Κάποτε ο Αινστάϊν αναφερόμενος στην πυρηνική ενέργεια για στρατιωτικούς σκοπούς είχε πει: «Δεν γνωρίζω με τι είδους όπλα θα γίνει ο τρίτος παγκόσμιος, αλλά ο τέταρτος παγκόσμιος θα γίνει με πέτρες και ξύλα»

Ήθελε με τον τρόπο αυτό να δείξει πόσο επικίνδυνο για όλη την ανθρωπότητα είναι να γίνει ένας πυρηνικός πόλεμος. Ένας πόλεμος που όσοι επιζήσουν θα γυρίσουν τεχνολογικά στην προϊστορική εποχή, αφού όλα θα έχουν καταστραφεί.

Και αν…

Τι θα γίνει όμως που ο εφιάλτης πάρει σάρκα και οστά και κάποιος πατήσει το κουμπί; Όπως λένε οι ειδικοί όπου πέσει ατομική βόμβα και όσοι εκατοντάδες χιλιάδες δεχτούν απευθείας το χτύπημα θα πεθάνουν μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου.

Τι θα γίνει όμως με εκείνους που είτε έχουν προλάβει να μπουν σε καταφύγιο, ή υπόγεια και επιβιώσουν από το πρώτο χτύπημα; Πως θα συνεχίσουν να επιβιώνουν σε έναν κόσμο διαφορετικό πλέον;

Η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Διαχείρισης Έκτακτης Ανάγκης των ΗΠΑ, έχει κατά καιρούς δημοσιεύσει ειδικούς οδηγούς για τέτοιες εφιαλτικές περιπτώσεις και πλέον μπορεί ο καθένας στο διαδίκτυο να διαβάσει κάποια βασικά πράγματα που πρέπει να κάνει όταν πατηθούν τα κουμπιά. Ο συγκεκριμένος οδηγός είναι 241 σελίδων και μεταξύ άλλων αναφέρει:

-Για να σωθούμε θα πρέπει να κρυφτούμε σε κάποιο καταφύγιο ή υπόγειο.

-Θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι και να έχουμε και κάποιες προμήθειες μαζί μας έτσι ώστε να αντέξουμε

-Χρειαζόμαστε νερό. Νερό σε μπουκάλια ή μπιτόνια που θα έχουμε αποθηκεύσει. Το νερό πρέπει να φτάσει τουλάχιστον για τις πρώτες 72 ώρες από τη στιγμή που θα πέσει η πυρηνική βόμβα. Κατά μέσο όρο θέλουμε 2 με 3,5 λίτρα την ημέρα.

-Χρειαζόμαστε και φαγητό πάλι για τρεις μέρες το λιγότερο. Κατά προτίμηση θα πρέπει να έχουμε αποθηκεύσει φαγητό που δεν αλλοιώνεται, δηλαδή κονσέρβες, ζυμαρικά, ρύζι. Οπωσδήποτε θα πρέπει να έχουμε αποθηκεύσει και τροφή που θα μας δίνει ενέργεια.

– Όταν πέσουν οι βόμβες δεν θα υπάρχει τίποτε επάνω στην επιφάνεια. Και φυσικά δεν θα υπάρχει τηλεόραση, ίντερνετ, ηλεκτρικό, κινητά τηλέφωνα. Μόνο μέσω ραδιοφώνου θα γίνεται η επικοινωνία. Οπότε χρειαζόμαστε ένα ραδιοφωνάκι με πολλές μπαταρίες.

-Απαραίτητα ένα κουτί πρώτων βοηθειών με όλα τα απαραίτητα εργαλεία αλλά και φάρμακα μέσα.

-Μην έχετε την ψευδαίσθηση ότι θα υπάρχει ηλεκτρισμός. Όλα όπως είπαμε θα έχουν γίνει στάχτη, οπότε καλό θα είναι να έχουμε φακό με μπαταρίες, πολλά κεριά και σπίρτα.

-Όπως και με τους σεισμούς καλό θα είναι να έχετε και μια σφυρίχτρα κρεμασμένη στο λαιμό σας. Πάντα θα υπάρξει κάποιος διασώστης ή κάποιος άνθρωπος που θα θελήσουμε να μας εντοπίσει και η σφυρίχτρα είναι ότι καλύτερο.

-Πρέπει να έχουμε αποθηκεύσει και μάσκες. Όχι τις απλές που φοράμε για τον κοροναϊό, αλλά μάσκες με φίλτρο ενεργού άνθρακα που θα φιλτράρει τον ραδιενεργό αέρα.

-Η υγιεινή είναι κάτι που δεν πρέπει να μένει σε δεύτερη μοίρα. Πρέπει να προσέχουμε πολύ και αυτό διότι από μια απλή αμυχή μπορεί να πάθουμε μόλυνση και ακόμη και τα χειρότερα. Και όπως είπαμε δεν θα έχουμε νερό. Καλό θα είναι να έχουμε έτοιμα υγρά και αντισηπτικά μαντιλάκια.

-Εάν συμβεί το χειρότερο, τίποτε δεν θα είναι πια όπως το γνωρίζαμε. Ακόμη και η ίδια μας η πόλη θα έχει αλλάξει. Καλό θα είναι να έχουμε έναν χάρτη μαζί με πυξίδα που θα μας βοηθάει να μετακινούμαστε από τόπο σε τόπο.

-Τέλος θα πρέπει να έχουμε ένα κουτί με εργαλεία γιατί τίποτε δεν θα μπορούμε να προμηθευτούμε και θα πρέπει τα πάντα να τα φτιάχνουμε μόνοι μας.

Φρενίτιδα

Τα λόγια του Πούτιν όμως για την ετοιμότητα του πυρηνικού οπλοστασίου της Ρωσίας έχουν προκαλέσει φρενίτιδα στους λαούς της κεντρικής Ευρώπης. Όλοι σπεύδουν στα φαρμακεία για να αγοράσουν χάπια ιωδίου πιστεύοντας ότι έτσι εάν πέσει μια ατομική βόμβα και δεν δεχτούν απευθείας το χτύπημα, θα σωθούν.

Ήδη σε πολλές χώρες τα φαρμακεία ξεπούλησαν όλο το απόθεμα με χάπια ιωδίου. «Τις τελευταίες έξι ημέρες, τα βουλγαρικά φαρμακεία έχουν πωλήσει τόσο (ιώδιο) όσο πωλούν εδώ και ένα χρόνο», δήλωσε ο Νικολάι Κοστόφ, πρόεδρος της Ένωσης Φαρμακείων στη Σόφια.

Στην Πολωνία, ο αριθμός των φαρμακείων που πωλούν ιώδιο υπερδιπλασιάστηκε, σύμφωνα με την gdziepolek.pl, πολωνική ιστοσελίδα που βοηθά τους ασθενείς να βρουν το πλησιέστερο φαρμακείο.