Είναι συνηθισμένο να βλέπουμε στα ζευγάρια, τον άντρα να περνάει σε ύψος τη γυναίκα. Αυτό κατά βάση συμβαίνει λόγω πιθανοτήτων. Πιο συχνά απαντάται ο άντρας να είναι ψηλότερος από τη γυναίκα για πολλούς βιολογικούς και εξελικτικούς λόγους. Στις περιπτώσεις όμως που συμβαίνει το αντίθετο, τα στερεότυπα πάνε και έρχονται.
Η κοινωνική εικόνα
Δεν είναι «πρέπον» κοινωνικά ο άντρας να είναι πιο κοντός από τη γυναίκα. Αυτό πηγάζει από στερεότυπα τύπου ύψος ίσον δύναμη, άρα κοντός άντρας ίσον αδυναμία και γυναίκα ίσον δύναμη. Στην ουσία πίσω από όλο αυτό το στερεότυπο κρύβεται μισογυνισμός και μισανδρία.
Μισογυνισμός γιατί η γυναίκα δεν «πρέπει» να είναι πιο δυνατή από έναν άντρα. Μισανδρία, γιατί ένας άντρας που δεν είναι ψηλός επηρεάζεται πολύ άσχημα σε ψυχολογικό επίπεδο. Έχει τις κοινωνικές «επιταγές» να του λένε συνέχεια ότι «δεν είναι φυσιολογικό να είναι πιο κοντός», ότι είναι πιο «παράξενο», δε δείχνει «δύναμη» κλπ.
Είμαστε στο 2020
Απέχουμε 20 χρόνια από τότε που μπήκαμε στον 21ο αιώνα και ακόμη τέτοιες ρατσιστικές, σεξιστικές και μισαλλόδοξες «απόψεις», κάνουν διάκριση απέναντι σε κατηγορίες ανθώπων που απλά «διαφέρουν». Θα έπρεπε να χρησιμοποιήσουν τους νευρώνες τους, με τέτοιον τρόπο ώστε να παράγουν λειτουργική και παραγωγική σκέψη και όχι στερεότυπα σα να ζούμε στον 18ο αιώνα.
Αυτοδιάθεση
Η κοινωνία κατά βάση θεωρεί ότι πρέπει ο καθένας να λογοδοτεί για τις προσωπικές του επιλογές. Το ότι ένα ζευγάρι είναι διαφορετικό στο θέμα του ύψους, δηλαδή ο άντρας κοντός και η γυναίκα ψηλή, δε σημαίνει ότι θα έπρεπε να περιλαμβάνει και ενοχές.
Από πού έως πού «χρωστάει» εξηγήσεις ένας άντρας στην κοινωνία επειδή αγαπάει μία ψηλότερη γυναίκα; Από πού έως πού πρέπει να δίνει εξηγήσεις μία γυναίκα για τον άντρα που επέλεξε επειδή έχει πιο χαμηλό ύψος;
Ας κοιτάζει ο καθένας τη δουλειά του όταν υπάρχει μία υγιής σχέση μεταξύ δύο ώριμων ανθρώπων. Δεν αφορά κανέναν άλλωστε η ευτυχία των άλλων, από τη στιγμή που αυτή επιτυγχάνεται χωρίς να βλάπτει τους ίδιους ή τους γύρω τους.
