Καλεσμένη στην εκπομπή «Πάμε Δανάη!» βρέθηκε το πρωί της Πέμπτης (8/10) η Λένα Παπαληγούρα όπου μεταξύ άλλων μίλησε για την καλλιτεχνική της πορεία, την οικογένεια ενώ αναφέρθηκε και στη συγκίνηση που αισθάνθηκε στο άκουσμα της καταδίκης της Χρυσής Αυγής.
«Άρχισα να κλαίω. Ήταν μια ιστορική μέρα. Η απόφαση είναι ιστορική. Μετά από πολύ καιρό ξανανιώσαμε ότι υπάρχει ελπίδα- Ναι, υπάρχει ελπίδα!» είπε εμφανώς συγκινημένη η Λένα Παπαληγούρα.
Κάτι που όπως εξήγησε ως μητέρα, της δίνει την ελπίδα ότι «ίσως τα παιδιά να μεγαλώσουν σε έναν κόσμο καλύτερο».
Η Λένα Παπαληγούρα στη συνέντευξή της αναφέρεται επίσης στην μεγάλη κρίση λόγω κοροναϊού που περνά το θέατρο, και τονίζει πως η πολιτεία οφείλει να στηρίξει τον κόσμο της Τέχνης. «Ειδάλλως αντιμετωπίζουμε τον κίνδυνο ενός πραγματικού «αφανισμού» του κόσμου του εγχώριου πολιτισμού, και μια «πανωλεθρία» λέει.
Μιλώντας για τα επαγγελματικά της σχέδια αναφέρει ότι είναι από τους τυχερούς καθώς θα έχει συνεργασία με το Εθνικό Θέατρο. Εκφράζει την ελπίδα να μείνουν ανοιχτά τα θέατρα διότι ο κόσμος έχει την ανάγκη μια διεξόδου στη ζωή του.
Η ηθοποιός που έχει κάνει δύσκολες καλλιτεχνικές επιλογές στην πορεία της μιλά και για την οικογένεια της και το ρόλο της ως μητέρα.
Όπως λέει, το ιδεατό είναι να μπορείς να μεγαλώσεις τα παιδιά σε συνθήκες αγάπης και ελευθερίας.
Με αυτήν την προοπτική ξεκίνησε με τον σύζυγό της: «ερωτευτήκαμε πολύ και είπαμε να κάνουμε οικογένεια, ως μια ωραία τρέλα» αποκαλύπτει. Παράλληλα όμως, αναγνωρίζει τη σημασία που παίζουν στη διαμόρφωση των παιδιών τα όρια και η πειθαρχία.
Όσο για το πολιτικό «background» που έχει λόγω του πατέρα της, και το αν αυτό ήταν αιτία για να δεχθεί «μπούλινγκ», είπε πως ευτυχώς, όλα φαίνονται στη σκηνή. «Δεν έχει σημασία αν είσαι κόρη κάποιου, όλα θα φανούν στη σκηνή. Αν δε σε αντέχει η σκηνή αυτό γρήγορα φαίνεται. Ευτυχώς η σκηνή μέχρι τώρα με άντεξε» είπε, τονίζοντας ότι η σχέση της με το θέατρο είναι «υπαρξιακή».
Μιλά επίσης με πάθος για τις ιδιαιτερότητες του ρόλου της «Κατερίνας», από τον μονόλογο του Αύγουστου Κορτώ, μια αληθινή ιστορία της μητέρας του συγγραφέα, που αντιμετώπιζε διπολική διαταραχή.
Ένας ρόλος που την δυσκόλεψε «ήθελα να φανώ αντάξια του ρόλου».
Ενώ μιλά και για την καινούρια δουλειά που ετοιμάζει στο Εθνικό Θέατρο για τον «Γυάλινο Κόσμο» του Τενεσί Ουίλιαμς.
