Μόλις η κατάσταση ξεκίνησε να φαίνεται πιο αισιόδοξη, με τις περισσότερες χώρες να ξεκινούν τους εμβολιασμούς, τα τελευταία νέα σχετικά με την πανδημία του κοροναϊού ήρθαν να μας υπενθυμίσουν ότι έχουμε ακόμα πολύ δρόμο. Ένα νέο στέλεχος, εξαιρετικά μολυσματικό, που αναγνωρίστηκε πρώτα στο Ηνωμένο Βασίλειο και είναι γνωστό ως Β.1.1.7, έχει επιβεβαιωθεί σε τουλάχιστον 33 χώρες.
Νέα στελέχη, διπλός κίνδυνος
Εν τω μεταξύ, ένα άλλο πρόσφατα αναγνωρισμένο στέλεχος, που συνδέεται με την αύξηση των περιπτώσεων covid-19 στη Νότια Αφρική, πιστεύεται ότι είναι επίσης πιο μολυσματικό από τα προηγούμενα στελέχη.
Αυτό το νέο δεύτερο στέλεχος, που ονομάζεται 501.V2, δεν έχει επιβεβαιωθεί ακόμη στις ΗΠΑ, αλλά ο Δρ Fauci επισημαίνει ότι μπορεί να βρίσκεται ήδη στις ΗΠΑ. Το στέλεχος 501.V2 έχει επίσης βρεθεί στο Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γαλλία, τη Φινλανδία, τη Ζάμπια, την Ελβετία, την Ιαπωνία και τη Νότια Κορέα.
Αυτήν τη στιγμή, οι ειδικοί δεν πιστεύουν ότι τα στελέχη covid-19 του Ηνωμένου Βασιλείου και της Νότιας Αφρικής ισοδυναμούν με πιο σοβαρή νόσο ή ότι είναι πιο θανατηφόρα ενώ ακόμα δεν έχει γίνει εντελώς σαφές εάν μπορούν να επηρεάσουν την αποτελεσματικότητα των εμβολίων.
Γιατί είναι πιο μεταδοτικά;
Πρώτον, λάβετε υπόψη ότι οποιοσδήποτε μικροοργανισμός (όπως ένας ιός ή βακτήρια) μπορεί να μεταλλαχθεί και δεν μπορεί να υπάρξει αναπαραγωγή χωρίς την πιθανότητα εμφάνισης τέτοιων σφαλμάτων, αναφέρει χαρακτηριστικά ο Δρ. Charles Bailey, ιατρός στο Providence St. Joseph Hospital and Providence.
Όσο περισσότερο αναπαράγεται ένας ιός, τόσο περισσότερο μεταλλάσσεται. «Μια μετάλλαξη είναι μια αλλαγή στο ιικό RNA, το οποίο μπορεί να προκαλέσει μια αλλαγή στις δομικές πρωτεΐνες του ιού» εξηγεί η Δρ. Supriya Narasimhan, επικεφαλής μολυσματικών ασθενειών στο Ιατρικό Κέντρο Santa Clara Valley στο Σαν Χοσέ της Καλιφόρνια.
Οι ιοί μεταλλάσσονται επειδή μεταφέρονται από διαφορετικά κύτταρα ξενιστές, επισημαίνει. Η έκθεση σε εμβόλια ασκεί επίσης πίεση στον ιό για προσαρμογή προκειμένου να επιβιώσει.
Αλλά δεν έχουν νόημα όλες οι μεταλλάξεις, μερικές μπορεί να μην έχουν καμία επίδραση στην μολυσματικότητα του ιού ενώ άλλες μπορεί στην πραγματικότητα να είναι επιζήμιες για τον ίδιο τον ιό.
