Η ασβεστοποιητική νόσος της αορτικής βαλβίδας δεν είναι μόνο η πιο κοινή ασθένεια για την τρίτη ηλικία, αλλά αποτελεί επίσης και την τρίτη κύρια αιτία καρδιακών παθήσεων γενικά. Σε εκείνους που την αντιμετωπίζουν, ασβέστιο συσσωρεύεται με την πάροδο του χρόνου στις βαλβίδες της καρδιάς και στα αγγεία έως ότου σκληρύνουν και αποκτήσουν παρόμοια δομή με εκείνη των οστών.
Τα ενθαρρυντικά νέα για την καρδιά μας
Ως αποτέλεσμα, η ροή αίματος από τον θάλαμο άντλησης της καρδιάς στο σώμα εμποδίζεται, οδηγώντας καρδιακή ανεπάρκεια. Παρά την επιτακτικότητα της κατάστασης, δεν υπάρχει – μέχρι στιγμής – διαθέσιμη ιατρική θεραπεία.
Μετά από 15 χρόνια αδιάκοπης προσπάθειας μια ομάδα επιστημόνων από το Gladstone Institutes ανακάλυψε τώρα ένα πιθανό υποψήφιο φάρμακο για καρδιακές βαλβίδες που λειτουργεί τόσο σε ανθρώπινα κύτταρα όσο και σε πειραματόζωα, με τους ερευνητές να είναι έτοιμοι να προχωρήσουν σε κλινική δοκιμή. Τα ευρήματά τους έχουν δημοσιευθεί στο περιοδικό Science.
«Η ασθένεια συχνά διαγιγνώσκεται σε πρώιμο στάδιο και η ασβεστοποίηση των καρδιακών βαλβίδων επιδεινώνεται κατά τη διάρκεια της ζωής του ασθενούς καθώς γερνάει» αναφέρει ο Πρόεδρος και Διευθυντής του Roddenberry Stem Cell Center, Δρ. Deepak Srivastava.
«Εξουδετερώνοντας» τον κίνδυνο
«Εάν καταφέρουμε να παρέμβουμε νωρίς στη ζωή με ένα αποτελεσματικό φάρμακο, θα μπορούσαμε ενδεχομένως να αποτρέψουμε την εμφάνιση της νόσου. Απλώς επιβραδύνοντας την εξέλιξη και μετατοπίζοντας την ηλικία των ανθρώπων που χρειάζονται παρεμβάσεις κατά 5 ή 10 χρόνια, θα μπορούσαμε να αποφύγουμε δεκάδες χιλιάδες χειρουργικές επεμβάσεις για την αντικατάσταση βαλβίδων το χρόνο» εξηγεί.
Αυτά τα δεδομένα θα μπορούσαν επίσης να ισχύουν και για μια συγγενή ανωμαλία γνωστή και ως δίφυλλη αορτική βαλβίδα, κατά την οποία το άτομο έχει δύο φύλλα – γλωχίνες, αντί για τα κανονικά τρία. Ενώ μερικοί άνθρωποι μπορεί να μην γνωρίζουν καν ότι έχουν αυτήν την ανωμαλία, πολλοί θα διαγνωστούν με αυτήν περίπου στα σαράντα έτη.
«Μπορούμε να εντοπίσουμε αυτήν την ανωμαλία της βαλβίδας μέσω υπερήχου», επισημαίνει ο Δρ. Deepak Srivastava ο οποίος είναι επίσης παιδίατρος καρδιολόγος και καθηγητής στο Τμήμα Παιδιατρικής στο UC San Francisco (UCSF). «Περίπου το ένα τρίτο των ασθενών με δίφυλλη αορτική βαλβίδα, που είναι πολύ μεγάλος αριθμός, θα αναπτύξει αρκετή ασβεστοποίηση για να χρειαστεί χειρουργική παρέμβαση» υπογραμίζει.
Η «υποψήφια» θεραπεία
Οι επιστήμονες επιβεβαίωσαν ότι η «υποψήφια» θεραπεία θα μπορούσε να αποτρέψει και να θεραπεύσει με επιτυχία την ασθένεια της αορτικής βαλβίδας, για αυτό και η ερευνητική ομάδα είναι έτοιμη να προχωρήσει σε κλινική δοκιμή.
«Η χρήση ανθρώπινων κυττάρων iPS και η επεξεργασία γονιδίων μάς επέτρεψαν να δημιουργήσουμε έναν μεγάλο αριθμό κυττάρων παρόμοιων με εκείνων της νόσου, ενώ ισχυροί αλγόριθμοι μηχανικής μάθησης μας βοήθησαν να εντοπίσουμε τα σημαντικά γονίδια για τη διάκριση μεταξύ υγιών και ασθενών κυττάρων.
Η μελέτη μας είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα για το πώς οι σύγχρονες τεχνολογίες διευκολύνουν τις νέες ανακαλύψεις, προάγοντας την ποιότητα ζωής» καταλήγει ο Δρ. Deepak Srivastava.
