Οι μεγαλύτεροι ενήλικες που συμμετέχουν εβδομαδιαίως σε πολλούς διαφορετικές δραστηριότητες στον ελεύθερό τους χρόνο, όπως περπάτημα, τζόκινγκ, κολύμπι ή τένις, μπορεί να έχουν χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου από οποιαδήποτε αιτία, καθώς και θάνατο από καρδιαγγειακές παθήσεις και καρκίνο. σύμφωνα με νέα επιστημονική μελέτη με επικεφαλής ερευνητές στο Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου, μέρος των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας των ΗΠΑ.

Τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι είναι σημαντικό για τους μεγαλύτερους ενήλικες να συμμετέχουν σε δραστηριότητες που τους αρέσουν και μπορούν να διατηρήσουν, επειδή πολλοί τύποι αυτών των δραστηριοτήτων μπορεί να μειώσουν τον κίνδυνο θανάτου, επισήμαναν οι ερευνητές. Η έρευνα δημοσιεύθηκε στο JAMA Network Open.

Ποιες δραστηριότητες μειώνουν τον κίνδυνο

Χρησιμοποιώντας δεδομένα από 272.550 ενήλικες μεταξύ 59 και 82 ετών που είχαν συμπληρώσει ερωτηματολόγια σχετικά με τις δραστηριότητές τους στον ελεύθερο τους χρόνο, οι ερευνητές εξέτασαν εάν συμμετείχαν σε ισοδύναμες ποσότητες επτά διαφορετικών δραστηριοτήτων άσκησης και ψυχαγωγίας, συμπεριλαμβανομένου του τρεξίματος, της ποδηλασίας, της κολύμβησης, άλλων αερόβιων ασκήσεων, των αθλημάτων με ρακέτα, του γκολφ και του περπατήματος, που συσχετίστηκαν με μειωμένο κίνδυνο θανάτου.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η επίτευξη της συνιστώμενης ποσότητας σωματικής δραστηριότητας την εβδομάδα μέσω οποιουδήποτε συνδυασμού αυτών των δραστηριοτήτων συσχετίστηκε με 13% χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου από οποιαδήποτε αιτία σε σύγκριση με τη μη συμμετοχή σε αυτές τις δραστηριότητες.

Όταν εξέτασαν τον ρόλο κάθε δραστηριότητας ξεχωριστά, το να παίζεις αθλήματα ρακέτας συσχετίστηκε με 16% μείωση του κινδύνου και το τρέξιμο με μείωση 15%. Ωστόσο, όλες οι δραστηριότητες που διερευνήθηκαν συσχετίστηκαν ομοίως με χαμηλότερους κινδύνους θανάτου.

Εντονότερη δραστηριότητα; Αυξημένα τα οφέλη

Οι ειδικοί συνιστούν στους ενήλικες να συμμετέχουν σε 2,5 έως 5 ώρες μέτριας έντασης αερόβια σωματική δραστηριότητα ή 1,25 έως 2,5 ώρες έντονης αερόβιας σωματικής δραστηριότητας, κάθε εβδομάδα.

Τα επίπεδα δραστηριότητας από τα πιο δραστήρια άτομα (αυτά που ξεπέρασαν τα συνιστώμενα επίπεδα σωματικής δραστηριότητας) συσχετίστηκαν με ακόμη μεγαλύτερες μειώσεις στον κίνδυνο θανάτου, αλλά υπήρξαν φθίνουσες αποδόσεις καθώς αυξάνονταν τα επίπεδα δραστηριότητας.

Ακόμη και τα άτομα που έκαναν κάποια ψυχαγωγική δραστηριότητα, αν και μικρότερη από τη συνιστώμενη ποσότητα, είχαν 5% μείωση στον κίνδυνο θανάτου από εκείνους που δεν συμμετείχαν σε καμία από τις δραστηριότητες που μελετήθηκαν. Αυτές οι δραστηριότητες συσχετίστηκαν επίσης με χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου από καρδιαγγειακά νοσήματα και καρκίνο.

Τα αθλήματα με ρακέτα συσχετίστηκαν με τη μεγαλύτερη μείωση στον κίνδυνο καρδιαγγειακών θανάτων (μείωση 27%), ενώ το τρέξιμο συνδέθηκε με τη μεγαλύτερη μείωση στον κίνδυνο θανάτων από καρκίνο (μείωση 19%).