«Ζήσε το παρόν, το τώρα, το σήμερα… Μη σε απασχολεί το χθες και το αύριο…». Πόσες φορές έχουμε δώσει αυτή τη συμβουλή σε άλλους ή στον ίδιο μας τον εαυτό; Και ενώ το παρελθόν παίζει σημαντικό ρόλο στη ζωή μας, με διάφορους τρόπους, δεν μπορούμε να το αφήνουμε να την καθορίζει στο 100%. Με το μέλλον να είναι άγνωστο και να μην μπορεί να προβλεφθεί, το καλύτερο δώρο που μπορούμε να μας κάνουμε είναι να ζούμε τη στιγμή.
Φυσικά είναι σημαντικό να έχουμε στόχους, επιθυμίες, καθήκοντα, υποχρεώσεις και φιλοδοξίες για το μέλλον. Ομως υπάρχουν φορές που χρειάζεται να κάνουμε ένα «βήμα» πίσω και να συντονίσουμε το μυαλό μας, αλλά και το σώμα μας, με το «άμεσο» περιβάλλον, με το τώρα… Αν το σκεφτούμε καλύτερα άλλωστε, όλη μας η ζωή συμβαίνει τώρα, την παρούσα στιγμή.
Το παρόν ως «οδηγός» θετικής ενέργειας
Το μυαλό ενός ενήλικου ανθρώπου έχει παρατηρηθεί ότι «παράγει» 6.000 έως 70.000 σκέψεις την ημέρα. Λιγότερες ή περισσότερες, όσες σκέψεις και αν κάνει ο καθένας μας, είναι πάρα πολλές. Χρειάζεται απλά να σκεφτούμε ότι είναι τόσο πολλές, όσες οι σταγόνες του νερού μιας βρύσης που στάζει. Ενώ καλό είναι να έχουμε κατά νου ότι εκεί που εστιάζει η προσοχή μας, εκεί «ρέει» και η σκέψη μας.
Γι’ αυτό όταν συλλογιζόμαστε κάτι που μας αγχώνει ή μας ανησυχεί, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα στρέψουμε προς τα εκεί όλη μας την ενέργεια. Κάνοντας, με αυτόν τον τρόπο, σε πολύ λίγο χρόνο τη «σταγόνα» «ποτάμι» ή ακόμα και «ωκεανό» ανησυχίας. Πράγμα που μας στρεσάρει. Αυτό μπορεί να «ελεγχθεί» αναπτύσσοντας τον μηχανισμό τού να είμαστε παρόντες. Ετσι μπορούμε να καταφέρουμε σημαντικά, να εστιάζουμε στις θετικές σκέψεις, αισθήσεις και εμπειρίες ζώντας το τώρα και να επιτρέψουμε στα θετικά συναισθήματα να μας κατακλύσουν.
Τα οφέλη του να βιώνουμε το παρόν
Ο μηχανισμός τού να είμαστε παρόντες συναντάται ως κύριο γνώρισμα του διαλογισμού. Παράλληλα, όμως, όταν αποκτάμε τον μηχανισμό αυτόν, ασκείται και η ικανότητά μας να έχουμε ενσυνειδητότητα. Να είμαστε δηλαδή πιο επιδέξιοι, αλλά και να έχουμε τη δύναμη, να διαχειριζόμαστε «προσγειωμένα» την κάθε σκέψη που περνάει από το μυαλό μας. Επιπλέον…
· Μειώνει το στρες
· Βελτιώνει την ποιότητα του ύπνου
· Αυξάνει τη δημιουργικότητα
· Μειώνει την παρορμητική αντίδραση, αλλά και ό,τι αυτή επιφέρει
· Διευρύνει την «ανοχή» στις συναισθηματικές προκλήσεις
Για να το πετύχουμε
Λιγότερες οθόνες
Σύμφωνα με έρευνα, που πραγματοποιήθηκε το 2020, μας έγινε γνωστό ότι ο μέσος άνθρωπος θα περάσει σχεδόν επτά χρόνια από τη ζωή του σκρολάροντας το κινητό και «χαζεύοντας» στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Περνώντας τόσο πολύ χρόνο κοιτάζοντας τις ζωές των άλλων, αποσπάται η προσοχή μας από το να είμαστε παρόντες στη δική μας ζωή. Η ενέργειά μας, αλλά και οι σκέψεις μας, «σπαταλούνται» αφού όλη αυτή η συνήθεια είναι, κατά κύριο λόγο, απλά μια αυτόματη και παθητική δραστηριότητα.
