Γεννήθηκε το 1989, χρονιά που το Mega βγήκε στον αέρα. Μεγάλωσε μαζί του και τώρα θα είναι και εκείνη μεταξύ των πρωταγωνιστών του στο κομμάτι της πρωινής ενημέρωσης. Η Μπάγια Αντωνοπούλου αποκαλύπτει τι θα αλλάξει στα πρωινά μας, αλλά και τα μυστικά της ευεξίας της.
Μπάγια, θέλουμε να σε γνωρίσουμε καλύτερα. Τι θα μας πεις;
«Μεγάλωσα σε μια δεμένη και αγαπημένη οικογένεια. Ο πατέρας μου ήταν γλύπτης και ενδυματολόγος και η μητέρα μου είναι σχεδιάστρια μόδας. Τα παιδικά μου χρόνια τα θυμάμαι με νοσταλγία γιατί είχαν όμορφες και ουσιαστικές στιγμές. Όντας μοναχοπαίδι πήρα όλη την προσοχή των γονιών μου, αλλά και πολλή πολλή αγάπη. Ημουν ένα καλομαθημένο και υπερπροστατευμένο παιδί. Η εφηβεία μου σημαδεύτηκε από μια πολύ σοβαρή ασθένεια του πατέρα μου και τελικά με την απώλειά του. Το γεγονός αυτό ήταν τραυματικό, με έκανε όμως πιο δυνατή και προσπάθησα να σταθώ στα πόδια μου. Κυματοθραύστης σε κάθε δυσκολία, που φέρνει μια τέτοια απώλεια στην οικογένεια, στάθηκε η μητέρα μου. Είμαστε πολύ δεμένες».
Η δημοσιογραφία πώς προέκυψε;
«Είμαι από τους ανθρώπους που πιστεύουν πως η δημοσιογραφία οφείλει να είναι λειτούργημα, αφού ασχολείται με τα προβλήματα της κοινωνίας και τα θέματα που απασχολούν τους ανθρώπους. Από νωρίς ήξερα ότι θέλω να γίνω δημοσιογράφος, με γοήτευε αυτή η δουλειά που τίποτα δεν είναι δεδομένο και κάθε μέρα ασχολείσαι με κάτι διαφορετικό. Κάθε μέρα συνειδητοποιείς ότι έχεις πολλά να μάθεις ακόμα. Αγαπώ να ακούω τον παλμό της κοινωνίας και με ρεπορτάζ να προσπαθώ να δώσω απαντήσεις σε ό,τι αφορά τον κόσμο. Πάντα αντικειμενικά και με αξιοπρέπεια».
Το νέο Mega ξεκινά. Συναισθήματα;
«Το Mega το έχουμε αγαπήσει όλοι μας για τις υπέροχες ταινίες, τις εξαιρετικές σειρές και την έγκυρη ενημέρωσή του. Γεννήθηκα τη χρονιά που εξέπεμψε για πρώτη φορά (το 1989) και μεγάλωσα μαζί του. Η γενιά μου έχει άπειρες αναμνήσεις συνδεδεμένες με αυτόν τον σταθμό. Και βέβαια το κλείσιμό του ήταν πολύ δυσάρεστο γεγονός. Χαίρομαι πολύ που παίρνει ξανά ζωή και είμαι κι εγώ μέσα σε αυτό!».
Το δικό σου ραντεβού με το Mega;
«Το δικό μου ραντεβού θα είναι πρωινό πρωινό, στις 06.00 στην ‘Κοινωνία Ώρα Mega’, δίπλα στον Νίκο Φιλιππίδη, έναν πολύ έμπειρο δημοσιογράφο με μεγάλη εμπειρία και καριέρα στον χώρο μας. Η συνεργασία μαζί του πιστεύω πως θα με εξελίξει επαγγελματικά. Εξαίρετοι συνεργάτες, όπως ο Ντίνος Σιωμόπουλος και η Τζίνα Μοσχολιού, συμπληρώνουν την ομάδα. Η ώρα για μένα είναι γνώριμη, καθώς εργάστηκα σε αυτή την τηλεοπτική ζώνη για οκτώ χρόνια. Ο κόσμος που ξυπνάει το πρωί, πριν πάει στη δουλειά ή τα παιδιά στο σχολείο, θέλω να μας εμπιστευτεί για την ενημέρωσή του».
Τι θα αλλάξει στα πρωινά μας;
«Τα πρωινά θα έχουν μια σύγχρονη και αντικειμενική ενημέρωση, με ειδήσεις από κάθε άκρη της χώρας και από κάθε πλευρά του πλανήτη. Χρηστικές ειδήσεις, πολιτικό και οικονομικό ρεπορτάζ, διεθνή γεγονότα. Ο,τι αφορά τον σύγχρονο άνθρωπο. Με ψυχραιμία και αμεσότητα. Με απαντήσεις στα ερωτήματα του κόσμου. Ο,τι συζητά η κοινωνία θα είναι προτεραιότητά μας».
