Το Vita συναντά την Ανθή, η οποία μιλάει ανοιχτά για την επαγγελματική και προσωπική της ζωή, για όλα όσα την κάνουν αισιόδοξη, για αυτά που την κρατούν σε φόρμα, καθώς και για την περιπέτεια που είχε με την υγεία της και πώς αυτή τής άλλαξε τη ζωή. Μας αποκαλύπτει επίσης το όνειρο ζωής που έχει.
Κοινωνία ώρα MEGA
Εφέτος σε βρίσκουμε στην πρωινή ζώνη του MEGA, στην εκπομπή «Κοινωνία Ωρα MEGA». Πώς νιώθεις;
«Η αλήθεια είναι ότι το πρωινό με κυνηγάει. Νιώθω μεγάλη ευθύνη και μεγάλο βάρος γιατί από πάνω μου εφέτος είναι το σήμα του MEGA. Παρ’ όλα αυτά είναι και μια πρόκληση αυτή για μένα. Πρόκειται για μια εκπομπή με ιστορία που μετράει πολλά χρόνια και το να είμαι εγώ εφέτος δίπλα στον “καπετάνιο” που είναι ο Ιορδάνης Χασαπόπουλος είναι ευθύνη και πρόκληση ταυτόχρονα».
Οπως είπες, πρόκειται για μια ιστορική εκπομπή που μετρά πολλά χρόνια στον τηλεοπτικό αέρα. Σε άγχωσε αυτή η συνθήκη;
«Δεν θα έλεγα άγχος, θα έλεγα πρόκληση. Και αν βάλεις τη λέξη άγχος, θα πρόσθετα δημιουργικό άγχος. Μόνο και μόνο που είσαι στο MEGA, από όπου έχουν περάσει ογκόλιθοι της δημοσιογραφίας, αυτό από μόνο του λέει πολλά. Εγώ μεγάλωσα με το MEGA, είναι ένα κανάλι που έχει χτίσει ιστορία. Με χαροποιεί ιδιαίτερα ότι το είδαμε ξανά στους δέκτες μας και ότι είμαι κι εγώ μέλος αυτής της οικογένειας».
Βρίσκεσαι δίπλα στον Ιορδάνη Χασαπόπουλο, έναν πολύ έμπειρο δημοσιογράφο στον χώρο της ενημέρωσης. Πώς είναι η «συμβίωσή» σας;
«Υπέροχη. Ούτως ή άλλως με τον Ιορδάνη είχαμε συνεργαστεί ξανά στο παρελθόν. Εχουμε απόλυτη χημεία και αλληλοσεβασμό».
Λέτε στον κόσμο το πρώτο «καλημέρα» στις 5.30 το πρωί. Αφήνει η επικαιρότητα περιθώρια για ένα όμορφο ξεκίνημα;
«Πάντα. Και αυτό είναι κανόνας μας. Κάθε ημέρα, ό,τι και να συμβαίνει, πάντα θα υπάρχει μια χαραμάδα αισιοδοξίας. Προσπαθούμε να λέμε τις ειδήσεις όσο πιο ψύχραιμα γίνεται και όπου μπορούμε να υπάρχει και χιούμορ».
Πέρασες τα τελευταία χρόνια από την ψυχαγωγία στην ενημέρωση. Ηταν κάτι που επιδίωκες;
«Βασικά ποτέ δεν έφυγα από την ενημέρωση. Πάντα ήμουν στην ενημέρωση μέσα από τις εφημερίδες. Απλώς, επειδή ήμουν και στην τηλεόραση στην ψυχαγωγία, πάντα βλέπατε αυτό. Η αλήθεια είναι ότι ανέκαθεν ήθελα να περάσω καθαρά στον ενημερωτικό τομέα. Σε αυτό με βοηθούσαν και οι σπουδές μου. Εχω τελειώσει διεθνολόγος. Οπότε προς τα εκεί προσανατολιζόμουν. Παρ’ όλα αυτά η ψυχαγωγία είναι ένα κομμάτι που δεν αφορίζω και με βοήθησε αρκετά».
