Η γραφή είναι δυσανάγνωστη, τα γράμματα δεν είναι σχηματισμένα σύμφωνα με τους κανόνες της γραφής, είναι πολύ αργός ο γραφικός ρυθμός, τα γράμματα χορεύουν πάνω στη γραμμή, το παιδί δεν φροντίζει την εικόνα του γραπτού. Αυτές ίσως είναι και προειδοποιητικές ενδείξεις για τη μαθησιακή δυσκολία που ονομάζουμε δυσγραφία. Συνήθως, ακούμε τον δάσκαλο να λέει «τα μολύβια κάτω!». Ομως, υπάρχουν κάποια χεράκια που προσπαθούν να γράψουν ακόμα, δεν έχουν τελειώσει και ένας Θεός ξέρει πόσο έχουν κουραστεί για να γράψουν αυτή τη σειρούλα με τα λάθη και τα μπερδεμένα γράμματα. Πριν βιαστούμε να χαρακτηρίσουμε το παιδί κακό μαθητή και τεμπέλη, ας αποκλείσουμε πρώτα, γονείς και εκπαιδευτικοί, ότι έχει δυσγραφία.

Δυσγραφία, μια δυσκολία που το επηρεάζει και ψυχοσυναισθηματικά

Τα παιδιά με γραφοκινητική δυσκολία βιώνουν τη ματαίωση και κάθε προσπάθεια που κάνουν προκειμένου να πετύχουν μια ικανοποιητική επίδοση αποτελεί πηγή ψυχολογικής πίεσης. Αγχώνονται γιατί δεν μπορούν να ακολουθήσουν το επίπεδο των συμμαθητών τους μέσα στη σχολική τάξη εξαιτίας του μεγαλύτερου χρόνου που χρειάζονται για την ολοκλήρωση της εργασίας τους.

Μάλιστα, το άγχος τους μπορεί να έχει τέτοια επίδραση ώστε να μην επιθυμούν να γράψουν. Το ίδιο το παιδί αναγνωρίζει στον εαυτό του τις αδυναμίες και του καλλιεργείται ένα χρονικό αίσθημα ανασφάλειας και φόβου σχετικά με τη γνώμη που διαμορφώνει το σχολικό ή το οικογενειακό περιβάλλον ως προς την εκδήλωση δυσχερειών που αντιμετωπίζει.

Πού οφείλεται;

Η γραφοκινητική δυσκολία μπορεί να συνίσταται απλά στο λάθος κράτημα του μολυβιού, στη λάθος θέση του σώματος, στον πολύ αργό γραφικό του ρυθμό σε σχέση με τη σκέψη ή να είναι κάτι περισσότερο ψυχολογικό, π.χ. ο φόβος ότι οι συμμαθητές έχουν τελειώσει, ενώ ο ίδιος ή η ίδια έχει γράψει μόνο μία σειρά.

Συνεργασία ειδικού και γονέα

Σχετικά με τη συνεργασία των γονέων με τον ειδικό επιστήμονα, οι γονείς είναι εκείνοι οι οποίοι με τις κατάλληλες πληροφορίες μπορούν να συνεισφέρουν σημαντικά, παρέχοντας χρήσιμα και απαραίτητα στοιχεία για το ιστορικό και την προσωπικότητα του παιδιού.

Πώς θα το λύσουμε;

Ο γραφοθεραπευτής βοηθά τον μαθητή να ανακαλύψει τον χαρακτήρα των δυσκολιών του και να μάθει πώς να τις αντιμετωπίζει μέσω της γραφοθεραπείας. Συγκεκριμένα, πραγματοποιεί μια σειρά από τεστ για να ελέγξει και να εκτιμήσει τον βαθμό δυσγραφίας. Σχηματίζοντας τη γραφοκινητική κλίμακα, θα εξετάσει την ποιότητα της γραφής, θα υπολογίσει την ταχύτητά της και θα προσδιορίσει τη γραφοκινητική του ηλικία.

Με τη χρήση διάφορων τεχνικών και ποικίλων ασκήσεων ο μαθητής ενθαρρύνεται να κινητοποιεί τις ικανότητες που διαθέτει. Μαθαίνει να παρατηρεί, να ακούει και να εφαρμόζει τους κανόνες γραφής μέσα στον γραφικό του χώρο.

Μια μέρα ο 11χρονος Α. μετά τις συνεδρίες που κάναμε μου είπε: «Τώρα μου αρέσει να γράφω!». Το εξατομικευμένο πρόγραμμα που δημιουργήθηκε βασισμένο στις δυσκολίες που αντιμετώπιζε είχε ως αποτέλεσμα την ανάπτυξη της γραφοκινητικής δραστηριότητας και την απόκτηση μιας ευανάγνωστης, άνετης και γρήγορης γραφής. Το πιο σημαντικό ήταν ότι τόσο ο ίδιος όσο και οι γονείς και οι συμμαθητές του αναγνώρισαν την εξέλιξη της γραφής του. Τα αποτελέσματα της αποκατάστασης είναι ευεργετικά, καθώς επιτρέπουν στο παιδί να αποκτήσει την αυτοπεποίθησή του.

Ευχαριστούμε για τη συνεργασία την κυρία Θωμαή Καρπουζά, γραφολόγο – γραφοθεραπεύτρια