Μπορεί τα εμβόλια DNA κατά του κοροναϊού να μην έχουν βγει ακόμη στην αγορά, όμως η τεχνολογία τους συνεχίζει να εξελίσσεται και πριν την έγκρισή τους από τις αρμόδιες ρυθμιστικές αρχές.
Ερευνητές από τα Ινστιτούτα Έρευνας Υγείας της Ταϊβάν ανέπτυξαν ένα εμβόλιο DNA κατά της covid – 19 που μπαίνει στα κύτταρα με μια μικρή βοήθεια από έναν ηλεκτρικό παλμό. Το υποψήφιο εμβόλιο προκάλεσε υψηλά επίπεδα αντισωμάτων σε χάμστερ και άλλα ζώα, όπως καταγράφηκε στο επιστημονικό περιοδικό PLOS Neglected Tropical Diseases.
Η ομάδα των ερευνητών υποστηρίζει ότι το εμβόλιό της μπορεί να προσφέρει μια πιο σταθερή επιλογή κατά της covid-19, έναντι των εμβολίων mRNA που απαιτούν εξαιρετικά χαμηλές θερμοκρασίες για την μεταφορά και φύλαξή τους.
Η χρήση του DNA για τη δημιουργία αντιγόνου στο εμβόλιο είναι μια λογική προσέγγιση. Όμως τα DNA εμβόλια έχουν εγκριθεί μέχρι στιγμής μόνο για χρήση στα ζώα, καθώς η ανοσολογική απόκρισή τους στους ανθρώπους συχνά δεν είναι αρκετή ώστε να παρέχουν μια κλινικά σημαντική προστασία. Αυτό συμβαίνει και γιατί η διάθεση του DNA στα κύτταρα δεν είναι αρκετά αποτελεσματική ώστε να υπάρξει αντιγονική αντίδραση.
Ηλεκτροπόρηση
Η ομάδα από την Ταϊβάν κατέληξε στην τεχνολογία που ονομάζεται ηλεκτροπόρηση, και η οποία χρησιμοποιεί τον ηλεκτρικό παλμό για να ανοίξει προσωρινούς πόρους στην κυτταρική μεμβράνη για να μπορέσει το προϊόν του DNA να «περάσει» μέσα. Στην συγκεκριμένη μελέτη σε ζώα, η ανοσοποίηση με το εμβόλιο συνοδεύτηκε από μια θεραπεία με μια συσκευή ηλεκτροπόρησης.
Όπως και τα υπάρχοντα εμβόλια κατά του κοροναϊού, και στο συγκεκριμένο, κωδικοποιείται η πρωτεϊνη – ακίδα.
Τόσο τα ποντίκια, όσο και τα χάμστερ πέτυχαν ισχυρή αντισωματική απόκριση κατά της πρωτεϊνης ακίδας. Η κορύφωση των αντισωμάτων καταγράφηκε στις 8 εβδομάδες μετά τον εμβολιασμό και παρέμειναν υψηλά μέχρι και την 20η εβδομάδα, δηλαδή 5 μήνες μετά.
Οι ερευνητές αξιολόγησαν περαιτέρω την αποτελεσματικότητα του εμβολίου, εκθέτοντας τα ζώα στον κοροναϊό στην 7η εβδομάδα μετά την αρχική δόση, αφού είχαν προηγηθεί δυο δόσεις εμβολίου με απόσταση μεταξύ τους τριών εβδομάδων. Τα ζώα που είχαν πάρει ψευδοφάρμακο έχασαν το 11% του βάρους τους μετά από 6 μέρες, δείχνοντας ότι είχαν προσβληθεί από τον κοροναϊό, ενώ αυτά που είχαν εμβολιαστεί δεν έχασαν βάρος και είχαν σημαντικά μειωμένο RNA από τον ιό στους πνεύμονές τους.
Συγκριτικά με τις άλλες πλατφόρμες εμβολίων, δεν είναι πολλές οι ερευνητικές ομάδες που ακολούθησαν την τεχνολογία του DNA. Οι Ταϊβανοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι «μπορεί το εμβόλιο αυτό να αποτελέσει μια χρήσιμη επιλογή, δεδομένου του υψηλού τίτλου αντισωμάτων που παράγονται, αλλά και ακόμη γιατί ο σχεδιασμός και η παραγωγή του είναι εύκολη, η σταθερότητα εφικτή σε μεγάλο εύρος θερμοκρασιών και το κόστος παραγωγής είναι χαμηλό».
