Το παιδί είναι μέρος της ζωής σας και οι άνθρωποι που βρίσκονται κοντά σας εκτιμούν και θέλουν να ξέρουν πώς νιώθετε εσείς σαν γονέας. Όσα περισσότερα γνωρίζουν οι φίλοι και η οικογένειά σας, τόσο πιο πολύ μπορούν να σας υποστηρίξουν. Αν έχετε σύντροφο, μπορείτε να μιλήσετε μεταξύ σας για το πώς μπορεί η σχέση σας να παραμείνει δυνατή, ενώ αν έχετε άλλα παιδιά, η επικοινωνία βοηθά και στη δική τους υποστήριξη.
Πότε να μιλήσετε. Είναι εντάξει να δώσετε χρόνο στον εαυτό σας να αποδεχθεί τη διάγνωση. Δεν υπάρχει εξάλλου χρονοδιάγραμμα για το πότε θα νιώσετε έτοιμη. Ακόμα και αν το κάνετε, ακολουθήστε το δικό σας ρυθμό και μην πιέζεστε.
Σε ποιον. Χρειάζεται να γνωρίζουν το θέμα οι δάσκαλοι ή καθηγητές του παιδιού ώστε να το υποστηρίξουν όσο πιο σωστά γίνεται. Το ίδιο ισχύει και για τους φίλους και τους συγγενείς που θεωρείτε πολύ στενούς.
Τι θα πείτε. Δεν χρειάζεται να μιλήσετε σε όλους με κάθε λεπτομέρεια. Μοιραστείτε τις πληροφορίες που θέλετε και συζητήστε με το σύντροφό σας ποιος θα μιλήσει σε ποιον. Μην ξεχνάτε ότι το τι λέτε για το παιδί, επηρεάζει και τον τρόπο που τον βλέπουν οι άλλοι. Αν διαφωνείτε με το σύντροφό σας για το πώς βλέπετε το θέμα, είναι οκ αρκεί να σέβεστε ο ένας τον άλλο, να ακούτε και να μην κρίνετε. Η αποδοχή μειώνει το άγχος και τις προκλήσεις που έρχονται. Το ίδιο ισχύει και για τα αδέρφια χωρίς αναπηρία. Να είστε έτοιμη να απαντήσετε σε οποιαδήποτε απορία χωρίς ντροπή και φυσικά ενθαρρύνετε τα παιδιά να μιλήσουν για το πώς νιώθουν.
Γιατί μπορεί να σας είναι δύσκολο να μιλήσετε
- Ακόμα προσπαθείτε να το αποδεχθείτε εσείς η ίδια
- Δεν νιώθετε ακόμα έτοιμη
- Θέλετε να ακουστείτε θετική και ακόμα δυσκολεύεστε
- Ανησυχείτε ότι μπορεί να συγκινηθείτε μπροστά στους άλλους
- Ανησυχείτε για τις αντιδράσεις των άλλων
- Νιώθετε ότι πιέζεστε να πείτε περισσότερα από όσα μπορείτε
