Γράφει η Αικατερίνη Μαστρονικόλα – Αγαδάκου
DNA: Τι είναι αυτό που τον σπάει και τον φανερώνει σε έναν οργανισμό που είναι δομημένος να αμύνεται, να αυτοθεραπεύεται, να εξελίσσεται και να βελτιώνεται;
Αυτή η γοητευτική δεξιόστροφη αλυσίδα που βλέπετε στην φωτογραφία να ανελίσσεται προκλητικά, είναι το ανθρώπινο DNA.
Είναι το γενετικό αποτύπωμα, το «χνάρι», που ακολουθώντας το πίσω στον χρόνο οδηγεί στην «κοινή μητέρα». Κάπου στην κεντρική Αφρική 200.000 χρόνια πριν. Είναι το DNA που δηλώνει ίδιο σε ποσοστό 99,9% για όλους τους ανθρώπους (για να νουθετούνται οι ρατσιστές και οι αλαζόνες), αλλά και που διαφέρει 0,1% για να κάνει το κάθε ανθρώπινο πλάσμα μοναδικό.
Αυτό το εκπληκτικό υλικό (που αποτελείται από δυο ζεύγη βάσεων και μια δεσοξυριβόζη) οργανώνεται σε σχηματισμούς με το λογισμικό ενός υπερυπολογιστή και καθορίζει τον χάρτη του καθενός μας. Προγραμματίζει την χρονική μας διάρκεια και κωδικοποιεί από το χρώμα των μαλλιών μας μέχρι τους αδύναμους κρίκους μας.
Σκεφτείτε όλες τις παθήσεις από τις οποίες κινδυνεύουμε να είναι καταγεγραμμένες στους ευάλωτους κρίκους της περίφημης DNA αλυσίδας σαν δυνητική έκφραση. Από τον καρκίνο και την υπέρταση μέχρι την σχιζοφρένεια και την παχυσαρκία.
– Τι είναι αυτό που βγάζει το πρόβλημα από τον κώδικά του στην επιφάνεια;
– Τι σπάει και φανερώνει τον αδύναμο κρίκο σε έναν οργανισμό που είναι δομημένος να αμύνεται, να αυτοϊάται, να εξελίσσεται και να βελτιώνεται;
Δυο λέξεις – κλειδιά έχει ο κώδικας:
1) Stress (ψυχοσωματική καταπόνηση) και
2) Αχρησία.
Η αχρησία καταδικάζει τα συστήματα σε υπολειτουργία. Είναι η μητέρα της παχυσαρκίας, της γήρανσης, της εκφύλισης του μυοσκελετικού και των αγγείων και κατ’ επέκταση του οργανισμού, που αντλεί την αυτοτέλεια και τη βιωσιμότητά του και καθορίζει την χρονική του διάρκεια, από τα παραπάνω.
Ο αντίποδας της υπερβολής είναι το δεύτερο κλειδί για τον αδύναμο κρίκο. Το συνεχές stress γίνεται αντιληπτό από τον οργανισμό σαν κατάσταση επικείμενου κινδύνου. Έτσι η διεύθυνση ασφαλείας που λέγεται υπόθαλμος, και βρίσκεται – πού αλλού; – στον εξελιγμένο μας εγκέφαλο, δίνει στους υποσταθμούς το σήμα κινδύνου και αυτοί (οι ενδοκρινείς) αντιδρούν υπερπαράγοντας τις ορμόνες του κινδύνου με κορυφαίο εκπρόσωπο την κορτιζόνη.
Η υπερπαραγωγή αυτής σε χρόνια βάση (και άσκοπη) έχει σαν παράπλευρη απώλεια την καταστολή μιας αντίδρασης επίθεσης του οργανισμού σε βλαπτικούς παράγοντες. Είναι η «μάχη» του αντισώματος (επίθεση του οργανισμού) ενάντια στον οποιονδήποτε εισβολέα (αντιγόνο).
Καταλαβαίνετε τώρα γιατί το χρόνιο stress υπερπαραγωγή κορτιζόνης καταστολή της αντίδρασης άμυνας κάνει τον οργανισμό ανοχύρωτη πόλη. Είναι ο δούρειος ίππος που μπαίνει ύπουλα, ανακαλύπτει και σπάει εύκολα τους αδύναμους κρίκους.
Στο κόκκινο
Το χρόνιο stress, λοιπόν, παραπλανά την άμυνα και καταλήγει σε νόσο. Ερευνητές ξεκίνησαν απο παρατηρήσεις σε φοιτητές – μαθητές σε περιόδους εξετάσεων, σε στρατιώτες σε συνεχή καταπόνηση, σε άτομα που για σοβαρά πράγματα ή σοβαρά θεωρούμενους λόγους βρίσκονταν σε κατάσταση χρόνιου (κυρίως ψυχικού) ή σωματικού stress.
Αν τώρα προσθέσουμε στο χρόνιο stress και την αχρησία, γίνεται αντιληπτό το ξεκούρδισμα ενός οργανισμού από τον αφύσικο δυτικό τρόπο ζωής. Έναν τρόπο που ωθεί στην υπερκατανάλωση και καταπόνηση.
