Όλοι μας το έχουμε ζήσει αυτό, είτε σαν εγγόνια είτε σαν γονείς. Η γιαγιά είναι παλαιάς σχολής και θεωρεί ότι το παιδί πρέπει να τρώει κάθε μέρα ό,τι θέλει και του αγοράζει πατατάκια, γαριδάκια, σοκολάτες και αναψυκτικά. Στο σπίτι της γιαγιάς δεν χρειάζεται να φάει φαγητό γιατί υπάρχει πάντα παγωτό.
Μπορεί λοιπόν να γίνει πολύ αποκαρδιωτικό, ενώ εσείς οργανώνετε μία εβδομάδα ισορροπημένης διατροφής με περιορισμό στα γλυκά, εκτός αν πρόκειται για ιδιαίτερες περιστάσεις. Κι ενώ η γιαγιά το κάνει με καλή πρόθεση, αυτό μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα στη διατροφή του.
Τι θα κάνετε γι αυτό; Να εκφράσετε τη δυσαρέσκειά σας και να παρεξηγηθείτε με τους γονείς ή τα πεθερικά σας ή να μην πείτε τίποτα και το παιδί να συνεχίσει να τρώει ανθυγιεινά όταν δεν είναι στο σπίτι του; Όπως σε κάθε πράγμα που αφορά τη σχέση γονέων- παιδιού, θα κάνετε αυτό που θεωρείτε καλύτερο και λειτουργεί για εσάς. Εσείς θα κρίνετε πότε είναι απαραίτητο να μιλήσετε και πότε να αφήσετε κάτι να περάσει. Αν, για παράδειγμα, το παιδί έχει αλλεργίες σε τροφές ή πονάει το στομάχι του όταν τρώει κάποια φαγητά, θα πρέπει να το πείτε. Ή πρέπει να μιλήσετε όταν ο παππούς και η γιαγιά προσέχουν το παιδί σε καθημερινή βάση και όχι που και πού.
Μιλήστε ξεκάθαρα αλλά χωρίς να προσβάλετε ή να πληγώσετε του συναισθήματα του άλλου. Μπορείτε να αφήνετε εσείς τα γεύματα του παιδιού όταν το αφήνετε στη γιαγιά και να δείχνετε πάντα εκτίμηση στη βοήθεια που σας δίνουν.
Από την άλλη, είναι καλό να κάνετε συμβιβασμούς και να επιτρέπετε να τρώει το παιδί λίγο πιο διαφορετικά από ό,τι στο σπίτι του, αρκεί να μην γίνεται συνέχεια. Οι γιορτές είναι ένα καλό παράδειγμα ενώ οι πολύ μικρές ποσότητες δεν κάνουν τόσο κακό όσο νομίζετε.
