Πού µεγάλωσες;

«Στην ουσία μεγάλωσα στον Πύργο. Γεννήθηκα στη Λαμία, απλώς γιατί ο γιατρός της μαμάς μου ήταν εκεί. Στον Πύργο έμεινα μέχρι τα 6 και μετά στη Λαμία μέχρι τα 18».

Ηρθες στην Αθήνα με σκοπό να γίνεις δικηγόρος;

«Ημουν διχασμένη για το τι θέλω να κάνω. Είχα στο μυαλό μου το θέατρο. Οταν έκανα μηχανογραφικό μου είχε πει η μαμά μου “αν είναι το όνειρό σου να κάνεις θέατρο, να κάνεις. Δήλωσε Θεατρικών Σπουδών”. Και δεν ήταν ακριβώς το όνειρό μου να το σπουδάσω θεωρητικά αλλά έτσι κι αλλιώς είχα μια πολύ υψηλή βαθμολογία και προτιμούσα να σπουδάσω κάτι άλλο. Ημουν ανάμεσα στη Νομική και στο Μεταφραστικό. Τελικά συνειδητά έβαλα πρώτα Νομική Αθήνας και πέρασα».

Οι γονείς σου ήταν καθηγητές. Μεγάλωσες µε περιορισµούς;

«Ημουν από μόνη μου το παιδί που έπρεπε να τα κάνει όλα σωστά. Ο αδερφός μου και η αδερφή μου ήταν πιο επαναστάτες. Εγώ πιέζω πολύ τον εαυτό μου και δεν είναι πάντα καλό. Οι γονείς μου μας είχαν αφήσει μετά τα 18 αρκετά ελεύθερους να αρπάξουμε τη ζωή».

Πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή σου µε το θέατρο;

«Ταυτόχρονα με τα μαθήματα ξεκίνησα και στη θεατρική ομάδα του πανεπιστημίου. Εκεί ήρθε η casting director από τις “Νύφες” και έψαχνε κάποια άτομα για την ταινία. Με επέλεξε και τελικά με χρησιμοποίησε σε αρκετά γυρίσματα. Είχα ενθουσιαστεί. Η συμμετοχή ήταν πάρα πολύ μικρή. Εζησα όμως ένα γύρισμα με πολύ ωραίες συνθήκες και πολύ ωραίους ανθρώπους. Λίγο αργότερα ήρθε και η σειρά “Μη μου λες αντίο” του Μανούσου Μανουσάκη και κάποιες άλλες δουλειές. Ξεκίνησα παράλληλα να το σπουδάσω όλο αυτό και την ώρα που άρχισα μαθήματα με επέλεξε ο Μαυρίκιος για τον Ερρίκο Δ’ στο Εθνικό Θέατρο. Πρώτη μου δουλειά στο θέατρο με Αλεξάνδρα Παΐζη, Νίκο Καραθάνο, Αιμίλιο Χειλάκη και πολλούς άλλους».

Μαθήµατα στη Νοµική παρακολουθούσες;

«Προσπαθούσα ταυτόχρονα να δίνω κάποια μαθήματα. Τα συνδύαζα μέχρι τότε. Οταν τελείωσα τη δραματική με είδε ο Θοδωρής Παπαδουλάκης για μια ταινία που τελικά δεν έκανε εκείνος αλλά με θυμόταν και με πρότεινε για “Tο Νησί”. Ο Παπαδουλάκης με πίστευε πολύ για αυτόν τον ρόλο. Είναι αρκετά έξω από εμένα και έπρεπε να δουλέψω πολύ. Αλλά ήταν πολύ ωραία η ομάδα».

Μετά ‹‹Το Νησί›› έγινες αναγνωρίσιµη στο κοινό. Πώς το αντιµετώπισες;

«Hταν λίγο σοκ στην αρχή αλλά δεν με πείραξε καθόλου. Πίστευα για κάποιον λόγο ότι δεν θα με καταλάβαινε κανείς. Οταν άρχισε να προβάλλεται η σειρά νόμιζα ότι μου μιλούσαν στον δρόμο επειδή κάπου τους ήξερα. Πάντως δεν μου δημιούργησε κανένα θέμα. Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι πολύ ευγενικοί και όλο αυτό γίνεται με μεγάλη χαρά».

Γιατί δεν έχεις συµµετάσχει σε κάποια σειρά από τότε; Το φοβάσαι;

«Η τηλεόραση είναι ένα μέσο που αγαπώ πάρα πολύ. Σε βάζει στο σπίτι όλου του κόσμου. Εχω κάνει αρκετά αυτοτελή στον Κοκκινόπουλο. Η αλήθεια είναι ότι ήρθαν ωραία πράγματα στα χέρια μου αλλά οι προτάσεις γίνονταν τελευταία στιγμή με αποτέλεσμα να έχω ήδη κλείσει δουλειές στο θέατρο. Αυτός είναι κυρίως ο λόγος».

