Ξέρουμε ότι η υπερέκθεση στις οθόνες δεν κάνει καλό στα παιδιά μας. Ναι, είναι γεγονός, η τηλεόραση δεν μπορεί να παίξει το ρόλο της νταντάς και είναι σημαντικό να περιορίζουμε τις ώρες που παρακολουθεί το παιδί μας στο ελάχιστο. Όμως αυτό δεν είναι πάντα εφικτό. Επομένως, μπορούμε τουλάχιστον να τη χρησιμοποιούμε με μέτρο, αντλώντας τα όποια οφέλη μπορεί να του προσφέρει.
Η ηλικία είναι κριτήριο
Μέχρι την ηλικία των δύο ετών, τα παιδιά δεν έχουν να κερδίσουν κάτι από την τηλεόραση – αντιθέτως είναι πολύ πιθανό να τα βλάψει. Σε αυτό το στάδιο, η εγκεφαλική του ανάπτυξη μπορεί να επιτευχθεί μόνο ως άμεση ανταπόκριση σε εξωτερικά ερεθίσματα της πραγματικής ζωής.
Αργότερα, ωστόσο, η ποιοτική τηλεόραση μπορεί να καταστεί ακόμη και επιμορφωτική. Φτάνει η κατανάλωση τηλεοπτικών προγραμμάτων να περιορίζεται σε ελάχιστες ώρες και το περιεχόμενό τους να είναι εκπαιδευτικό.
Ο ρόλος της παρουσίας σας
Όταν ανοίγουμε την τηλεόραση δεν πρέπει να “κλείνουμε” παράλληλα και τις κεραίες μας απέναντι στο παιδί. Καθίστε δίπλα του, όχι μόνο για να βεβαιωθείτε ότι το πρόγραμμα που παρακολουθεί δεν περιέχει βίαιες ή ερωτικές σκηνές, αλλά και για να του θέτετε ερωτήσεις για το περιεχόμενο της εκπομπής, κάνοντας την εμπειρία του πιο διαδραστική.
Ποτέ την ώρα του φαγητού
Μπορεί να αποτελεί δέλεαρ για ένα δύσκολο παιδί, όμως η ανοιχτή τηλεόραση την ώρα του φαγητού μακροπρόθεσμα προκαλεί προβλήματα. Από τη μία πλευρά χάνουμε πολύτιμες στιγμές, που θα μπορούσαν να αποτελέσουν ευκαιρία συναισθηματικής σύνδεσης μεταξύ των μελών της οικογένειάς μας. Από την άλλη δωροδοκούμε το παιδί, δυσχεραίνοντας κι άλλο τη σχέση του με το φαγητό.
Βρείτε την ισορροπία
Όταν τελειώσει το αγαπημένο του παιδικό, είναι η κατάλληλη στιγμή να πατήσετε το off. Περιορίζοντας το σύνολο των ωρών που περνάτε ως οικογένεια μπροστά στην οθόνη, εξασφαλίζετε ότι δεν θα μετατρέψετε την τηλεόραση σε απαγορευμένο καρπό, ενώ παράλληλα το παιδί θα απασχολείται με πιο δημιουργικές και σωματικές δραστηριότητες στο υπόλοιπο της ημέρας του.
