Τρεις μεταλλάξεις στην πρωτεΐνη ακίδα του νέου στελέχους του κοροναϊού, «Έψιλον» μειώνουν την προστατευτική δράση των αντισωμάτων που δημιουργούνται από τον εμβολιασμό ή την φυσική νόσηση με την covid-19.
Γιατί μας ανησυχεί η παραλλαγή Έψιλον
Την ανησυχία των ειδικών προκαλεί αυτό το νέο στέλεχος, μετά την μετάλλαξη Δέλτα, καθώς όπως επισημαίνουν οι τρεις αυτές διαφοροποιήσεις μπορούν να «διαφύγουν» συγκεκριμένα μονοκλωνικά αντισώματα ενώ μειώνεται σημαντικά και η προστατευτική δράση των αντισωμάτων από το πλάσμα εμβολιασμένων ατόμων.
Για να κατανοήσουν καλύτερα αυτές τις στρατηγικές «διαφυγής» του ιού, οι επιστήμονες οπτικοποίησαν τον μηχανισμό μόλυνσης αυτής της παραλλαγής για να δουν σε τι διαφέρει από το αρχικό πανδημικό στέλεχος αλλά και τις επιπτώσεις αυτών των αλλαγών.
Η διεθνής μελέτη υλοποιήθηκε από το εργαστήριο του David Veesler στο Τμήμα Βιοχημείας του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον στο Σιάτλ και από τους Luca Piccoli και Davide Corti του Vir Biotechnology. Εδώ και αρκετά χρόνια, οι ερευνητές από το εργαστήριο Veesler μαζί με άλλους επιστήμονες διερευνούν τη μηχανική μοριακής διαμόρφωσης και μόλυνσης των κοροναϊών τύπου SARS.
Εξετάζουν επίσης πώς τα αντισώματα προσπαθούν να μπλοκάρουν τους μηχανισμούς λοίμωξης και πώς οι παραλλαγές αντεπιτίθενται με νέες μεθόδους «αποφυγής». Τα τελευταία στοιχεία δείχνουν ότι η παραλλαγή Έψιλον «βασίζεται σε μια έμμεση και ασυνήθιστη στρατηγική εξουδετέρωσης-διαφυγής», σύμφωνα με τους ερευνητές.
Τα ευρήματά τους έχουν δημοσιευθεί στο Science.
Πώς εξουδετερώνει τα αντισώματα
Για να μάθουν περισσότερα σχετικά με τα χαρακτηριστικά της νέας παραλλαγής, οι ερευνητές εξέτασαν την ανθεκτικότητα του στελέχους Έψιλον ενάντια στο πλάσμα από άτομα που εκτέθηκαν στον ιό, καθώς και εμβολιασμένα άτομα.
Η εξουδετερωτική ισχύς του πλάσματος έναντι της ανησυχητικής παραλλαγής Έψιλον μειώθηκε περίπου 2 έως 3,5 φορές.
Όπως και το αρχικό SARS-CoV-2, η παραλλαγή μολύνει τα κύτταρα στόχους μέσω της γλυκοπρωτεΐνης της ακίδας. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι μεταλλάξεις της ήταν υπεύθυνες για αναδιατάξεις σε κρίσιμες περιοχές της ακρογλυκοπρωτεΐνης.
Μία από τις τρεις μεταλλάξεις στην παραλλαγή Έψιλον επηρέασε τον τομέα δέσμευσης υποδοχέα στην ακίδα γλυκοπρωτεΐνη. Αυτή η μετάλλαξη μείωσε την εξουδετερωτική δραστικότητα στα 14 από τα 34 εξουδετερωτικά αντισώματα ειδικά για αυτόν τον τομέα, συμπεριλαμβανομένων των αντισωμάτων κλινικού σταδίου.
Οι άλλες δύο από τις τρεις μεταλλάξεις στην παραλλαγή επηρέασαν την Ν-τερματική περιοχή στην ακίδα γλυκοπρωτεΐνη.