Πώς προέκυψε η συµµετοχή σου στην παράσταση «Ωνάσης: Τα θέλω όλα»;

«Η πρόταση έγινε πέρυσι που δουλεύαμε στον “Συμβολαιογράφο” με τον Σταμάτη Φασουλή. Με είχε σκεφτεί από την αρχή για αυτόν τον ρόλο».

Με τόσες ώρες δουλειάς πώς καταφέρνεις να έχεις ισορροπία στη ζωή σου;

«Υπάρχει ισορροπία. Προσπαθώ να βρίσκω χρόνο για τον εαυτό μου. Τα πρωινά, όταν προλαβαίνω, κάνω γυμναστική που με χαλαρώνει και με τονώνει».

Ποια είδη γυµναστικής επιλέγεις;

«Κάνω κυρίως personal με διάφορα είδη γυμναστικής. Και διαλειμματική και trx. Πρόσφατα δοκίμασα και spinning που μου άρεσε πολύ. Αυτό που προσπαθώ να κάνω είναι να έρχομαι στο θέατρο με τα πόδια. Μένω στον Βύρωνα, όχι πολύ μακριά από το Παλλάς, και απολαμβάνω το περπάτημα. Βάζω αθλητικά και μουσική και πηγαίνω χαλαρά».

Πιλάτες ή γιόγκα;

«Προτιμώ aerial γιόγκα ή πιλάτες».

Εκτός από τη γυµναστική πώς καταφέρνεις να διατηρείς τη φόρµα σου;

«Πριν από κάποια χρόνια αναγκάστηκα να περιορίσω τη ζάχαρη και το λευκό αλεύρι. Για λόγους υγείας. Και για αυτό μου αρέσει πολύ να βλέπω ανθρώπους να χαίρονται και να απολαμβάνουν το φαγητό τους. Ο οργανισμός μου μπλοκάρει και για να είμαι καλή μαζί του πρέπει να προσέχω τους υδατάνθρακες και να τρώω ανά τρεις ώρες. Το πρόβλημα έχει να κάνει με την αυξομείωση της ινσουλίνης στο αίμα. Εχω μια τρομερή διατροφολόγο που με έμαθε να τρέφομαι σωστά. Να ξέρω όταν βρίσκομαι μπροστά σε μια βιτρίνα τι πρέπει να διαλέξω για να φάω. Δεν το ακολουθώ φυσικά πάντα. Αλλά με έμαθε τον σωστό τρόπο».

Ακολούθησες αυστηρό πρόγραµµα διατροφής;

«Εκοψα τη ζάχαρη και το λευκό ψωμί για περίπου τρία χρόνια. Στην αρχή ήμουν η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου. Είχα στεγνώσει κυριολεκτικά. Ημουν πολύ πεισματάρα. Μετά ξανακύλησα».

Στο σπίτι μαγειρεύεις;

«Μαγειρεύω σχεδόν κάθε μέρα. Είμαι βέβαια τυχερή γιατί οι γονείς μου μπορεί να μένουν μακριά αλλά η μαμά με προμηθεύει πάντα με τέλεια μπιφτέκια. Η ελληνίδα μάνα είναι πάντα φανταστική. Εχω στην κατάψυξη μπιφτέκια που τα ξεπαγώνεις και τα τρως πολύ ωραία. Εγώ έχω μάθει και κάνω πολύ ωραίες σαλάτες που τις προτιμώ την περίοδο που δουλεύω πολύ. Αν τρως συνέχεια έξω είναι πολύ δύσκολο να έχεις τον έλεγχο και να ακολουθείς μια ισορροπημένη διατροφή. Δεν ξέρεις τι υλικά έχουν χρησιμοποιηθεί. Το σπιτικό φαγητό είναι πάντα καλύτερο».

Θα άφηνες την καριέρα σου στην άκρη για ένα διάστηµα για να κάνεις οικογένεια;

«Δεν ξέρω πώς είναι όλο αυτό και νομίζω καταλαβαίνεις μόνο όταν έρχεται. Επειδή όμως είμαι ένας άνθρωπος που δουλεύει πάρα πολύ δεν ξέρω αν θα μπορούσα να μείνω στο σπίτι. Θα ήμουν μια πολύ κακή εκδοχή του εαυτού μου. Η δουλειά με ανανεώνει. Μεγάλωσα όμως και έτσι. Η μαμά μου ούσα καθηγήτρια δούλευε πάντα και αυτό μου έδινε μια πολύ μεγάλη ασφάλεια. Δεν παραπονιόμουν αν το φαγητό ήταν μαγειρεμένο από την προηγούμενη ή αν αργούσαμε το μεσημέρι να φάμε μέχρι να γυρίσουν όλοι στο σπίτι. Και οι δύο μου γονείς ήταν πολύ υπεύθυνοι δημόσιοι υπάλληλοι. Η μαμά μου δεν έλειπε ποτέ από το σχολείο. Ακόμα και όταν ήταν άρρωστη, ακόμα και όταν ήμασταν εμείς άρρωστοι. Στη Λαμία υπήρχε γιαγιά και θεία που μπορούσαν να μας κρατήσουν αλλά εγώ ήμουν πολύ ήσυχη. Θυμάμαι με έβαζαν στο κρεβάτι τους με το σταθερό δίπλα και το θερμόμετρο. Με έπαιρναν στο διάλειμμα να ρωτήσουν τι κάνω και μου έδιναν οδηγίες. Ημουν ένα πολύ ήσυχο παιδί».

