Αν και το όνομα μπορεί να υποδηλώνει κάτι άλλο, η νόσος του Πάρκινσον δεν είναι μία αλλά δύο ασθένειες, ξεκινώντας είτε από τον εγκέφαλο είτε από το έντερο. Τουλάχιστον, αυτό ισχυρίζονται οι ερευνητές του Aarhus University. Αυτό το εύρημα της μελέτης, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Brain, θα μπορούσε να εξηγήσει, σύμφωνα με τους ερευνητές γιατί οι ασθενείς με νόσο του Πάρκινσον περιγράφουν πολύ διαφορετικά συμπτώματα. Οι ερευνητές πίσω από τη μελέτη είναι ο καθηγητής Per Borghammer και γιατρός Jacob Horsager από το Τμήμα Κλινικής Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο Aarhus και το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Aarhus, στη Δανία.
Δύο παραλλαγές του Πάρκινσον
«Με τη βοήθεια προηγμένων τεχνικών σάρωσης, διαπιστώσαμε ότι η νόσος του Πάρκινσον μπορεί να χωριστεί σε δύο παραλλαγές, οι οποίες ξεκινούν σε διαφορετικά μέρη του σώματος. Για ορισμένους ασθενείς, η νόσος ξεκινά από το έντερο και εξαπλώνεται από εκεί στον εγκέφαλο μέσω νευρικών συνδέσεων. Για άλλους, η ασθένεια ξεκινά στον εγκέφαλο και εξαπλώνεται στα έντερα και σε άλλα όργανα, όπως η καρδιά », εξηγεί ο Per Borghammer. Επισημαίνει επίσης ότι η ανακάλυψη θα μπορούσε να είναι πολύ σημαντική για τη θεραπεία της νόσου του Πάρκινσον στο μέλλον, καθώς θα βασίζεται στο συγκεκριμένο πρότυπο του ασθενούς.
Ευρύ φάσμα συμπτωμάτων
«Μέχρι τώρα, αρκετοί θεωρούσαν την ασθένεια ως σχετικά ομοιογενή και την όριζαν με βάση τις κλασικές διαταραχές της κίνησης. Αλλά ταυτόχρονα, μας προβλημάτισε το ευρύτατο φάσμα των συμπτωμάτων. Με αυτά τα νέα δεδομένα, η διαφορά στα συμπτώματα βγάζει περισσότερο νόημα» εξηγούν οι ερευνητές. Οι ερευνητές αναφέρονται στους δύο τύπους της νόσου του Πάρκινσον ως εκείνη που ξεκινά από το σώμα και εκείνη που ξεκινά από τον εγκέφαλο. Στην περίπτωση που η νόσος του Πάρκινσον ξεκινά από το σώμα μπορεί να είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον να μελετηθεί η σύνθεση βακτηρίων στο έντερο, γνωστή και ως μικροχλωρίδα, μιας και έχει αποδειχθεί ότι οι ασθενείς με νόσο του Πάρκινσον έχουν διαφορετικό μικροβιώμα στο έντερο.
«Στην περίπτωση που η νόσος του Πάρκινσον ξεκινά από τον εγκέφαλο, τότε η κατάσταση είναι πιο δύσκολη» δηλώνουν χαρακτηριστικά οι ερευνητές. Αυτή η παραλλαγή της νόσου είναι πιθανώς σχετικά χωρίς συμπτώματα έως ότου εμφανιστούν τα συμπτώματα της διαταραχής της κίνησης και ο ασθενής διαγνωστεί με νόσο του Πάρκινσον. Έως τότε ο ασθενής μπορεί να έχει ήδη χάσει περισσότερα από το μισό σύστημα ντοπαμίνης και επομένως θα είναι πιο δύσκολο να επιβραδυνθεί η ασθένεια» καταλήγουν.
