Επιτάχυνση στο ρυθμό εξέλιξής του εμφανίζει κατά καιρούς ο κοροναϊός, επιτρέποντας να εμφανίζονται νέες παραλλαγές πολύ γρηγορότερα απ΄ ότι συμβαίνει με άλλους ιούς, διαπιστώνει νέα έρευνα από το Ινστιτούτο Ντόερτι που δημοσιεύθηκε στο Molecular Biology and Evolution.
Επιστημονική ομάδα με επικεφαλής τον δρ Σεμπάστιαν Ντουσέν από το Πανεπιστήμιο της Μελβούρνης, ερευνητικό συνεργάτη του Αυστραλιανού Ερευνητικού Συμβουλίου DECRA στο Ινστιτούτο Ντόερτι ανακάλυψε ότι ο κοροναϊός που προκαλεί την COVID-19 προχωρεί σε σύντομες εξάρσεις μεταλλάξεων και στη συνέχεια επιστρέφει στον «κανονικό» ρυθμό του.
Ο δρ Ντουσέν εξήγησε ότι συνήθως όλοι οι ιοί μεταλλάσσονται με αρκετά σταθερό ρυθμό, μάλιστα οι περισσότεροι χρειάζονται ένα χρόνο ή περισσότερο για να αναπτύξουν μια νέα παραλλαγή. Σε σχετική δήλωσή του, ανέφερε πως «παρά το γεγονός αυτό, είδαμε με τις παραλλαγές του SARS-CoV-2, ιδίως αυτές που προκαλούν ανησυχία, είναι ότι έχουν υποστεί πολύ περισσότερες μεταλλάξεις από ό,τι θα περιμέναμε υπό τον κανονικό εξελικτικό ρυθμό παρόμοιων κοροναϊών. Η παραλλαγή Δέλτα για παράδειγμα, εμφανίστηκε μόλις μέσα σε έξι εβδομάδες από την αρχική της μορφή».
Για να κατανοήσει την αιτία που αυτό συνέβη, το εργαστήριο του δρ Ντουσέν διεξήγαγε υπολογιστικές αναλύσεις εκατοντάδων γονιδιωματικών αλληλουχιών από στελέχη SARS-CoV-2 για να κατανοήσει τους μηχανισμούς κάτω από τους οποίους εμφανίζονται παραλλαγές ανησυχίας, με εστίαση στις πρώτες τέσσερις: Άλφα, Βήτα, Γάμμα και Δέλτα.
«Στην αρχή πιστεύαμε ότι ο SARS-CoV-2 μάλλον έχει αυξήσει τον εξελικτικό του ρυθμό γενικά, όμως στην πραγματικότητα, διαπιστώσαμε πως είναι η ικανότητα του ιού που επιτρέπει να αυξάνεται προσωρινά η ταχύτητά του και είναι αυτή που προκαλεί τη διαφορά στον ρυθμό των μεταλλάξεων», σημείωσε ο δρ Ντουσέν παρομοιάζοντας τη δυνατότητα αυτή με κάποιον που «πατάει το γκάζι σε ένα αυτοκίνητο».
Ο δρ Ντουσέν είπε ότι αυτή η «επιτάχυνση» θα μπορούσε να οφείλεται σε διάφορους παράγοντες, όπως οι παρατεταμένες λοιμώξεις στα άτομα, μια ισχυρή φυσική επιλογή που επιτρέπει στον ιό να ξεφεύγει από το ανοσοποιητικό ή μια αυξημένη μεταδοτικότητα σε μη εμβολιασμένους πληθυσμούς που επιτρέπουν στον ιό να εξαπλωθεί και να εξελιχθεί πιο γρήγορα.
Αυτή η ανακάλυψη των ερευνητών, καθιστά ιδιαίτερα σημαντική τη συνέχιση των προσπαθειών επιτήρησης του γονιδιώματος ώστε να διασφαλίζουμε την έγκαιρη ανίχνευση των νέων παραλλαγών.
«Με τον ιό να εξελίσσεται τόσο γρήγορα, η έγκαιρη ανίχνευση είναι πρωταρχικής σημασίας για να μπορέσουμε να παρακολουθούμε τον και να ανταποκρινόμαστε ανάλογα», δήλωσε ο δρ Ντουσέν, υπογραμμίζοντας ταυτόχρονα την αυξημένη ανάγκη για εμβολιασμό, λέγοντας πως «Πρέπει να κάνουμε οτιδήποτε μπορούμε για να έχουμε λιγότερο ιό, γεγονός που θα βοηθήσει στη μείωση της πιθανότητας εμφάνισης νέων παραλλαγών».
