Ενα καινούργιο αδελφάκι ή ένας μικρός αναρριχητής; Οποια κι αν είναι η αιτία που οδηγεί στην… έξωση του νηπίου από την κούνια, υπάρχουν πολλά πράγματα σε αυτή τη διαδικασία που γεμίζουν με άγχη τόσο εκείνο όσο και εσάς. Κανείς δεν μπορεί να σας εγγυηθεί πως θα αποφύγετε τα άγρυπνα βράδια. Ωστόσο, ακόμη και αν οι δυσκολίες αποδειχθούν μεγαλύτερες από ό,τι περιμένατε, τα σωστά βήματα θα βοηθήσουν το παιδί να προσαρμοστεί με άνεση στη νέα συνθήκη και θα το προστατεύσουν από το ενδεχόμενο τραυματισμών.

Η σωστή ηλικία

Σε γενικές γραμμές, τα περισσότερα παιδιά εκφράζουν (με τον τρόπο τους) από μόνα τους την ανάγκη να μετακομίσουν από την κούνια σε ένα κανονικό κρεβάτι, μεταξύ της ηλικίας των 18 μηνών και των 3½ ετών. Το ιδανικό σενάριο είναι αυτή η μετάβαση να γίνει όσο το δυνατόν πιο κοντά στα τρίτα του γενέθλια, όμως αν έχει αρχίσει να σκαρφαλώνει με μεγαλύτερη ή μικρότερη επιτυχία ή αν καταφέρνει να ξυπνήσει το βράδυ για να επισκεφθεί το γιογιό του και εμποδίζεται από τα κάγκελα, η ώρα της κρίσης έχει φτάσει!

Πριν από τη μετάβαση

Μην υποτιμήσετε το μέγεθος της αλλαγής. Τα παιδιά έχουν τεράστια ανάγκη από μια ρουτίνα που τους προσφέρει ασφάλεια και κάθε είδους μετατροπή είναι ικανή να διαταράξει το πρόγραμμά τους. Γι’ αυτό θα πρέπει να λάβετε τα μέτρα σας πριν αγοράσετε το καινούργιο του κρεβάτι.

1. Νανουρίσματα και τελετουργικά

Ενα σταθερό πρόγραμμα ύπνου αποτελεί κλειδί για την ομαλή μετάβαση του μικρού σας. Φροντίστε να ξαπλώνει την ίδια ώρα κάθε βράδυ και να τηρούνται ευλαβικά οι συνήθειες που έχει συνδέσει με την ώρα του ύπνου, τόσο πριν όσο και μετά το πέρασμα στο νέο κρεβάτι: μπάνιο, πλύσιμο δοντιών, πιτζάμες, βιβλίο.

2. Ψυχολογική προετοιμασία

Το σχέδιο «ύπνος για μεγάλα παιδιά» είναι καταδικασμένο να αποτύχει αν το φέρετε προ τετελεσμένων γεγονότων. Λίγο καιρό πριν μιλήστε του για αυτή την αλλαγή, φέρνοντας ως παράδειγμα ένα μεγάλο αδελφάκι ή ξαδελφάκι και λέγοντάς του πως σύντομα θα είναι αρκετά μεγάλο για να έχει και εκείνο ένα κανονικό κρεβάτι. Αν του το παρουσιάσετε με αυτόν τον τρόπο, κατά πάσα πιθανότητα θα το κάνετε να ανυπομονεί! Ωστόσο, σε περίπτωση που δεν πείθεται τόσο εύκολα, υπάρχουν αρκετά παιδικά βιβλία πάνω στο θέμα που θα του αλλάξουν γνώμη με τις διασκεδαστικές ιστορίες τους.