Η συνεχής κινητοποίηση του μηχανισμού επικείμενου κινδύνου με τον παραπάνω τρόπο (υπόθαλμος, υπόφυση, επινεφρίδια) οδηγεί επίσης στη συνεχή παραγωγή ορμονών stress (κατεχολαμίνες), που με τη σειρά τους ωθούν τον οργανισμό να δουλεύει στο «κόκκινο».
Γρήγορος ρυθμός στην καρδιά, αγγειοσπασμός, σφίξιμο στο στομάχι, διαταραχές στο έντερο στην αρτηριακή πίεση, εμφράγματα, εγκεφαλικά. Αναγνωρίζετε τον δυτικό τρόπο ζωής;
Είναι αυτός που αύξησε την επιβίωση (κατανικώντας κυρίως τα λοιμώδη νοσήματα) και μείωσε ταυτόχρονα την ποιότητα ζωής. Τα φάρμακα με την μεγαλύτερη κατανάλωση είναι: τα αντιυπερτασικά, τα υπολιπιδαιμικά, τα αντικαταθλιπτικά, τα τύπου Viagra, τα αντιβιοτικά. Πράγμα που σημαίνει ότι δεν τρεφόμαστε σωστά, λειτουργούμε στην «τσίτα», δεν τα «βρίσκουμε» στις διαπροσωπικές μας σχέσεις, ακόμα και στις πολύ ιδιαίτερες, δεν αυτοθεραπευόμαστε ως οφείλουμε. Ξυπνάμε με αγωνία και κοιμόμαστε με φάρμακα και ανησυχία. Κάποιοι έχουν συμφέροντα από αυτόν τον τρόπο ζωής. Ο δυτικός τρόπος ζωής έχει συμφέροντα από αυτή τη φόρμα, μεταφορικά και πραγματικά.
Από την ώθηση σε κατανάλωση κάθε είδους, από άχρηστα είδη στο shoppingtherapy μέχρι εμβόλια και αντιβιοτικά, υπνωτικά και αντικαταθλιπτικά που δεν χρειαζόμαστε. Τεράστιες βιομηχανίες υπερπλουτίζουν απο τον φαύλο κύκλο της εικονικής πραγματικότητας: φόβος, άγχος, δουλειά και κατανάλωση. Ας κάνουμε κλικ. Υπάρχουμε με όλες τις προδιαγραφές για μακροβιότητα και ευτυχία, αρκεί να αρχίσουμε να βλέπουμε με τα δικά μας μάτια. Άλλωστε διαχρονικές εκφράσεις, όπως «νους υγιής κατοικεί σε υγιές σώμα» ή «παν μέτρον άριστον», είναι ενσωματωμένες στις αλυσίδες του δικού μας DNA για χιλιετίες.
Η απαγόρευση και το ανθρώπινο είδος ακολούθησαν πάντα στην ιστορία αποκλίνοντες δρόμους. Ας δούμε με απλά βήματα πώς η ευτυχής μακροβιότητα θα αλώσει την υπάρχουσα τεχνητή δυτική παράνοια. Είναι λιγότερες οι καταστροφές από τα σημαντικά υπέροχα και όμορφα έργα του ανθρώπου. Χρειαζόμαστε λιγότερη κατανάλωση που συνεπάγεται περισσότερο χρόνο για συνομιλία, συνείδηση και συντροφικότητα.
Λιγότερο φαγητό, περισσότερη άσκηση, περισσότερη επικοινωνία. Ας πάρουμε από τον δυτικό πολιτισμό την τεχνογνωσία και από την Ελλάδα και τις ανατολικές πρακτικές μέτρο και φιλοσοφία.
Ας μάθουμε να λειτουργούμε πιο ήρεμα. Άλλωστε είμαστε γνώστες του «μέτρον που είναι πάντα άριστον» και το «νου που κατοικεί σε υγιές σώμα». Από τους ελληνικούς κώδικες που έχουμε ενσωματώσει στο DNA χιλιάδες χρόνια.
Η καινούρια μόδα που αναπτύσσεται παγκοσμίως (αρχίζοντας απο την Αμερική) είναι 3.500 ετών. Λέγεται «slowdownnow» και μεταφράζεται: Χαλάρωσε, κατέβασε τους ρυθμούς, κάνε κάθε φορά ένα πράγμα, διαλογίσου. Μιας και οι Έλληνες δεν είμαστε μόνο (θα έλεγα είμαστε εξαιρετικά λίγο) δυτικής προέλευσης, ας γυρίσουμε στο φως εξ ανατολών.
Μέτρο, αγάπη στον εαυτό μας και στον συνάνθρωπο, γνώση, ηρεμία.
Η κ. Μαστρονικόλα – Αγαδάκου είναι Ειδική Παθολόγος, Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αθηνών, Μέλος της Ελληνικής Γηριατρικής Εταιρείας, Διευθύντρια Παθολογικής Κλινικής Metropolitan