Οι επιστήμονες συμφωνούν ότι η σχέση μεταξύ άσκησης και απώλειας βάρους είναι πολύπλοκη: δεν διεγείρουν το ίδιο όλα τα είδη άσκησης την όρεξη. Παράλληλα, κάθε οργανισμός διαφέρει ως προς το πόσο βάρος χάνει από αυτή.Πρόσφατη έρευνα, που πραγματοποιήθηκε με ένα μικρό δείγμα συμμετεχόντων, μέτρησε τα επίπεδα της γκρελίνης, ορμόνης με ορεξιογόνο δράση, στα διαφορετικά είδη άσκησης. Οι ερευνητές παρείχαν στους συμμετέχοντες κανονικά γεύματα μετά την άσκηση ζητώντας τους να αξιολογήσουν τα επίπεδα της πείνας τους.Το συμπέρασμα; Όσο πιο έντονη και μακράς διάρκειας ήταν η άσκηση, τόσο περισσότερο τα επίπεδα της γκρελίνης καταστέλλονταν. Όσοι για παράδειγμα, έτρεξαν για 90 λεπτά είχαν χαμηλότερα επίπεδα της εν λόγω ορμόνης μία ώρα μετά την άσκηση, σε σχέση με όσους έκαναν χαλαρό τζόγκινγκ. Επίσης, ένιωσαν λιγότερο πεινασμένοι για περισσότερο χρόνο.Ο καθηγητής David Stensel της Σχολής Αθλητισμού, Άσκησης και Επιστημών Υγείας στο Πανεπιστήμιο Loughborough, ένας εκ των συγγραφέων της μελέτης, λέει ότι δεν μπορεί να υπολογιστεί με ακρίβεια η σχέση άσκησης και πείνας μετά από αυτή.«Ωστόσο αν κάποιος θέλει να χάσει βάρος, θα πρέπει να ασκείται σε επίπεδα πάνω από το 75% του μέγιστου καρδιακού του ρυθμού, καθώς και να προσέχει την διατροφή του», επισημαίνει ο David Broom, επικεφαλής συντάκτης της μελέτης και καθηγητής στην Ακαδημία Αθλητισμού και Φυσικής Δραστηριότητας στο Πανεπιστήμιο Sheffield Hallam.Προσθέτει δε, ότι η καταστολή της γκρελίνης έπειτα από έντονη άσκηση –ακόμη κι αν είναι μικρής διάρκειας όπως π.χ. ένα σπριντ 30 δευτερολέπτων- μπορεί να διαρκέσει έως και δύο ώρες.«Θα πρέπει όμως να γυμνάζεστε ανεξάρτητα από το αν θέλετε να χάσετε βάρος. Η άσκηση μειώνει την αρτηριακή πίεση και σας κάνει σίγουρα πιο ευτυχισμένους», καταλήγει ο καθηγητής D. Broom.