Οι περισσότεροι γονείς γνωρίζουν ότι δύο αδέρφια σε μικρή αλλά και κοντινή ηλικία είναι ικανά να προκαλέσουν πονοκέφαλο. Όχι επειδή μιλάνε δυνατά, και παίζουν άγρια παιχνίδια αλλά επειδή προκύπτουν μεταξύ τους προβλήματα και κάποιο νιώθει πάντα ότι αδικείται. Ή μπορεί να παίζουν χωριστά, το ένα να θέλει να παίξει με το άλλο και το δεύτερο να μην έχει την ίδια επιθυμία. Και όλο αυτό γίνεται σε πολύ δυνατή ένταση. Εκτός της έντασης που προκαλεί, σας κάνει να νιώθετε ενοχές επειδή αυτό δεν είναι δείγμα ‘καλής οικογένειας’.
Αν θέλετε να πετύχετε τη μεταξύ τους ειρήνη, πρέπει να κάνετε λιγότερα. Αν είστε ο μόνιμος κριτής και διαιτητής στη σχέση τους, δεν κερδίζει κανείς. Ακόμα κι αν θεωρείτε ότι είστε πολύ δίκαιη, τα παιδιά θα εντοπίσουν τα λάθη ή τις πολύ μικρές αδικίες και αυτό θα δημιουργήσει μεγαλύτερα προβλήματα. Το θέμα είναι να ζυγίζετε διαφορετικά τις ανάγκες του κάθε παιδιού. Και φυσικά δεν μπορείτε να φτιάξετε εσείς τη δική τους σχέση.
Το μόνο που μπορείτε να κάνετε είναι τους δείξετε πώς να φέρονται με σεβασμό και αξιοπρέπεια το ένα στο άλλο. Αν είναι πολύ κοντά ηλικιακά, μην τα αναγκάζετε να κάνουν παρέα. Μπορούν να έχουν τις δικές τους παρέες και διαφορετικά ενδιαφέροντα αλλά να έχουν και τη δική τους ξεχωριστή σχέση. Τέλος, να θυμάστε ότι ποτέ δεν πρέπει να τα συγκρίνετε και να χρησιμοποιείτε το ένα ως παράδειγμα για το άλλο.