Ο στόχος που θέλεις να κατακτήσεις με αυτή σου τη συνεργασία;
«Θέλω να εξελιχθώ επαγγελματικά και να γίνω καλύτερη δημοσιογράφος. Είμαι 30 χρόνων και στον κλάδο μας εργάζομαι σχεδόν δέκα χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι είμαι πολύ νέα ακόμα σε αυτή τη δουλειά και έχω να μάθω πολλά. Σκοπός μου είναι να γίνομαι κάθε μέρα καλύτερη για να μπορώ να ενημερώνω σωστά τον κόσμο. Η επικαιρότητα απαιτεί γνώσεις, τη δυνατότητα να αναλύεις και δημοσιογραφική αντίληψη, που πιστεύω πως έρχεται με την εμπειρία».
Οι προκλήσεις αυτής της νέας σου δουλειάς;
«Το ότι ο σταθμός με επέλεξε για την πρωινή ζώνη είναι από μόνο του πρόκληση, γιατί με εμπιστεύεται σε μια εκπομπή με μεγάλη βαρύτητα. Μπαίνουμε κάθε πρωί στα σπίτια του κόσμου και χρέος μας είναι να τον ενημερώνουμε σωστά. Προϋποθέτει σκληρή δουλειά και την υποχρέωση να αφιερώνεις το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής σου στο διάβασμα και στη συνεχή ενημέρωση. Ανέκαθεν το Πρωινό του Mega κέρδιζε την εμπιστοσύνη των τηλεθεατών. Αυτό προσδοκώ να γίνει και τώρα».
Σε ποια φάση της ζωής σου βρίσκεσαι;
«Και επαγγελματικά αλλά και προσωπικά είμαι στην καλύτερη περίοδο της ζωής μου. Εδώ και σχεδόν έναν χρόνο συγκατοικώ με τον σύντροφό μου. Στην καθημερινότητά μας είμαστε πολύ ευτυχισμένοι, αν και οι επαγγελματικές μας υποχρεώσεις είναι αρκετές. Εκείνος είναι σεφ, ένα επάγγελμα ιδιαίτερα απαιτητικό και με δύσκολα ωράρια. Βρίσκουμε όμως χρόνο για εμάς».
Ποια είναι τα βασικά επίθετα που θα χρησιμοποιούσε κάποιος για να σε περιγράψει;
«Επίμονη, εργατική, συνεπής, αισιόδοξη. Αυτά πιστεύω πως αφορούν το επαγγελματικό κομμάτι. Στη δουλειά είμαι εργάτρια και η συνέπεια είναι πολύ σημαντική για μένα. Στην προσωπική μου ζωή είμαι συναισθηματική με τους δικούς μου ανθρώπους, δυναμική, αλλά πολλές φορές παραδέχομαι πως είμαι λίγο νευρική».
Το ταλέντο σου;
«Νομίζω ότι το ταλέντο μου είναι πως προσαρμόζομαι εύκολα σε καταστάσεις και κρατάω ισορροπίες σε συνθήκες πίεσης. Κάτι που με έχει βοηθήσει να διαχειριστώ καταστάσεις που δεν ήταν ευχάριστες και να πράξω σωστά».
Βάζεις στόχους;
«Βέβαια βάζω! Οι στόχοι μάς δίνουν έναυσμα να ελπίζουμε και να ονειρευόμαστε. Να μη σταματάμε να προσπαθούμε και να έχει νόημα η ζωή μας. Συνεχώς βάζω στόχους και όταν καταφέρνω να φτάσω εκεί βάζω άλλους. Δεν εφησυχάζω».
Τους πετυχαίνεις;
«Πολλές φορές ναι, κάποιες όχι. Οταν πετυχαίνω, είμαι συγκρατημένη και δεν πανηγυρίζω, είμαι σκληρή συνήθως με τον εαυτό μου. Οταν αποτυγχάνω, προσπαθώ να δω τι έμαθα μέσα από αυτό για να μην το κάνω ξανά. Δεν μπορούμε να τα καταφέρνουμε όλα και να είμαστε τέλειοι σε ό,τι προσπαθούμε. Πολλές φορές η αποτυχία γίνεται όπλο για το επόμενο βήμα».
Ευτυχία. Πώς την προσεγγίζεις;
«Ευτυχία για μένα είναι να έχουν υγεία οι δικοί μου άνθρωποι, σωματική και ψυχική. Μια ανέμελη στιγμή, ένα απόγευμα με φίλους, χαλαρά στο σπίτι με τον σύντροφό μου, με κάνουν να νιώθω ευτυχία. Έχω αποδεχθεί ότι δεν ζούμε σε παραμύθι και η καθημερινότητα έχει πολλές δυσκολίες. Δεν μπορείς να είσαι μόνιμα ευτυχισμένος, η ευτυχία είναι στιγμές. Αυτή την περίοδο είμαι τυχερή και έχω αρκετές».
