Καμία από τις μεταλλάξεις που έχουν καταγραφεί επί του παρόντος για τον νέο κοροναϊό, SARS-CoV-2, δεν φαίνεται να αυξάνει την μεταδοτικότητά του στον άνθρωπο, σύμφωνα με νέα επιστημονική μελέτη από το University College London.
«Ενθαρρυντικά νέα αλλά παραμένουμε σε εγρήγορση»
Η ανάλυση των γονιδιωμάτων του ιού από περισσότερα από 46.000 άτομα, που βρέθηκαν θετικά στην Covid-19, από 99 χώρες, δημοσιεύθηκε στο Nature Communications.
H επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Δρ. Lucy van Dorp δήλωσε χαρακτηριστικά: «Ο αριθμός των γονιδιωμάτων SARS-CoV-2 που δημιουργούνται για επιστημονική έρευνα είναι συγκλονιστικός. Ευτυχώς, βρήκαμε ότι καμία από αυτές τις μεταλλάξεις δεν κάνει την Covid-19 να εξαπλώνεται πιο γρήγορα, αλλά πρέπει να παραμείνουμε σε εγρήγορση και να συνεχίσουμε να παρακολουθούμε νέες μεταλλάξεις, ειδικά καθώς αναμένουμε την κυκλοφορία των εμβολίων».
Πώς πραγματοποιούνται οι μεταλλάξεις του ιού;
Οι κοροναϊοί όπως ο SARS-CoV-2 αποτελεί ένα τύπο ιού RNA, ο οποίος μπορεί να αναπτύξει μεταλλάξεις με τρεις διαφορετικούς τρόπους:
- Κατά λάθος, με την αντιγραφή σφαλμάτων κατά την διάρκεια της ιογενούς αντιγραφής.
- Μέσω αλληλεπιδράσεων με άλλους ιούς που μολύνουν το ίδιο κύτταρο (ανασυνδυασμός ή ανασυγκρότηση).
- Από το RNA σύστημα τροποποίησης του ξενιστή, που αποτελούν και μέρος της ανοσίας του, όπως είναι το ανοσοποιητικό σύστημα ενός ατόμου.
Οι περισσότερες μεταλλάξεις είναι ουδέτερες, ενώ άλλες μπορεί να είναι επωφελείς ή επιζήμιες για τον ιό. Τόσο οι ουδέτερες όσο και οι επωφελείς μεταλλάξεις μπορούν να γίνουν πιο συχνές καθώς μεταδίδονται σε απογόνους ιούς.
Μέχρι στιγμής εντοπίζονται 12.706 μεταλλάξεις
Η ερευνητική ομάδα από το UCL, το Cirad και το Université de la Réunion, καθώς και το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, ανέλυσε, αντλώντας δεδομένα από μία παγκόσμια βάση δεδομένων, γονιδιώματα του ιού από 46.723 άτομα με Covid-19 που συλλέχθηκαν μέχρι τα τέλη Ιουλίου 2020.
Οι ερευνητές έχουν μέχρι στιγμής εντοπίσει 12.706 μεταλλάξεις του SARS-CoV-2. Για τις 398 από τις μεταλλάξεις, υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι έχουν συμβεί επανειλημμένα και ανεξάρτητα. Από αυτές, οι ερευνητές αξιολόγησαν 185 μεταλλάξεις που έχουν συμβεί τουλάχιστον τρεις φορές ανεξάρτητα κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
Οι ερευνητές δεν βρήκαν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι οποιαδήποτε από τις κοινές μεταλλάξεις αυξάνει τη μεταδοτικότητα του ιού.
Ουδέτερες οι περισσότερες
Αντ ‘αυτού, διαπίστωσαν ότι οι περισσότερες κοινές μεταλλάξεις είναι ουδέτερες για τον ιό.
Αυτό περιλαμβάνει μια μετάλλαξη στην πρωτεΐνη – ακίδα του ιού που ονομάζεται D614G, η οποία έχει αναφερθεί ευρέως ως μια κοινή μετάλλαξη που μπορεί να κάνει τον ιό πιο μεταδοτικό. Τα νέα στοιχεία δείχνουν ότι αυτή η μετάλλαξη στην πραγματικότητα δεν σχετίζεται με τη σημαντική αύξηση της μετάδοσης.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν επιπλέον ότι οι περισσότερες από τις κοινές μεταλλάξεις φαίνεται να έχουν προκληθεί από το ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα, αντί να είναι το αποτέλεσμα της προσαρμογής του ιού στον νέο ανθρώπινο ξενιστή του.
«Είναι αναμενόμενο ότι ένας ιός θα μεταλλαχθεί και τελικά θα αποκλίνει σε διαφορετικές γενεές καθώς γίνεται πιο συχνός στους ανθρώπινους πληθυσμούς, αλλά αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα προκύψουν γενεαλογικές γραμμές που είναι πιο μεταδοτικές ή επιβλαβείς» καταλήγουν οι ερευνητές.