Μια συλλογή φωτογραφιών γενετικά άσχετων ομοειδών, μαζί με ανάλυση DNA, αποκάλυψε ότι η έντονη ομοιότητα του προσώπου σχετίζεται με κοινές γενετικές παραλλαγές. «Η μελέτη μας παρέχει μια σπάνια εικόνα για την ανθρώπινη ομοιότητα, δείχνοντας ότι τα άτομα με εξαιρετικά όμοια πρόσωπα μοιράζονται κοινούς γονότυπους, ενώ είναι ασυμβίβαστοι στα επίπεδα του επιγονιδιώματος και του μικροβιώματος», λέει ο ανώτερος συγγραφέας της μελέτης από το Josep Carreras Leukaemia Research Institute στη Βαρκελώνη της Ισπανίας.

Όταν μοιάζουμε με… αγνώστους

Ο αριθμός των ανθρώπων που αναγνωρίζονται διαδικτυακά ως εικονικά δίδυμα ή δίδυμα που δεν έχουν γενετική σχέση έχει αυξηθεί λόγω της επέκτασης του Παγκόσμιου Ιστού και της δυνατότητας ανταλλαγής εικόνων ανθρώπων σε ολόκληρο τον πλανήτη. Στη νέα μελέτη, οι ερευνητές προσπάθησαν να χαρακτηρίσουν, σε μοριακό επίπεδο, τυχαίους ανθρώπους που αντικειμενικά μοιράζονται κοινά χαρακτηριστικά του προσώπου.

Για να τα καταφέρουν, συνέλεξαν φωτογραφίες ανθρώπων από το φωτογραφικό έργο του François Brunelle, ενός Καναδού καλλιτέχνη που συλλέγει παγκοσμίως φωτογραφίες ομοειδών από το 1999. Έλαβαν φωτογραφίες από 32 όμοια ζευγάρια. Οι ερευνητές προσδιόρισαν ένα αντικειμενικό μέτρο ομοιότητας για τα ζευγάρια χρησιμοποιώντας τρεις διαφορετικούς αλγόριθμους αναγνώρισης προσώπου.

Επιπλέον, οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν ένα ολοκληρωμένο βιομετρικό ερωτηματολόγιο, παρέχοντας πληροφορίες για τον τρόπο ζωής τους και DNA σάλιου για πολυομική ανάλυση. «Αυτό το μοναδικό σύνολο δειγμάτων μας επέτρεψε να μελετήσουμε πώς η γονιδιωματική, η επιγονιδιωματική και η μικροβιωμική μπορούν να συμβάλλουν στην ανθρώπινη ομοιότητα», λένε οι ερευνητές.

Συνολικά, τα αποτελέσματα αποκάλυψαν ότι αυτά τα άτομα μοιράζονται παρόμοιους γονότυπους, αλλά διαφέρουν ως προς τη μεθυλίωση του DNA και τα τοπία μικροβιώματος. Τα μισά από τα όμοια ζεύγη συγκεντρώθηκαν και από τους τρεις αλγόριθμους.

Παρόμοια εμφάνιση; Παρόμοια συμπεριφορά

Επιπλέον, σωματικά χαρακτηριστικά όπως το βάρος και το ύψος, καθώς και χαρακτηριστικά συμπεριφοράς όπως το κάπνισμα και η εκπαίδευση, συσχετίστηκαν σε όμοια ζευγάρια. Συνολικά, τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι η κοινή γενετική παραλλαγή όχι μόνο σχετίζεται με παρόμοια φυσική εμφάνιση, αλλά μπορεί επίσης να επηρεάσει κοινές συνήθειες και συμπεριφορά.

«Προσφέραμε μια μοναδική εικόνα για τα μοριακά χαρακτηριστικά που δυνητικά επηρεάζουν την κατασκευή του ανθρώπινου προσώπου», λένε οι ερευνητές. «Προτείνουμε ότι αυτοί οι ίδιοι καθοριστικοί παράγοντες συσχετίζονται τόσο με τα φυσικά όσο και με συμπεριφορικά χαρακτηριστικά που αποτελούν τα ανθρώπινα όντα» συμπληρώνουν.

Μερικοί περιορισμοί της μελέτης περιλαμβάνουν το μικρό μέγεθος δείγματος, τη χρήση δισδιάστατων ασπρόμαυρων εικόνων και την κυριαρχία των Ευρωπαίων συμμετεχόντων. Παρά αυτές τις προειδοποιήσεις, τα ευρήματα μπορεί να παρέχουν μια μοριακή βάση για μελλοντικές εφαρμογές σε διάφορους τομείς όπως η βιοϊατρική, η εξέλιξη και η εγκληματολογία.