Ενσυναίσθηση…
«Ενσυναίσθηση είναι να μπορείς να κατανοήσεις και να ταυτιστείς με τα συναισθήματα του άλλου. Η αλήθεια είναι πως είναι στοιχείο του χαρακτήρα μου αυτό, σε βαθμό που αρκετές φορές με επηρεάζει αρνητικά στην ψυχολογία μου. Το να συμπονάς τους άλλους και να τους συμπαραστέκεσαι είναι δώρο αλλά πολλές φορές πονάει».
Λάθη;
«Φυσικά. Ποιος άνθρωπος δεν έχει κάνει λάθη. Λάθος συμπεριφορές, λάθος επιλογές, έχω κάνει. Τα αναλύω για να καταλάβω γιατί τα επέλεξα, πάντα υπάρχει κάτι ασυνείδητο στις λάθος επιλογές μας, και μετά τα αφήνω πίσω μου. Μαθαίνω από αυτά και προσπαθώ να μην τα επαναλαμβάνω».
Τι αποδοκιμάζεις;
«Την έπαρση και την ασυνέπεια. Δύο ελαττώματα πολύ σοβαρά για μένα. Δυστυχώς, και τα δύο τα συναντώ συχνά στην κοινωνία μας».
Υποσχέσεις; Τις τηρείς;
«Δίνω αυτές που πιστεύω πως μπορώ να κάνω πράξη. Προσπαθώ να μην υπόσχομαι πράγματα που δεν θα γίνουν, γιατί δεν θέλω να πληγώνω τους ανθρώπους».
Ποιο συναίσθημα διαχειρίζεσαι πιο δύσκολα;
«Την απώλεια. Είναι συναίσθημα που δεν είναι διαχειρίσιμο για μένα. Οταν συνδέομαι με ανθρώπους δεν αντέχω να τους χάνω από τη ζωή μου».
Μετανιώνεις;
«Γενικά δεν μετανιώνω για τις αποφάσεις και τις επιλογές μου. Τις στηρίζω ακόμα κι ας μου έχουν κάνει κακό. Αν μπορώ να πω πως έχω μετανιώσει σε κάτι, είναι που έχω υπάρξει αρκετά σκληρή με τον εαυτό μου και όχι τόσο με κάποιους ανθρώπους που το άξιζαν».
Συγχωρείς;
«Συγχωρώ, δεν κρατάω κακίες, αλλά δεν ξεχνάω. Αυτό που με θυμώνει πολύ είναι η συναισθηματική ασυνέπεια. Αν κάποιος με βλάψει συναισθηματικά, δεν θέλω το κακό του, αλλά του κλείνω την πόρτα και δεν τον βάζω ξανά στη ζωή μου. Αδιαπραγμάτευτο».
Τι σε βαραίνει; Τι σε βοηθάει να πετάξεις τα περιττά;
«Γεγονότα του παρελθόντος που με πλήγωσαν πολύ. Η απώλεια του πατέρα μου ήταν το πιο βασικό. Δεν αποδέχθηκα τον θάνατό του κι ας έχουν περάσει αρκετά χρόνια. Τον πρώτο καιρό έκανα σαν να μην έγινε. Είχα πλήρη άρνηση. Το κλείδωσα σε ένα κουτάκι και το έβαλα πίσω-πίσω στην ντουλάπα. Αργότερα άρχισε να χτυπάει για να βγει έξω. Η ψυχοθεραπεία με βοήθησε να ανοίξω την ντουλάπα και όχι να το πετάξω, αλλά να το τοποθετήσω σε μια θέση που να το θυμάμαι, όμως να μην ξεκρεμάει την υπόλοιπη ζωή μου. Γι’ αυτό και πάντα λέω όταν κάτι μάς βαραίνει να δουλεύουμε με τον εαυτό μας για να το λύσουμε. Η ψυχοθεραπεία πραγματικά βοηθάει πολύ. Δεν μπορεί να σου λύσει το πρόβλημα ούτε να απαλύνει τον πόνο αλλά σε μαθαίνει να το διαχειρίζεσαι».
Πώς φροντίζεις τον εαυτό σου;
«Με πράγματα που με κάνουν να νιώθω ευτυχία. Μια βόλτα στη θάλασσα, ένα ωραίο βιβλίο, μια ταινία με αισιόδοξο τέλος. Ο,τι μπορεί να με αποφορτίσει από την καθημερινότητα».
