Προηγούμενες συστάσεις των ειδικών για την έκθεση στον ήλιο για την βέλτιστη σύνθεση βιταμίνης D από τον οργανισμό, που βασίστηκαν σε μελέτες δειγμάτων δέρματος, ίσως χρειαστεί να αναθεωρηθούν, σύμφωνα με νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στο PNAS.
Στα πλαίσια της μελέτης, με επικεφαλής το King College του Λονδίνου, με την υποστήριξη του NIHR Guy’s και του St Thomas ‘Biomedical Research Center, οι ερευνητές δοκίμασαν τα βέλτιστα μήκη κύματος υπεριώδους ακτινοβολίας (UVR) για την παραγωγή βιταμίνης D στο ανθρώπινο δέρμα με την συμβολή του ηλιακού φωτός.
Η υπεριώδης ακτινοβολία από το φως του ήλιου μπορεί να προκαλέσει ηλιακά εγκαύματα και καρκίνο του δέρματος, ωστόσο, είναι η πιο σημαντική πηγή βιταμίνης D που είναι απαραίτητη για την υγιή ανάπτυξη και συντήρηση των οστών.
Ο ήλιος έχει «υπέρ» αλλά και «κατά»
Οι συστάσεις σχετικά με την έκθεση στον ήλιο λαμβάνουν υπόψη τόσο τον κίνδυνο όσο και τα οφέλη. Ο υπολογισμός των πιθανών κινδύνων και των οφελών από την έκθεση στον ήλιο δεν είναι απλός γιατί οι επιδράσεις στην υγεία από την έκθεση σε υπεριώδη ακτινοβολία ποικίλλουν σημαντικά με το μήκος κύματος εντός του φάσματος των ακτινών UVR του ήλιου.
Για παράδειγμα, η υπεριώδης ακτινοβολία UV του ήλιου περιέχει λιγότερο από 5% ακτινοβολία UVB μικρού μήκους κύματος, αλλά αυτή «κρύβεται» πίσω από το 80% των ηλιακών εγκαυμάτων.
Κάθε επίδραση στην υγεία από την ηλιακή έκθεση έχει τη δική της μοναδική εξάρτηση από το μήκος κύματος του ηλιακού φωτός.
Η συσχέτιση μεταξύ συγκεκριμένων μηκών κύματος UVB και παραγωγής βιταμίνης D προσδιορίστηκε πριν από περισσότερα από τριάντα χρόνια σε δείγματα δέρματος. Ωστόσο, το εύρημα είναι λιγότερο καλά τεκμηριωμένο και υπάρχουν αμφιβολίες για την ακρίβειά του.
Αυτές οι αμφιβολίες θέτουν σε κίνδυνο τους υπολογισμούς κινδύνου/οφέλους για τη βέλτιστη ηλιακή έκθεση.
Νέα δεδομένα για την βιταμίνη D
Οι ερευνητές με επικεφαλής τον καθηγητή Antony Young από το King’s College του Λονδίνου μέτρησαν τα επίπεδα της βιταμίνης D στο αίμα υγιών νέων εθελοντών, πριν, κατά τη διάρκεια και μετά από μερική ή πλήρη έκθεση του σώματος σε πέντε διαφορετικές τεχνητές πηγές UVR με διαφορετικές ποσότητες ακτινοβολίας UVB.
Στη συνέχεια συνέκριναν τα αποτελέσματά τους με εκείνα που θα μπορούσαν να προβλεφθούν από την παλαιότερη μελέτη για την βιταμίνη D και διαπίστωσαν ότι δεν αποτελεί ακριβή προγνωστικό όφελος από την έκθεση σε υπεριώδη ακτινοβολία.
Οι συγγραφείς συνιστούν μια απλή συστηματική διόρθωση της εξάρτησης του μήκους κύματος για τη βιταμίνη D. Η νέα μελέτη σημαίνει ότι πολλοί υπολογισμοί κινδύνου οφέλους για την έκθεση στην ηλιακή υπεριώδη ακτινοβολία πρέπει να αναθεωρηθούν με μια αναθεωρημένη έκδοση της εξάρτησης από το μήκος κύματος για τη βιταμίνη D.
