Ο εγκέφαλος του παιδιού προγραμματίζει τη συνολική ανάπτυξη του σώματος. Χάρη στις τεράστιες εξελίξεις της νευροεπιστήμης και του τεχνολογικού εξοπλισμού που επιτρέπει στους επιστήμονες να δουν μέσα στον ανθρώπινο εγκέφαλο, ξέρουμε πολλά για την ανάπτυξη του κεντρικού οργάνου. Οι συνδέσεις του σταθεροποιούνται στα πρώτα χρόνια της ζωής του ανθρώπου. Μέχρι τα 2 έτη, έχει φτάσει στα ¾ του ανήλικου εγκεφάλου και στα 5 έχει σχεδόν ολοκληρωθεί. Οι συνάψεις είναι η βάση των κινήσεων, των σκέψεων, της μνήμης και των συναισθημάτων που έχουμε.
Κάθε εγκέφαλος είναι ξεχωριστός. Το πώς θα γίνουν οι συνδέσεις των κυττάρων εξαρτάται από το πώς χρησιμοποιείται ο εγκέφαλος, την κληρονομικότητα αλλά και της ποικιλία των συνθηκών. Στον πρώτο χρόνο ζωής, ένα ασφαλές και προβλέψιμο περιβάλλον είναι σημαντικό ώστε το παιδί να νιώθει προστασία και πως καλύπτονται όλες οι ανάγκες του. Αργότερα χρειάζεται ένα περιβάλλον που να του διεγείρει τον εγκέφαλο και την περιέργεια αλλά να εξισορροπείται με ευκαιρίες για ξεκούραση.
Όλως περιέργως, ο εγκέφαλος ενός δίχρονου έχει τρισεκατομμύρια συνδέσεις. Με το πέρασμα του χρόνου, κάποιες συνδέσεις χρησιμοποιούνται ξανά και ξανά. Για αυτό και είναι πιο εύκολο για ένα πολύ μικρό παιδί να μάθει γρήγορα μία γλώσσα. Η ρουτίνα και η επανάληψη είναι επίσης σημαντικά για το παιδί ώστε να διευκολυνθεί η μάθηση. Μετέπειτα, στα σχολικά χρόνια, αναπτύσσονται τα μέρη του εγκεφάλου που αφορούν στον παρορμητισμό και την κρίση και ολοκληρώνονται στην εφηβεία.