Τι έχεις στο νεσεσέρ σου;
«Συνήθως, επειδή τις περισσότερες ώρες της ημέρας είμαι εκτός σπιτιού και τρέχω σε πολλές υποχρεώσεις, έχω μαζί από οδοντόκρεμα μέχρι παπούτσια,λακ, καλλυντικά, δεύτερο ρούχο. Αυτό δεν είναι νεσεσέρ, βαλίτσα είναι».
Μυστικά ευεξίας;
«Ζεστό νερό με μία κουταλιά μέλι και λίγο λεμόνι το πρωί πριν φύγω. Δίνει ενέργεια και καθαρίζει τις τοξίνες από τον οργανισμό. Επίσης μία κούπα χαμομήλι το βράδυ. Κοιμάσαι πραγματικά σαν πουλάκι μετά».
Γυμνάζεσαι;
«Περπατάω καθημερινά αλλά βαριέμαι το γυμναστήριο. Κάθε φορά κάνω συνδρομή και μετά δεν πάω, οπότε το πήρα απόφαση. Προτιμώ τον χορό και το aerobic. Παλαιότερα έκανα kick boxing αλλά τελευταία το έχω σταματήσει».
Προσέχεις τη διατροφή σου;
«Γενικά είμαι γλυκατζού. Δεν μπορώ να πω όχι στη σοκολάτα. Και με σεφ στο σπίτι να δοκιμάζει συνταγές, από ιταλικές μακαρονάδες μέχρι αποδομημένο μιλφέιγ (το αγαπημένο του), δυσκολεύομαι να μην παρασυρθώ. Τελικά καταλήγω σε δίαιτες-εξπρές που κάνουν δουλειά μεν, αλλά δεν είναι ό,τι καλύτερο για τον οργανισμό μας. Η διατροφή μου όμως περιλαμβάνει πολλά φρούτα και χυμούς, οπότε κάπως τα ισορροπώ».
Στο σπίτι ποιος μαγειρεύει;
«Συνήθως εγώ. Μαγειρεύω καλά, από ό,τι μου λένε τουλάχιστον. Μου αρέσει να φτιάχνω λαδερά και παραδοσιακά φαγητά. Συνταγές της γιαγιάς μου! Όταν μαγειρεύει ο σύντροφός μου, εγώ κάνω τη λάντζα, γιατί τα αφήνει όλα άνω-κάτω και τρέχω να τα μαζέψω».
Τι σε αγχώνει;
«Με αγχώνει το ότι πρέπει να κουμαντάρω γενικά το σπίτι και επειδή θέλω να είναι στην εντέλεια, πολλές φορές κουράζομαι. Παράλληλα με τις απαιτήσεις της δουλειάς, αγχώνομαι για το αν θα τα καταφέρω όλα μαζί. Το νοικοκυριό του σπιτιού είναι και αυτό full time job, και τώρα το καταλαβαίνω. Αφού καμιά φορά παίρνω τηλέφωνο τη μητέρα μου με απελπισία και εκείνη γελάει βέβαια».
Στη βιβλιοθήκη σου τι θα βρούμε;
«Εχω ένα δωμάτιο γεμάτο βιβλία, παλιά περιοδικά, εφημερίδες, ό,τι διαβάζω και μου αρέσει το κρατάω εκεί. Από μυθιστορήματα μέχρι Νίτσε. Επίσης, αρκετά βιβλία Ιστορίας και για την Αρχαία Ελλάδα. Είναι και αυτό που σπουδάζω τώρα στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο. Ελληνικό Πολιτισμό».
Τι σε διασκεδάζει;
«Είμαι της διασκέδασης, μου αρέσει να βγαίνω έξω για ποτό, για φαγητό, να πηγαίνω σε θεατρικές παραστάσεις. Είμαι κοινωνική σαν άνθρωπος και το Σάββατο το πρόγραμμά μας περιλαμβάνει ξενύχτι».
Ανησυχείς για…
«Την υγεία των δικών μου ανθρώπων. Το αν είναι ευτυχισμένοι οι αγαπημένοι μου. Το αν είμαι καλή σε αυτό που κάνω. Το αν θα τα καταφέρω να φτάσω τους στόχους μου. Το αν έκαψα τις φακές. Ανησυχώ για όλα. Τελικά καταλήγω να ανησυχώ γιατί ανησυχώ συνέχεια. Είμαι αγχώδης γενικά».
Τι σε αποφορτίζει…
«Το κατοικίδιό μου. Εχω ένα σκυλάκι που το βρήκα πριν από τρία χρόνια παρατημένο και το πήρα σπίτι, είναι πια μέλος της οικογένειάς μου. Είναι απίστευτο το πόσο σε χαλαρώνει και σε κάνει να ξεχνιέσαι. Η αγάπη που σου δίνει είναι σχεδόν θεραπευτική. Οσοι έχουν ζωάκια με καταλαβαίνουν».
