Ο πόνος, το μούδιασμα ή το «μυρμήγκιασμα» του καρπού δεν σοκάρει σχεδόν κανέναν ενήλικα. Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε έρθει αντιμέτωποι με αυτά τα συμπτώματα περισσότερες από μία φορές στη ζωή μας, και έχουμε μάθει να τα υπομένουμε – τουλάχιστον όταν δεν καθιστούν απαγορευτικές τις καθημερινές μας δραστηριότητες. Ωστόσο, η αιτία τους δεν είναι κοινή για όλους μας. Οι πιθανότεροι ένοχοι είναι το Σύνδρομο Καρπιαίου Σωλήνα και η τενοντίτιδα, προβλήματα που συχνά χρήζουν διαφορετικής αντιμετώπισης. Αναγνωρίζοντας τι ευθύνεται για τον δικό σας πόνο, θα είστε σε θέση να λάβετε εγκαίρως τα μέτρα σας.
Σύνδρομο Καρπιαίου Σωλήνα
Τι είναι ο καρπιαίος σωλήνας
Ο καρπιαίος σωλήνας είναι ένα στενό πέρασμα στην άρθρωση του καρπού, που αποτελείται από διάφορα οστά, συνδέσμους, μυς και τένοντες. Εντός του διέρχονται οι τένοντες που κάμπτουν τα δάχτυλα, μικρά αγγεία και το μέσο νεύρο. Το τελευταίο νευρώνει τον αντίχειρα, τον δείκτη, τον μέσο και τον μισό παράμεσο.
Γιατί μας ταλαιπωρεί
Το Σύνδρομο Καρπιαίου Σωλήνα είναι μια νευρολογική βλάβη. Εμφανίζεται αποκλειστικά σε ενήλικες, συνήθως 30 έως 60 ετών, με τις γυναίκες να προσβάλλονται από τρεις έως πέντε φορές συχνότερα από τους άνδρες. Πιθανή αιτία αυτής της… αδικίας, είναι το γεγονός ότι οι γυναίκες έχουμε συνήθως στενότερο καρπιαίο σύνδεσμο. Το πρόβλημα προκαλείται από την πίεση που δέχεται το μέσο νεύρο, είτε από εξωτερικούς παράγοντες, είτε λόγω μείωσης του χώρου του σωλήνα.
Πώς προκαλείται
Η υπερβολική χρήση των καμπτήρων των τενόντων του καρπού – για παράδειγμα εξαιτίας της πολύωρης πληκτρολόγησης σε ηλεκτρονικό υπολογιστή – είναι ίσως η συνηθέστερη αιτία. Ακολουθούν οι χειρονακτικές εργασίες που καταπονούν τα χέρια, οι ανατομικές ανωμαλίες, η κακή στάση σώματος, η κατακράτηση υγρών όπως προκύπτει από υποκείμενα προβλήματα όπως η παχυσαρκία και οι διαταραχές του θυρεοειδούς, οι χρόνιες παθήσεις των αρθρώσεων, ο διαβήτης και ο αλκοολισμός.
Συμπτώματα
Στο πρώτο στάδιο της εμφάνισής του, μας κάνει να αισθανόμαστε ένα ελαφρύ «μυρμήγκιασμα» ή μούδιασμα, κατά τη διάρκεια δραστηριοτήτων που είναι απαιτητικές για τον καρπό μας. Σε αυτή τη φάση, η ανάπαυση είναι αρκετή για να υποχωρήσει. Αν επιδεινωθεί, τα συμπτώματα εντείνονται και εξακολουθούν. Στο τελικό στάδιο ο πόνος μπορεί να γίνει ιδιαίτερα έντονος, η ικανότητά μας να πιάνουμε αντικείμενα να μειωθεί ή ακόμη και να βιώσουμε μυϊκή ατροφία.
Ο πόνος του καρπού που αισθάνονται οι πάσχοντες ενδέχεται να γίνεται αισθητός σε ολόκληρο το χέρι και να φτάνει ακόμη και μέχρι τους ώμους και τον αυχένα. Άλλες ενδείξεις είναι η μείωση της δύναμης του χεριού, η ελάττωση της κινητικότητάς του, αλλά και η ξηροδερμία, το πρήξιμο και η αλλαγή στο χρώμα του.
