Το παιδί προσχολικής ηλικίας βασίζεται στους γονείς του για ο,τιδήποτε- φαγητό, νερό, αγάπη και πάει λέγοντας. Όταν χρειάζεται κάτι, πρέπει πρώτα να κερδίσει την προσοχή των γονιών του και αυτό μπορεί να αποτελέσει πρόκληση για το ίδιο. Γκρίνια είναι ο ήχος του παιδιού όταν νιώθει αδύναμο και ο τόνος της φωνής του γίνεται όλο και υψηλότερος. Γι αυτό και είναι σημαντικό να βοηθήσετε το παιδί να εκφράζει τα συναισθήματα και τις ανάγκες του με έναν πιο αποδεκτό τρόπο.
Πώς θα το κάνετε;
Πρώτον, ορίστε το. Είναι σημαντικό να ξέρει το παιδί για ποιο πράγμα μιλάτε. Οι ενήλικες συχνά νομίζουν ότι το παιδί ξέρει τι σημαίνει γκρίνια και ότι αντιλαμβάνονται πόσο φρικτό είναι. Ζητήστε από το παιδί να σας μιλήσει με την κανονική του φωνή και αν χρειαστεί δείξτε του, αλλά χωρίς να το κοροϊδεύετε.
Αναγνωρίστε την ανάγκη του για προσοχή. Όταν σας ζητά κάτι ευγενικά, ανταποκριθείτε άμεσα. Αν είστε απασχολημένη, εξηγήστε του ότι θα έχει την προσοχή σας μετά από λίγη ώρα αλλά φροντίστε να το τηρήσετε. Αν τραβήξετε το χρόνο, θα γκρινιάξει σίγουρα γιατί ακόμα δεν έχει κατακτήσει τη δεξιότητα της υπομονής.
Δείξτε έναν καλύτερο τρόπο να εκφράσει ένα πρόβλημα. Είναι σημαντικό να μιλήσετε για τα συναισθήματα και να δώσετε όνομα σε καθένα από αυτά. Αν γκρινιάξει, διατηρήστε την ψυχραιμία σας και κρατήστε έναν ουδέτερο τόνο ή έκφραση προσώπου.
Μείνετε συνδεδεμένη. Πρέπει να βρίσκετε πάντα χρόνο για το παιδί ώστε να ξέρει ότι έχει την προσοχή σας και δεν είστε αδιάφορη απέναντι στις ανάγκες του. Όταν σας ζητάει κάτι ευγενικά, πείτε του ευχαριστώ για αυτήν τη συμπεριφορά.
Μην αντιδράσετε άσχημα όταν το παρακάνει. Ούτε και να υποχωρήσετε. Έτσι δείχνετε στο παιδί ότι η γκρίνια και η υστερία του δίνουν αυτό που θέλει και ότι αντιδράτε με αυτήν τη συμπεριφορά.
