράντα Ρωσταντή. Τελικά δεν ταίριαξα σε κάποιον από αυτούς τους ρόλους, αλλά με θυμήθηκε η Μιράντα όταν έψαχνε ηθοποιούς για το “Μαύρο Ρόδο”. Βρισκόμουν στο Λονδίνο και έστειλα ένα self-tape αρχικά.

Το είδε ο σκηνοθέτης μας, Κώστας Αναγνωστόπουλος, και με κάλεσαν στην Αθήνα. Ακολούθησαν πολλά ακόμη δοκιμαστικά μέχρι να έρθει η επίσημη πρόταση».

Για τον ρόλο της μοναχής στο «Μαύρο Ρόδο» χρειάστηκε να κάνεις κάποια προετοιμασία πριν;

«Οταν άρχισα να κάνω έρευνα για τον ρόλο, είδα ταινίες, ντοκιμαντέρ, έβλεπα μοναχές που ανέβαζαν βιντεάκια σε σελίδες στο YouTube. Μετά από λίγες μέρες η Κατερίνα Διδασκάλου μου πρότεινε να πάμε να ζήσουμε λίγες μέρες στο μοναστήρι της Αγίας Ειρήνης στο Ρέθυμνο.

Ξυπνώντας μέσα στην απόλυτη ηρεμία, με τις μυρωδιές των λιβανιών, άρχισα να “συναντώ” την Ελισάβετ».

Εσύ στα δύσκολα πού απευθύνεσαι; Ποιον επικαλείσαι;

«Σε πρώτη φάση βασίζομαι στον εαυτό μου. Είμαι άνθρωπος που προετοιμάζεται για τα δύσκολα, για να μπορώ όσο το δυνατόν καλύτερα να αντιμετωπίσω μια κατάσταση στην περίπτωση που γίνει κάτι άσχημο.

Σε δεύτερη φάση έχω κάποιους πολύ αγαπημένους ανθρώπους που ξέρω πως θα είναι εκεί για μένα όταν χρειαστεί, όπως θα είμαι και εγώ για αυτούς».

Οι αξίες σου;

«Η αλήθεια είναι πως δεν έχω κάτσει ποτέ να σκεφτώ ποιες είναι οι αξίες μου. Πιστεύω πως τις περισσότερες φορές υπάρχουν και λειτουργούν στο υποσυνείδητο. Δανειζόμαστε αξίες από τα πρότυπα στα οποία θέλουμε να μοιάσουμε και συνήθως αρχίζουν από το σπίτι που μεγαλώνουμε, από την οικογένεια.

Πολύ σημαντικές αξίες για μένα είναι η αγάπη, η οικογένεια και η φιλία, η σωστή συμπεριφορά και ο σεβασμός στους άλλους, η συμπόνια και η δημιουργικότητα».

Με τις μεγάλες αλλαγές πώς τα πας;

«Οχι πολύ καλά. Είμαι πολύ σταθερός χαρακτήρας. Δεν νομίζω ότι έχω αλλάξει πάνω από μια φορά τα μαλλιά μου ως ενήλικη. Οπότε γενικά αποφεύγω τις μεγάλες αλλαγές. Οταν όμως γίνεται κάτι που δεν μπορώ να αποφύγω, τότε δεσμεύομαι και δίνω όλο μου το είναι σε αυτό».

Περίγραψέ μας μια αγαπημένη ελληνική εικόνα και μια βρετανική…

«Κάθε καλοκαίρι πηγαίναμε με τους γονείς μου διακοπές για κάποιες μέρες στη Χαλκιδική. Εχουμε μια αγαπημένη παραλία, γνωστή σε λίγους, στην οποία πέρασα άπειρες όμορφες στιγμές.

Η αγαπημένη μου ώρα ήταν το ηλιοβασίλεμα, όταν το νερό της θάλασσας είναι λάδι.

Θυμάμαι να κάθομαι βρεγμένη στην άμμο, με τη γεύση του αλατιού στα χείλη μου, ακούγοντας την αναπνοή της θάλασσας, τα μικροσκοπικά κύματα να χαϊδεύουν τα βότσαλα στην ακτή, τη μυρωδιά των πεύκων στον αέρα. Και εκεί νιώθω γαλήνη. Γιατί ξέρω πως κάθε καλοκαίρι, κάθε χρόνο αυτό το ηλιοβασίλεμα είναι εκεί.