Περισσότερο τοπίο
Την επόμενη φορά που θα περιμένουμε κάποιο ραντεβού μας ή θα κινούμαστε με το αυτοκίνητο, καλό είναι να σκεφτούμε αυτό που είπαμε προηγουμένως και να βάλουμε στην τσάντα το κινητό. Αντί να σκύψουμε το κεφάλι προς την οθόνη μπορούμε απλώς να το υψώσουμε προς τον ουρανό. Να παρατηρήσουμε τα σύννεφα, τα πουλιά ή τα δέντρα, τους ανθρώπους, τα τοπία και τα κτίρια. Η σύνδεση με τον περιβάλλοντα χώρο μας φέρνει ένα βήμα πιο κοντά στη σύνδεσή μας με το τώρα.
Οι άνθρωποί μας
Μια από τις μεγαλύτερες αξίες της ζωής μας είναι οι ανθρώπινες σχέσεις που χτίζουμε, φιλικές, ερωτικές, συγγενικές… Σχέσεις που μπορούν να φτάσουν σε υψηλό επίπεδο όταν μπορέσουμε να πετύχουμε μια ποιοτική, πνευματική σύνδεση με το άλλο πρόσωπο.
Το να είμαστε ενεργοί και αφοσιωμένοι ακροατές είναι το καλύτερο «δώρο» για τις προσωπικές μας σχέσεις. Ετσι αφήνοντας τις σκέψεις μας, αλλά και ό,τι έχουμε να κάνουμε, για αργότερα επιτυγχάνουμε σε μεγάλο βαθμό να ζούμε στο τώρα δίνοντας την αμέριστη προσοχή μας στα άτομα που συναναστρεφόμαστε.
Ενα πράγμα τη φορά
Είναι πολύ σύνηθες να νιώθουμε πιο παραγωγικοί και σωστοί όταν κάνουμε πολλά πράγματα ταυτόχρονα. Ιδίως όταν καταφέρνουμε τα περισσότερα να τα φέρουμε εις πέρας. Κατ’ αρχάς αυτό μπορεί εύκολα να μας αποσπάσει την προσοχή και ταυτόχρονα έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τον μηχανισμό της ενσυνείδησης. Αυξάνει, όμως, σημαντικά και τις πιθανότητες να:
· Νιώθουμε περισσότερο άγχος
· Μειωθεί η αποτελεσματικότητά μας
· Μειωθεί η ικανότητα απομνημόνευσης
· Μειωθεί το αίσθημα ικανοποίησης
· Αυξηθούν οι τραυματισμοί
· Μειωθεί η συγκέντρωσή μας
Αναπνοή και «τώρα»
Μπορούμε να δημιουργήσουμε μικρές στιγμές ηρεμίας μέσα στην ημέρα μας; Η απάντηση είναι «ναι» και μπορούν αυτές οι στιγμές να μην είναι καν ορατές από όλους. Επιδιώκουμε να κάνουμε διαλλείματα είτε όταν κουραζόμαστε είτε όταν είμαστε συναισθηματικά φορτισμένοι «δημιουργώντας» μικρές «ανάσες» διαλογισμού μέσω των διαφραγματικών αναπνοών.
Κλείνουμε τα μάτια και στέλνουμε την ενέργειά μας, αλλά και το οξυγόνο που παίρνουμε, στα σημεία που το έχει ανάγκη το σώμα μας. Αποσυνδεόμαστε από τα «κακώς κείμενα» και συνδεόμαστε με το πιο σημαντικό πράγμα που φέρουμε στη ζωή μας, το σώμα μας. Ευγνωμονώντας το δώρο της ζωής και της φύσης καταφέρνουμε να είμαστε παρόντες στην πιο ουσιώδη μορφή του «τώρα».