Θεραπεία
Πρώτη κίνησή μας πρέπει να είναι η αναστολή κάθε δραστηριότητας που επιβαρύνει τον καρπό μας. Ο πάγος μπορεί να βοηθήσει στην περίπτωση που η περιοχή παρουσιάζει οίδημα, όμως θα πρέπει να θυμόμαστε ότι η άμεση ή/και μακριά επαφή του με το δέρμα μας είναι ικανή να προκαλέσει έγκαυμα. Σε περίπτωση που τα συμπτώματα δεν υποχωρήσουν μετά από 4 ή 5 μέρες ανάπαυσης, καλό είναι να απευθυνθείτε σε έναν ορθοπεδικό. Η λύση που θα σας προτείνει ενδέχεται να περνά μέσα από ένα εξειδικευμένο πρόγραμμα άσκησης του καρπού σας ή την χρήση ενός ειδικού νάρθηκα. Σε σοβαρές περιπτώσεις, ενδέχεται να είναι απαραίτητη η χειρουργική διόρθωση των βλαβών του νεύρου.
Τενοντίτιδα
Τι είναι οι τένοντες
Πρόκειται για ινώδεις ιστούς που συνδέουν τους μυς με τα οστά.
Γιατί μας ταλαιπωρούν
Η καταπόνηση των τενόντων έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία φλεγμονής, η οποία αποκαλείται τενοντίτιδα. Η τενοντίτιδα μπορεί να συμβεί σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος, όμως η πιο συνηθισμένη μορφή της αφορά τα χέρια, εξαιτίας του τρόπου ζωής μας. Ο καρπός μας έχει δέκα τένοντες, καθένας εκ των οποίων μπορεί να προσβληθεί.
Πώς προκαλείται
Συνηθέστερη αιτία και σε αυτή την περίπτωση είναι οι επαναλαμβανόμενες κινήσεις των χεριών, και πρώτος ύποπτος ο ηλεκτρονικός υπολογιστής μας. Ωστόσο, επηρεάζει εξίσου τους αθλητές, αλλά και τους χειρώνακτες εργάτες. Άλλες αιτίες είναι ένας τραυματισμός ή ακόμη και η ρήξη κάποιου τένοντα, ο εκφυλισμός των τενόντων και η συγκέντρωση αλάτων και ασβεστίου που ξεκινά από την ηλικία των 40 ετών, αλλά και υποκείμενες νόσοι όπως ο σακχαρώδης διαβήτης, η ουρική ή ρευματοειδής αρθρίτιδα, ο ερυθηματώδης λύκος, κ.ά. Είναι πιθανό να πάθουμε τενοντίτιδα και εξαιτίας της ξαφνικής αύξησης της αθλητικής μας δραστηριότητας ή κάνοντας για πρώτη φορά κάποια σκληρή οικιακή εργασία.
Συμπτώματα
Η τενοντίτιδα εμφανίζεται με πόνο που εντοπίζεται στον τένοντα που έχει τη φλεγμονή και ο οποίος επιδεινώνεται με τις επαναλαμβανόμενες κινήσεις. Ωστόσο, δεν αποκλείεται η ενόχληση να επιμένει ακόμη και σε περιόδους ανάπαυσης. Δεν είναι σπάνιο ο πόνος να συνοδεύεται από οίδημα.
Θεραπεία
Ο πάγος, τυλιγμένος σε μια πετσέτα, είναι και εδώ ο καλύτερός σας σύμμαχος, τουλάχιστον στην αρχή. Άλλες αυτοσχέδιες λύσεις είναι η ακινητοποίηση και η ανύψωση του χεριού και σίγουρα η αποχή από τη δραστηριότητα που προκάλεσε το πρόβλημα. Οι ελαστικές γάζες και οι νάρθηκες θα σας βοηθήσουν να ακινητοποιήσετε την περιοχή, πράγμα που ίσως αποδειχθεί δυσκολότερο από ό,τι φαντάζεστε. Αν ο πόνος επιμείνει, απευθυνθείτε σε ορθοπεδικό. Εκείνος μεταξύ άλλων ενδέχεται να σας προτείνει αγωγή με αντιφλεγμονώδη φάρμακα, φυσιοθεραπεία ή ενέσεις στεροειδών.