Έχουµε την εντύπωση ότι δεν σου αρέσει να πηγαίνεις σε κοσµικά µέρη. Ισχύει;

«Βγαίνω γενικά, δεν κάθομαι μόνο στο σπίτι, αλλά δεν είμαι και πάρτι άνιμαλ. Αν αυτή την εντύπωση έχετε για εμένα, σωστά την έχετε».

Αυτή η επιλογή έχει σχέση µε την προσπάθειά σου να µην εκθέσεις στα φώτα της δηµοσιότητας την προσωπική σου ζωή;

«Οχι, καμία σχέση. Απλώς όταν έχω μια μέρα που δεν χρειάζεται οπωσδήποτε να πάω κάπου, θα προτιμήσω να πάω στο σπίτι ενός φίλου και να συζητήσουμε παρά να πάμε κάπου κοσμικά. Δεν είναι όλοι οι φίλοι μου άλλωστε από τον χώρο. Μου δίνει μια ισορροπία αυτό».

Εχεις κάνει και στην Αθήνα φίλους ζωής;

«Εχω την κολλητή μου από το σχολείο που δεν μένει στην Αθήνα αλλά είναι σαν να είναι εδώ. Εχουμε καθημερινή επαφή. Και είναι εδώ και η αδερφή μου που είναι και κολλητή μου. Δουλεύει βέβαια σε πολυεθνική και τα ωράριά μας είναι τελείως αντίθετα, όταν εγώ έχω παραστάσεις και πρόβες. Τα ραντεβού μας είναι κυρίως τηλεφωνικά και την Κυριακή προσπαθούμε να πίνουμε καφέ».

Εχεις κάνει ποτέ ψυχοθεραπεία;

«Εχω κάνει για κάποιο διάστημα αλλά δεν έχω ολοκληρώσει κάτι. Νομίζω ότι έμαθα ορισμένα πράγματα για εμένα. Το βρίσκω όλο αυτό σαν να προσπαθείς να τακτοποιήσεις το δωμάτιό σου. Σαν να λες ότι εγώ είμαι ένα σπίτι τόσα τετραγωνικά και έχω αυτά τα υπέρ και αυτά τα κατά. Είναι σαν να το φτιάχνω με τον καλύτερο τρόπο. Λες έχω αυτά τα στραβά, αυτά τα καλά και μαθαίνεις τον εαυτό σου».

Ποιο είναι το πιο σηµαντικό πράγµα που έµαθες από την ψυχοθεραπεία;

«Εμαθα να μην είμαι τόσο αυστηρή με τον εαυτό μου και να μην τον τιμωρώ συνέχεια. Να μη θέλω να γίνονται όλα τέλεια. Δεν έχω όμως ολοκληρώσει κάτι. Στο μέλλον θα ήθελα να ξανακάνω».

Βοηθάει πιστεύεις η ψυχοθεραπεία σε όλες τις περιπτώσεις;

«Βοηθάει αν κάποιος το θέλει πραγματικά και το έχει ανάγκη και όχι αν το κάνει απλώς για να το κάνει. Ξέρω ας πούμε ανθρώπους που τα καταφέρνουν μια χαρά χωρίς βοήθεια σε δύσκολες φάσεις της ζωής τους. Αλλά επειδή εμένα μου αρέσει πολύ το εσωτερικό του ανθρώπου, στο μέλλον θα ήθελα να το ψάξω ακόμα περισσότερο».

Τι δεν συγχωρείς σε µια σχέση; Φιλική ή ερωτική.

«Εκτιμώ πολύ την ειλικρίνεια. Δεν μου αρέσει καθόλου το ψέμα ακόμα και αν είναι ένα χαζό πραγματάκι. Προτιμώ για παράδειγμα να μου πεις “βαριέμαι να σε δω” παρά να μου πεις “δεν μπορώ, έχω δουλειά”. Δεν έχω κανένα πρόβλημα να μου πει ο άλλος πώς νιώθει. Καταλαβαίνω πολύ όταν είναι ο άλλος σε διαφορετική φάση. Και εμένα την περίοδο των προβών οι φίλοι μου γκρινιάζουν ότι δεν έχω χρόνο να τους δω».

Φωτογραφίες Λευτέρης Σιαράπης

Styling Ζέτα Παπαϊωάννου

Make up/μαλλιά Μόρφη Μενεμενόγλου