Καλεσμένος στην εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου «Ενώπιος Ενωπίω» βρέθηκε το βράδυ της Δευτέρας ο Πάνος Μουζουράκης, παραχωρώντας μια συνέντευξη εφ΄όλης της ύλης.
Ο Πάνος Μουζουράκης κι αποκάλυψε πτυχές από την ζωή του που δεν γνωρίζαμε.
Ο δημοφιλής καλλιτέχνης μίλησε στον Νίκο Χατζηνικολάου για τα παιδικά του χρόνια.
«Γεννήθηκα στη Ζυρίχη. Όταν ήμουν 8 ετών ήρθαμε στην Ελλάδα, στη Θεσσαλονίκη. Τότε ήμουν ΠΑΟΚ στο ποδόσφαιρο και Άρης στο μπάσκετ. Μου φαινόταν λογικό γιατί ήθελα να είμαι με τον νικητή, οπότε επέλεξα τις καλύτερες ομάδες σε κάθε άθλημα» περιέγραψε. Μίλησε και για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε στην αρχή και λόγω των ελληνικών του. «Ακόμα δυσκολεύομαι στην προσαρμογή. Είχα δυσκολίες στο σχολείο. Ήταν απότομη η προσαρμογή μου» τόνισε.
Στη συνέχεια η Ελένη Μουζουράκη, μητέρα του Πάνου και ο αδελφός του, Μανώλης περιέγραψαν την δική τους εκδοχή από την παιδική ηλικία.
Αν και όλος ο κόσμος τον ξέρει ως Πάνο, η οικογένεια του τον αποκαλεί «Παναγιώτη».
Μάλιστα η μητέρα του κι ο αδερφός του έκαναν έκπληξη μιλώντας για το πως είναι ο ίδιος σαν άνθρωπος και πως μεγάλωσε.
«Ο Πάνος ήταν ένα δώρο που μου έκαναν οι γονείς μου» είπε ο Μανώλης, ενώ αποκάλυψε ότι έχει προσπαθήσει να τον πετύχει με ένα 45άρι δισκάκι. Βέβαια ο Πάνος συμπλήρωσε ότι δεν ήταν μόνο ο δίσκος που εκτοξεύτηκε προς την μεριά του αλλά και αρκετά άλλα αντικείμενα, με πιο επικίνδυνα τα βελάκια».
Η μητέρα του με την σειρά της περιέγραψε ότι ο Πάνος όταν ήταν μικρός και δεν του γινόταν το χατίρι, τότε λιποθυμούσε από τα νεύρα του. Μάλιστα είχε συμβουλευτεί και γιατρό.
«Κάποιες φορές σαν να λιποθυμούσε και με λαχταρούσε αυτό το πράγμα εμένα και κάποια στιγμή ρώτησα και τον γιατρό» ανέφερε η μητέρα του Πάνου Μουζουράκη.
Στην συνέχεια η μητέρα του ανέφερε για ένα στοιχείο του που την έκανε να ανησυχεί παλιότερα:
«Κάποιες φορές σαν να λιποθυμούσε και με λαχταρούσε αυτό το πράγμα εμένα και κάποια στιγμή ρώτησα και τον γιατρό και μου είπε κοίταξε μήπως το κάνει από νεύρο.
Αν έχει ένα παιχνίδι και του το πάρει ο άλλος, μήπως κάνει πάλι το ίδιο.
Το δοκίμασα μια μέρα που είχε μια φυσαρμόνικα που του το πήρε ο αδερφός του ο μεγάλος και αμέσως λιποθύμησε. Λέω έτσι είσαι; Του έδωσα ένα χαστουκάκι, συνήλθε κι ήταν όλα καλά.»