3. Χρόνος προσαρμογής

Αφήστε του χρόνο να επεξεργαστεί την κάθε νέα προσθήκη στην καθημερινότητά του. Ενας γενικός κανόνας είναι ότι οι μεγάλες αλλαγές θα πρέπει να απέχουν τουλάχιστον 6 με 8 εβδομάδες μεταξύ τους, όμως ο χρόνος που έχει ανάγκη το κάθε παιδί διαφέρει. Μην επιχειρήσετε να το «εξορίσετε» από την κούνια του στο ίδιο διάστημα που του μαθαίνετε να χρησιμοποιεί το γιογιό ή που προσπαθείτε να βελτιώσετε τη διατροφή του, ώστε να έχει χρόνο να συνηθίσει. Σε περίπτωση που η μετακόμισή του γίνεται γιατί σε λίγο καιρό θα υπάρχει ένα καινούργιο αδελφάκι που θα χρειάζεται την κούνια, φροντίστε η μετάβαση να απέχει το λιγότερο τρεις μήνες από τη γέννηση του μωρού. Ετσι θα είστε σίγουροι ότι δεν θα αντιμετωπίσει το νεογέννητο ως εισβολέα στην κούνια του! Αν έχετε τη δυνατότητα, τοποθετήστε το κρεβάτι στην ίδια θέση που κοιμόταν ως τώρα, ώστε να περιορίσετε το μέγεθος της αλλαγής.

4. Μικρός διακοσμητής

Τα παιδιά λατρεύουν την αίσθηση πως έχουν τον έλεγχο της καθημερινότητάς τους. Διαλέξτε τα τρία ή τέσσερα επικρατέστερα κρεβάτια και δείξτε του φωτογραφίες ώστε να επιλέξει «μόνο του» εκείνο που προτιμά. Αν είναι εφικτό, πάρτε το μαζί σας την ημέρα που θα επισκεφθείτε τα καταστήματα λευκών ειδών και αφήστε το να διαλέξει τα σεντόνια του. Ισως η αισθητική του δωματίου σημειώσει μια μικρή πτώση, όμως τα συναισθήματα του μικρού σας για το κρεβάτι του θα βελτιωθούν σημαντικά! Αν σκοπεύετε να συνδυάσετε τον παροπλισμό της κούνιας με αλλαγές στο παιδικό δωμάτιο, αφήστε ένα ικανό διάστημα μεταξύ τους.

5. Κανόνες ασφαλείας

Η αναρρίχηση στα κάγκελα της κούνιας σίγουρα είναι πιο επικίνδυνη από μία βραδινή πτώση, όμως δεν είναι μόνο αυτό που απειλεί τη σωματική ακεραιότητα του παιδιού σας – άλλωστε και αυτή μπορεί να αποφευχθεί. Ιδανικά, επιλέξτε ένα χαμηλό κρεβάτι με ξύλινο κεφαλάρι χωρίς πολλά σκαλίσματα και στρώστε γύρω του ένα παχύ χαλί. Τοποθετήστε το μακριά από παράθυρα, ηλεκτρικές συσκευές, πρίζες, φωτιστικά δαπέδου, καλοριφέρ, έπιπλα, αλλά και σε απόσταση από τον τοίχο. Αν το κρεβάτι κολλήσει στον τοίχο, ένα παιδί που κοιμάται βαριά μπορεί δυνητικά να κολλήσει πάνω του σε βαθμό που να μην μπορεί να αναπνεύσει. Για τον ίδιο λόγο, απομακρύνετε τα περιττά μαλακά παιχνίδια και, αν μπορείτε να τα αποφύγετε, τα μαξιλάρια. Επίσης, είναι προτιμότερο να μπορεί να πέσει ολόκληρο στο πάτωμα, παρά να κινδυνεύει να σφηνώσει το χέρι του στο περιθώριο μεταξύ του τοίχου και του κρεβατιού. Απομακρύνετε από το… πεδίο βολής του το μομπίλ που κρεμόταν πάνω από την κούνια του, όπως και τα πιθανά κορδόνια για τα στόρια ή τις κουρτίνες. Φυσικά, το ίδιο ισχύει και για τα μικρά σε μέγεθος παιχνίδια που θα μπορούσε να καταπιεί. Οι νυχτερινοί περίπατοι στο σπίτι δεν είναι απίθανοι, οπότε θα πρέπει να βεβαιωθείτε ότι δεν μπορεί να ανοίξει την πόρτα ή τα παράθυρα, ότι όλα τα βαριά έπιπλα του σπιτιού είναι καλά στερεωμένα στον τοίχο και ότι όλες οι πρίζες είναι καλυμμένες.