Τι σε κεντρίζει στην ενημέρωση;
«Προσπαθείς να αφουγκραστείς τον παλμό, την άποψη, τις ανησυχίες του πολίτη και από το βήμα που σου δίνεται να τις μεταφέρεις στους αρμόδιους. Οπου μπορείς να βοηθήσεις, όπου μπορείς να κάνεις αντίλογο, όπου μπορείς να κάνεις τη δική σου παρέμβαση. Ο ρόλος του δημοσιογράφου είναι να στέκεται δίπλα στον πολίτη και να είναι μέσα στην κοινωνία. Αυτό είναι που με κεντρίζει».
Καθημερινότητα
Πριν από λίγο καιρό παντρεύτηκες τον αγαπημένο σου. Πώς είναι ο έγγαμος βίος;
«Ο έγγαμος βίος είναι όπως και πριν. Συζούσαμε με τον Κώστα, οπότε δεν έχουν αλλάξει πολλά πράγματα».
Εχετε δηλώσει ότι μείνατε μαζί από πολύ νωρίς. Πιστεύεις στον κεραυνοβόλο έρωτα;
«Δεν πίστευα, αλλά ναι, ήταν κεραυνοβόλος έρωτας. Αυτό που λέμε “με την πρώτη ματιά”. Εγιναν όλα πολύ γρήγορα, χωρίς πολλές σκέψεις και αναλύσεις».
Κάνατε έναν παραδοσιακό γάμο στο χωριό σου, στην Αγία Μαρίνα, στο Πήλιο. Αγαπάς την παράδοση;
«Λατρεύω την παράδοση και μπορεί να μη μου φαίνεται αλλά είμαι πολύ πουριτανή. Πάντα ήθελα να παντρευτώ έτσι στο χωριό μου, παραδοσιακά. Στενοχωριέμαι όταν χάνονται τα ήθη, τα έθιμα και οι παραδόσεις μας. Οπότε όπου και όσο μπορώ τις τηρώ με ευλάβεια».
Πώς αντέδρασαν οι κάτοικοι του χωριού όταν σε είδαν να πηγαίνεις στην εκκλησία με το άλογο και να τηρείς όλα τα έθιμα;
«Το υπέροχο ήταν, και αυτό που θέλαμε, ότι συμμετείχε όλο το χωριό. Γιατί όσο και απλό να φαίνεται, ήταν δύσκολη η οργάνωση γιατί εμείς ζούσαμε στην Αθήνα. Αλλά όλοι έβαλαν το λιθαράκι τους και όλοι το έζησαν και το χαρήκανε. Πραγματικά μάς χαροποίησε ιδιαίτερα αυτό».
Η Αγία Μαρίνα είναι το χωριό της μητέρας σου. Εχεις μνήμες από εκεί;
«Εμενα από μικρή με τη γιαγιά μου όλα τα καλοκαίρια και τις γιορτές. Το έχω ζήσει 100%. Είναι το χωριό μου!».
Με τόσο έντονο πρόγραμμα που έχεις και εσύ και ο σύζυγός σου, καταφέρνετε να περνάτε χρόνο οι δυο σας;
«Ο Κώστας είναι μουσικός, οπότε υπάρχει τώρα άπλετος χρόνος λόγω κορωνοϊού από την πλευρά του. Εγώ ξυπνάω κάθε μέρα πολύ πρωί, με ένα μικρό διάλειμμα στο ενδιάμεσο για φαγητό και μετά ραδιόφωνο και πάει λέγοντας. Κάποιες λίγες ώρες μέσα στην ημέρα υπάρχουν όμως».
Πρόβλημα υγείας
Εχεις μιλήσει ανοιχτά για το πρόβλημα υγείας που αντιμετώπισες το 2017. Τρία χρόνια μετά από τότε, τι είναι αυτό που θέλεις να κρατήσεις;
«Εχω κρατήσει να χαίρομαι την κάθε μου στιγμή. Να μην πιέζω τον εαυτό μου παραπάνω από όσο μπορώ και να βρίσκω τη χαρά σε καθετί απλό».