Στην Αγγλία λατρεύω τα πάρκα και τους κήπους. Πολλές φορές έχω νιώσει γαλήνη καθισμένη μια ανοιξιάτικη μέρα σε ένα παγκάκι στο πάρκο. Δούλευα για εννιά χρόνια στο Λονδίνο, το οποίο φημίζεται για τα πάρκα του.

Κοντά στο γραφείο μου υπήρχε ένα μικρό σχετικά ανάμεσα σε ψηλά κτίρια. Εκεί περιτριγυρισμένη ξαφνικά από πράσινο ένιωθα πως είχα βρει ένα καταφύγιο όπου μπορούσα να αναπνεύσω. Μου άρεσε πολύ να κάθομαι και να βλέπω τον κόσμο που περνούσε και να φαντάζομαι πώς μπορεί να είναι η ζωή τους.

Στο συγκεκριμένο πάρκο, το Postman’s Park, υπάρχουν κάποιες αναμνηστικές πλακέτες, κάποιες από το 1800, αφιερωμένες σε καθημερινούς ανθρώπους που πέθαναν σώζοντας τις ζωές των άλλων. Καθισμένη σε αυτή την “υπέροχη όαση”, έχοντας διαβάσει τις αφιερώσεις, πάντα ένιωθα ευγνωμοσύνη για τη ζωή».

Τι απολαμβάνεις περισσότερο αυτή την περίοδο;

«Τα γυρίσματα. Νιώθω πολύ τυχερή που ξυπνάω κάθε πρωί και κάνω αυτό που αγαπώ. Αλλά επίσης είμαι πολύ τυχερή που στην πρώτη μου μεγάλη δουλειά συνεργάζομαι με σπουδαίους καλλιτέχνες που με συμβουλεύουν με αγάπη και έγνοια. Κάθε μέρα μαθαίνω και νιώθω μέλος μιας οικογένειας».

Πες μου 3 λέξεις που θα ήθελες να σε χαρακτηρίζουν σε 5 χρόνια από τώρα;

«Αξια, τίμια, αξιοπρεπής».

Εχεις έρθει ποτέ σε άβολη θέση έχοντας κάποιον απέναντί σου να ξεπερνά τα όρια;

«Ναι, υπήρξαν φορές που έχω βρεθεί σε τέτοια θέση. Και θαυμάζω τους ανθρώπους που βρήκαν το θάρρος να μιλήσουν ανοιχτά. Η γενναιότητά τους ενθαρρύνει κι άλλους να μιλήσουν, γνωρίζοντας ότι δεν είναι μόνοι τους και πως κάποιος θα τους ακούσει».

Ποιοι είναι οι ήρωές σου;

«Είχα διάφορους ήρωες σε διάφορες περιόδους της ζωής μου. Συχνά ήταν δάσκαλοι, και ειδικότερα δάσκαλοι θεάτρου. Ο σταθερός ήρωας στη ζωή μου είναι η μαμά μου. Την έχω πρότυπο για πολλά πράγματα, αλλά κυρίως τη θαυμάζω για την ατέλειωτη αγάπη και την ανιδιοτέλειά της».

Το motto σου;

«Η γιαγιά μου είχε ένα κάδρο κρεμασμένο στο μπάνιο της που έγραφε: “God, grant me the serenity to accept the things I cannot change, the courage to change the things I can, and the wisdom to know the difference”.

Νομίζω πως μεταφράζεται έτσι στα ελληνικά: “Θεέ μου, δώσε μου τη γαλήνη να δεχτώ αυτά που δεν μπορώ να αλλάξω, το κουράγιο να αλλάξω αυτά που μπορώ και τη σοφία να γνωρίζω τη διαφορά”.

Μικρή, χωρίς να καταλαβαίνω καν τι σημαίνει, το είχα μάθει απ’ έξω γιατί το διάβαζα κάθε φορά που πήγαινα στο μπάνιο. Πλέον μεγαλύτερη, το σκέφτομαι συχνά και προσπαθώ να το εφαρμόζω στη ζωή μου».