Από τη θεωρία στην πράξη

Αφού προετοιμάσατε το έδαφος σωστά, τώρα το μόνο που σας μένει είναι να βρείτε την κατάλληλη στιγμή, δηλαδή μια μέρα που το μικρό σας να μη βιώνει κάποιου είδους σωματική ή άλλη δυσφορία και να μην είναι τόσο κουρασμένο ώστε να βρίσκεται σε υπερένταση. Επειτα, απλώς εφαρμόστε τα παρακάτω tips και όλα θα πάνε ρολόι!

Γίνετε βαρετοί: Την ώρα που το βάζετε για ύπνο στο νέο του κρεβάτι, ενδέχεται να προσπαθήσει να αλληλεπιδράσει μαζί σας πιο έντονα από ό,τι συνήθως, ώστε να μείνετε για περισσότερη ώρα στο πλάι του. Πείτε του ήρεμα «Θα μιλήσουμε αύριο, τώρα είναι ώρα για ύπνο» και μην ενδώσετε όσο χαριτωμένο και αν είναι!

Παρηγορήστε το: Αν η έξοδός σας από το δωμάτιο συνοδευτεί από παιδικά κλάματα, μην επιχειρήσετε να το αγνοήσετε μέχρι να σταματήσει. Επιστρέψτε και πάρτε το μία αγκαλιά. Η αλλαγή το έχει φοβίσει, όμως ξεσπώντας αυτόν το φόβο και βλέποντας πως είστε εκεί όταν χρειάζεται την αγάπη σας, σταδιακά θα αισθανθεί πιο σίγουρο. Μη φύγετε όσο εξακολουθεί να κλαίει, αλλά πείτε του σε ήπιο τόνο: «Σε λίγο θα πρέπει να πάω στο δωμάτιό μου, όμως θα σε ξαναδώ το πρωί».

Οπλιστείτε με υπομονή: Μπορεί να περάσουν αρκετές νύχτες, εβδομάδες ή και μήνες μέχρι το μικρό σας να ξεπεράσει πλήρως τη μετάβαση στο κρεβάτι. Να είστε προετοιμασμένοι και να θυμάστε πως όσο καιρό και να πάρει, είναι δεδομένο πως θα τελειώσει
σχετικά σύντομα.

Βάλτε το στη θέση του: Πλέον μπορεί να σηκωθεί, επομένως και να έρθει στο κρεβάτι σας. Και είναι πολύ πιθανό να το κάνει. Σε αυτή την περίπτωση, πάρτε το από το χέρι, πείτε του με σταθερή και γλυκιά φωνή ότι πρέπει να γυρίσει στο δωμάτιό του και πηγαίνετέ το να ξαπλώσει. Φροντίστε η αλληλεπίδρασή σας εκείνη τη στιγμή να είναι όσο το δυνατόν πιο ουδέτερη.

Μειώστε τους πειρασμούς: Ειδικά τον πρώτο καιρό, προσπαθήστε τα παιχνίδια του να μη βρίσκονται σε κοινή θέα για να μην το προκαλούν να σηκωθεί. Πριν φύγετε από το δωμάτιό του ρωτήστε το αν χρειάζεται νερό, το γιογιό του ή μία ακόμη αγκαλιά ώστε να μην του αφήσετε περιθώριο δικαιολογιών για νυχτερινές βόλτες.

Αναγνωρίστε τις προσπάθειες: Μην περιμένετε να περάσει ένα ολόκληρο βράδυ στο δωμάτιό του για να του πείτε «μπράβο». Οταν οι φωνές ή οι ξαφνικές επισκέψεις στο κρεβάτι σας αρχίσουν να μειώνονται, δείξτε του ότι το παρατηρήσατε και ότι το εκτιμάτε. Λίγη ενθάρρυνση δεν έβλαψε ποτέ κανέναν!