Σε έχει αλλάξει αυτή η περιπέτεια;
«Εχω αλλάξει. Ημουν πολύ αγχωτική, ανησυχούσα για τα πάντα. Τώρα περνάω και πολλά πράγματα στο ντούκου. Κάθε φορά τη μέρα του χειρουργείου είναι σαν να γιορτάζω πάλι τα γενέθλιά μου. Είναι σαν να ξαναγεννήθηκα».
Πώς κατάφερνες να παραμένεις αισιόδοξη; Από πού αντλείς δύναμη;
«Είμαι φύσει αισιόδοξος άνθρωπος. Το θέμα της υγείας μου με έκανε ακόμα περισσότερο θετική. Πιστεύω ότι αν είσαι θετικός μαγνητίζεις και θετικά πράγματα. Πάντα προσπαθώ να δω τη θετική πλευρά των πραγμάτων ακόμα και σε αυτές τις πολύ δύσκολες στιγμές που ζούμε όλοι».
Τι θέλεις να πεις στους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα υγείας;
«Να έχουν πίστη στον Θεό, πάνω απ’ όλα. Πίστη στους γιατρούς, στην επιστήμη. Και η ψυχολογία είναι πολύ βασικό πράγμα για να διαχειριστείς μια δύσκολη κατάσταση. Οταν μπαίνεις με θετική ψυχολογία σε μια περιπέτεια, την ξεπερνάς πιο ήρεμα και ανώδυνα. Εγώ είχα μεγάλη στήριξη από συγκεκριμένους ανθρώπους, και αυτό έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο. Ολοι αυτοί είναι η οικογένειά μου».
Ασχολείσαι ιδιαίτερα με τη γυμναστική. Τι αγαπάς περισσότερο να κάνεις;
«Γυμνάζομαι πάντα. Δεν υπάρχει μέρα που να μην κάνω κάτι. Εχω βάλει την ιππασία στη ζωή μου, η οποία με έχει βοηθήσει και ψυχολογικά και σωματικά. Οποτε μπορώ, πηγαίνω για ποδήλατο και περπατάω. Τώρα γνωρίζομαι σιγά-σιγά και με την καλλισθενική γυμναστική. Είναι ένα είδος γυμναστικής που έρχεται από τα αρχαία χρόνια. Είναι συνδυασμός ακροβατικής γυμναστικής και ασκήσεων με το βάρος του σώματός σου».
Ακολουθείς ένα ισορροπημένο πρόγραμμα διατροφής. Υπάρχουν τροφές που αποφεύγεις;
«Είμαι πολύ πειθαρχημένη. Μαγειρεύω κάθε μέρα και παίρνω πάντα ταπεράκι μαζί μου. Τρώω έξι γεύματα τη μέρα. Αποφεύγω τα λιπαρά, τα τηγανητά, το junk food. Ημουν υπέρβαρο παιδί, έχω περάσει και μπούλινγκ, και σε όλο αυτό με βοήθησαν πολύ ο αθλητισμός και η σωστή διατροφή. Στην ουσία δεν έχω κόψει πράγματα. Τρώω τα πάντα σε σωστές ποσότητες και όταν πρέπει».
Εχεις ταλαιπωρηθεί από το πρόβλημα με το βάρος σου;
«Ημουν από τα παιδιά που με φωνάζανε χοντρή στο σχολείο. Στην Εκτη Δημοτικού ήμουν 55 κιλά, όσο είμαι τώρα. Αλλά το αντιμετώπισα. Να ’ναι καλά ένας γυμναστής που με έβαλε στον στίβο, οπότε θέλοντας και μη τα έχασα τα κιλά. Πάντα με σωστό φαγητό, χωρίς υπερβολές. Τελικά τα κατάφερα».
Ποια είναι τα όνειρά σου για το μέλλον;
«Κάποια στιγμή θέλω να κάνω μια φάρμα δική μου. Λατρεύω τα ζώα και τη ζωή στη φύση. Στα επαγγελματικά βασικός στόχος είναι να κάνουμε σωστά τη δουλειά μας και να μας ξεχωρίσει το κοινό. Στα προσωπικά, ένα παιδάκι είναι στα σχέδιά μας».