Οι λέξεις ή οι φράσεις που χρησιμοποιείς περισσότερο;

«“Πεινάω”, “νυστάζω”, “παράξενο”, “μπλα μπλα μπλα”, “κάνα νέο;”».

Το πλάνο της ευεξίας σου;

«Πριν αρχίσει το “Μαύρο Ρόδο” έκανα κάποια πράγματα καθημερινά που συνέβαλαν στη σωματική και ψυχική μου ευεξία. Προσπαθούσα να κοιμάμαι τουλάχιστον 8 ώρες, να τρώω υγιεινά, να γυμνάζομαι, να βρίσκω χρόνο για τον εαυτό μου για να κάνω πράγματα που μου αρέσουν, να περνάω χρόνο με τους ανθρώπους που αγαπάω.

Δυστυχώς τους τελευταίους μήνες πρέπει να ομολογήσω πως πολύ απλά δεν είχα τον χρόνο να κάνω πολλά από τα παραπάνω. Αλλά σιγά-σιγά θα ξαναβρώ το πλάνο μου».

Γυμνάζεσαι;

«Ναι. Πάντα περπατούσα πολύ, από έφηβη. Κάναμε χιλιόμετρα κάθε μέρα τριγυρνώντας στη γειτονιά. Πριν από κάποια χρόνια έκανα περπατώντας βραδινό μαραθώνιο στο κέντρο του Λονδίνου.

Περπατούσαμε 9 ώρες. Κανονική γυμναστική άρχισα να κάνω μετά το πανεπιστήμιο. Περνάω περιόδους που μου αρέσει να τρέχω. Το καλοκαίρι μού αρέσει να κολυμπάω. Αλλά η αγαπημένη μου γυμναστική είναι το πιλάτες, ο συνδυασμός της σωματικής και πνευματικής ενδυνάμωσης».

Οταν χρειάζεσαι ενέργεια, από πού την παίρνεις;

«Πέρα από τον ύπνο και τον πρωινό καφέ, υπάρχουν φορές που ακούγοντας κάποια συγκεκριμένα τραγούδια η ψυχολογική μου κατάσταση αλλάζει σε τέτοιον βαθμό που αρχίζω να χορεύω».

Τι σε στρεσάρει;

«Είμαι πολύ αγχώδης γενικά, με στρεσάρουν αρκετά πράγματα. Μου αρέσει να έχω τον έλεγχο μιας κατάστασης και να ξέρω τι μου γίνεται, οπότε αν δεν είμαι 100% προετοιμασμένη, στρεσάρομαι».

Τι σε χαλαρώνει;

«Εχω παρατηρήσει πως όταν είμαι πολύ αγχωμένη και κάνω γυμναστική, μετά νιώθω καλύτερα. Επίσης, μου αρέσουν πολύ τα μασάζ. Αλλά πάντα τα θεωρούσα πολυτέλεια και έκανα σπάνια. Τελευταία έχω αποφασίσει πως θα μου επιτρέπω να κάνω πιο συχνά πράγματα που με χαλαρώνουν».

Η beauty ρουτίνα σου;

«Είναι αμαρτία να πω πως δεν έχω κάποια beauty ρουτίνα; Πάντα πλένω τα δόντια μου. Ποτέ δεν κοιμάμαι αν δεν έχω βγάλει το μακιγιάζ. Προσπαθώ να φοράω αντηλιακό καθημερινά.

Χρησιμοποιώ μια υπέροχη ενυδατική που μου αρέσει πολύ. Γενικά είμαι λιτή».

Πότε αισθάνεσαι ήρεμη και χαρούμενη;

«Οταν χάνομαι σε μια αγκαλιά».

Τι αποδοκιμάζεις;

«Την κακία, την αγένεια, και κάθε είδους συμπεριφορά που θίγει την αξιοπρέπεια του ανθρώπου».

Τι εύχεσαι;

«Στο τέλος να επικρατήσει η αγάπη».

Φωτογραφίες: Studio Vrettos
Styling: Κατερίνα Ανδρικοπούλου
Make up: Χρυσούλα Ρουφογάλη
Μαλλιά: Ζωή Κουιμιτζή