Η Μαρίνα Τσιντικίδου είναι ένα από τα μοντέλα που μεσουράνησαν στο χώρο της μόδας τη δεκαετία του ’90.
Στις 30 Μαρτίου 1992 σε ηλικία 21 ετών στέφθηκε Σταρ Ελλάς ενώ τον επόμενο μήνα εκπροσώπησε την Ελλάδα στον διεθνή διαγωνισμό Μις Υφήλιος που έγινε στην Ταϊλάνδη.
Στις 15 Ιουνίου της ίδιας χρονιάς, κλήθηκε να εκπροσωπήσει για άλλη μία φορά τα ελληνικά χρώματα στο διεθνή διαγωνισμό της Μις Ευρώπη που διοργανώθηκε στο Ζάππειο, κερδίζοντας αυτή την φορά τον τίτλο της ωραιότερης γυναίκας της Ευρώπης.
Το στέμμα του τίτλου, της το παρέδωσε η πρώτη αναπληρωματική της περασμένης χρονιάς που κατόπιν ανακηρύχθηκε Μις Ευρώπη, Κατερίνα Μιχαλοπούλου, ενώ στην κριτική επιτροπή παρούσα ήταν η πρώην Μις Υφήλιος Κορίνα Τσοπέη.
Στα εθνικά καλλιστεία απέσπασε βραβείο της Μις Μάντισον για τα ωραιότερα ελληνικά πόδια ανάμεσα στις 12 υποψήφιες.
Η διάκρισή της την έκανε διάσημη με αποτέλεσμα να αρχίσει να δέχεται τηλεοπτικές προτάσεις.
Τη σεζόν 1992-1993, παρουσίασε μαζί με τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο το χιουμοριστικό πρόγραμμα Candid Camera, με την υπογραφή του Νίκου Μαστοράκη.
Την περίοδο 1993-1994, το MEGA την τοποθέτησε ως συμπαρουσιάστρια δίπλα στον Ανδρέα Μικρούτσικο και στην στην εκπομπή της πρωινής ζώνης Χαμογελάτε, είναι μεταδοτικό.
Στην πορεία της τηλεοπτικής της καριέρας ακολούθησαν εμφανίσεις σε διάφορες διαφημίσεις καθώς και σε τηλεοπτικές σειρές στην ελληνική τηλεόραση, ενώ παράλληλα η ενεργή της δράση στις πίστες της πασαρέλας γινόταν ακατάπαυστα.
Το 1998 παρουσίασε στο Mega Channel το νεανικό τηλεπαιχνίδι Έλα στο bizz ενώ για ένα χρονικό διάστημα ασχολήθηκε και με την υποκριτική.
Η Μαρίνα Τσιντικίδου σήμερα
Η Θεσσαλονικιά καλλονή αποφασίζει αργότερα να αφήσει πίσω της το χώρο της μόδας και το μόντελινγκ, στρεφόμενη στην μεγάλη της αγάπη την αρχιτεκτονική τοπίου και τα φυτά…
Σήμερα η ίδια δηλώνει Αρχιτέκτονας Τοπίου και σχεδιάζει εξωτερικούς χώρους που ομορφαίνουν τις ζωές των ανθρώπων.
Σε συνέντευξή της στο culturepoint.gr η Μαρίνα Τσιντικίδου μεταξύ άλλων είχε μιλήσει και για το ταξίδι που την οδήγησε σε αυτό που πάντα φαίνεται πως ένιωθε ως τον προορισμό της.
«Πριν έξι χρόνια περίπου, αποφάσισα τι θέλω να γίνω όταν μεγαλώσω, όταν βρέθηκα για την παρουσίαση κάποιων εκδηλώσεων στην Ανθοκομική έκθεση της Κηφισιάς και έπαθα ξαφνικό έρωτα με τα χρώματα και τα αρώματα το πράσινο και τα δένδρα. Μαγεύτηκα κυριολεκτικά.
Μάλλον θυμήθηκα τη μαγεία των παιδικών και νεανικών μου χρόνων που ζούσα τα καλοκαίρια στους αγρούς μιας και οι λατρεμένοι μου παππούδες ήταν αγρότες και τις πιο αγαπημένες μου αναμνήσεις με τη γιαγιά και την αφεντιά μου σε ρόλο βοηθού κηπουρού.
[..] Η πρώτη μου ενθουσιώδης σκέψη ήταν να ξαναδώσω πανελλήνιες για να μπω στη Γεωπονική έστω και τώρα. Ζυγίζοντας, όμως τις συνθήκες τη δεδομένη στιγμή κατάλαβα πως αυτό, πρακτικά, ήταν αδύνατο άρα βρήκα τον επόμενο καλύτερο τρόπο, που ήταν να καθίσω στα θρανία της Σχολής Αρχιτεκτονικής Τοπίου στο κτήμα Συγγρού, στο Μαρούσι. Διετούς φοίτησης με αρκετή πρακτική και πολλή μελέτη.
Ο έρωτας κάθε μέρα φούντωνε… Αποφοίτησα με Αριστείο, παρακολούθησα σεμινάρια, εκπαιδεύτηκα κοντά σε μια κορυφαία Αρχιτεκτόνισσα Τοπίου/Γεωπόνο για πολλούς μήνες, εργάστηκα, μελέτησα, μελέτησα όσο ποτέ άλλοτε.
Σήμερα δηλώνω Αρχιτέκτονας Τοπίου και δεν επιτρέπω αμφισβήτηση ως προς τις γνώσεις και τις ικανότητές μου στο να σχεδιάζω και να διαμορφώνω εξωτερικούς χώρους που ομορφαίνουν τις ζωές των ανθρώπων.
Είτε πρόκειται για δημόσιο χώρο, είτε για κήπο, για φυτεμένο δώμα, για μπαλκόνι, για χώρο εργασίας, ακόμα και για ένα φυτό στο καθιστικό μας, το πράσινο φωτίζει τη ζωή μας, καθαρίζει την ατμόσφαιρα, κρύβει άσχημες θέες, πλαισιώνει και καδράρει τις ωραίες, σκορπά αρώματα που δημιουργούν αναμνήσεις, ηχομονώνει, απομονώνει, σε μεγαλύτερες κλίμακες βελτιώνει το οικοσύστημα.
Είναι καταπληκτικό συναίσθημα να φαντάζεσαι τρόπους να ομορφύνεις κάποιο χώρο, μικρό ή μεγάλο, η φαντασία να γίνεται σχέδιο, το σχέδιο εικόνα και η εικόνα πραγματικότητα! Να υπολογίζεις πως θα αλλάζουν τα μεγέθη, τα χρώματα, τα σχήματα ανά εποχές και έτη! Αυτό ήταν το ταπεινό μου όνειρο και το πραγματοποίησα και είμαι περήφανη γι΄ αυτό. Τελικά η αγάπη ανταποδίδει… χαμογελάω».
