Μπορεί να έχουν περάσει 24 χρόνια από τότε που η Αλίκη Βουγιουκλάκη, έφυγε από τη ζωή ωστόσο η «εθνική σταρ» εξακολουθεί να θαυμάζεται από το κοινό που τόσο την αγάπησε μέσα από τις ταινίες της χρυσής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου.
Οι λεπτομέρειες γύρω από τη ζωή της απόλυτης ελληνίδας σταρ μπροστά αλλά πίσω από τις κάμερες, μέχρι σήμερα συνεχίζουν να συναρπάζουν τους θαυμαστές της αξέχαστης Αλίκης.
Ο δημοσιογράφος και συλλέκτης Άρης Λουπάσης έχει δημιουργήσει στο Instagram έναν λογαριασμό, μέσα από τον οποίο συχνά με αναρτήσεις του μας ταξιδεύει στο χρόνο, δημοσιεύοντας σπάνιες φωτογραφίες από το παρελθόν αγαπημένων ελλήνων σταρ, όπως η Ρένα Βλαχοπούλου, η Τζένη Καρέζη, ο Λάμπρος Κωνσταντάρας, ο Ντίνος Ηλιόπουλος ή ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ.
Αυτή τη φορά ο Άρης Λουπάσης ανήμερα της θλιβερής επετείου του θανάτου της Αλίκης Βουγιουκλάκη δημοσίευσε μια σπάνια φωτογραφία με την Αλίκη Βουγιουκλάκη να ποζάρει στον Θεολόγο.
Γράφει o Άρης Λουπάσης στη λεζάντα της φωτογραφίας :
«Η Αλίκη απολαμβάνει τις διακοπές της καλοκαίρι του ’89 στον αγαπημένο της Θεολόγο πριν ξεκινήσει τις εντατικές πρόβες για το ανέβασμα της «Shirley Valentine», ενός συγκλονιστικού μονολόγου όπου θα καθηλώσει κοινό και κριτικούς με την ερμηνεία της.
Τον Θεολόγο θα τον λατρέψει από την πρώτη στιγμή όταν το ’68 στα χρόνια του έγγαμου βίου με τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ κάποιες σκηνές της ταινίας «Η αγάπη μας» θα γυριστούν στην συγκεκριμένη περιοχή.
Μαγεμένοι και οι δύο από τις ομορφιές του τόπου και με παρότρυνση του φίλου και συναδέλφου τους Πέτρου Λοχαϊτη που διατηρεί σπίτι στην περιοχή, αποφασίζουν να αγοράσουν ένα οικόπεδο και στην συνέχεια χτίζουν μια υπέροχη κατοικία πάνω από την θάλασσα. Εκεί θα περάσει τα ωραιότερα καλοκαίρια της ζωής της και στην συνέχεια μετά το διαζύγιο τους, αποτελώντας το ησυχαστήριο και τον επίγειο παράδεισο της.
Με παρέα την οικογένεια της και καλούς φίλους θα ζήσει μυθικά γλέντια, στον γραφικό κολπίσκο κάτω από το σπίτι «το λιμανάκι» της θα κολυμπήσει ατέλειωτες ώρες και θα φωτογραφηθεί για αμέτρητα εξώφυλλα περιοδικών με εκπληκτικά μαγιό, παρεό και καπέλα που θα φέρει από τα «Χάροντς» στα ταξίδια της στο Λονδίνο.
Με την χαρά και τον ενθουσιασμό της πρώτης νιότης της, ανεβαίνει συχνά με τις φίλες της στα κεραμίδια για να δει την ανατολή μέχρι να χαράξει και για να γίνει όπως χαρακτηριστικά έλεγε ο ουρανός σαν νερωμένο ουζάκι.
Την τελευταία ανακαίνιση του εξοχικού λίγους μήνες πριν την εκδήλωση της ασθένειας δεν θα προλάβει να την χαρεί και μέσα από το νοσοκομείο θα εκφράσει πολλές φορές την επιθυμία να γίνει σύντομα καλά για να ταξιδέψει στον αγαπημένο της προορισμό. Ένα όνειρο που δυστυχώς δεν θα πραγματοποιηθεί και μόνο όμως η αναφορά του συγκεκριμένου τόπου θα παραπέμπει κάθε φορά στο όνομα της καθώς η ίδια τον σφράγισε κυριολεκτικά με την παρουσία της.
Το μοναδικό αυτό πλάσμα που αγαπήθηκε και λατρεύτηκε όσο κανένα στα ελληνικά θεατρικά και κιν/φικά χρονικά, καλοκαίρι γεννήθηκε, το καλοκαίρι εξέπεμπε μέσα από την δροσιά και την λαμπερή της αύρα και καλοκαίρι «έφυγε» σαν σήμερα πριν είκοσι τέσσερα χρόνια.»
