Η ψυχοπάθεια ή αλλιώς δυσλειτουργία αντικοινωνικής προσωπικότητας είναι μια διαταραχή της προσωπικότητας που χαρακτηρίζεται από αντικοινωνική συμπεριφορά, μειωμένη ενσυναίσθηση και έλλειψη ενοχών και δεν πρέπει να συγχέεται με ψυχικές διαταραχές όπως η σχιζοφρένεια, η διπολική διαταραχή κ.ά.
Οι ψυχοπαθείς συχνά περιγράφονται ως απαθείς, συναισθηματικά κρύοι και υπολογιστικοί. Μάλιστα, τα κοινωνικά στερεότυπα τους θέλουν βίαιους και αδίστακτους κάτι που στις περισσότερες περιπτώσεις δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
Τώρα μια νέα έρευνα που διενεργήθηκε από το Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ ανακαλύπτει ότι η κοινωνικά ασύμβατη συμπεριφορά αυτών των ανθρώπων οφείλεται στην «καλωδίωση» του εγκεφάλου τους, δηλαδή στο πώς συνδέονται οι νευρώνες μεταξύ τους. Συγκεκριμένα, οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι η διαφορετική συνδεσμολογία των νευρώνων στον εγκέφαλο των εν λόγω ασθενών κάνει τους ανθρώπους αυτούς να λειτουργούν αυθόρμητα, αδιαφορώντας για τις συνέπειες των πράξεών τους.
Μάλιστα, οι ειδικοί συγκρίνουν την παρορμητική φύση των εν λόγω ασθενών με αυτήν ενός ανθρώπου που πάσχει από ψυχαναγκαστική υπερφαγία ή ενός ναρκομανούς.
Για τις ανάγκες της έρευνας οι επιστήμονες εξέτασαν με μαγνητική τομογραφία τους εγκεφάλους 49 κρατουμένων των φυλακών Ουισκόνσιν – η έρευνα έγινε σε κρατουμένους επειδή παρουσιάζουν πολύ μεγαλύτερα ποσοστά ψυχοπάθειας (15-25% έναντι 1% σε ολόκληρο τον πληθυσμό). Παράλληλα, οι κρατούμενοι συμμετείχαν σε ένα τεστ «καθυστερημένης ικανοποίησης», το οποίο τους ζητούσε να επιλέξουν ανάμεσα σε δύο: να λαμβάνουν ένα μικρό χρηματικό ποσό αμέσως ή ένα μεγαλύτερο ποσό σε μεταγενέστερο χρόνο.
Η σύγκριση των αποτελεσμάτων επέτρεψε στους ερευνητές αφενός να μετρήσουν πόσο παρορμητική ήταν η συμπεριφορά του κάθε συμμετέχοντος και αφετέρου να εντοπίσουν τις περιοχές του εγκεφάλου που παίζουν ρόλο στην αξιολόγηση των επιλογών.
Αυτό που βρήκαν οι επιστήμονες, σύμφωνα με τον δρ. Buckholtz, τον επικεφαλής της μελέτης, ήταν ότι οι κρατούμενοι που σημείωναν υψηλότερη βαθμολογία σε τεστ ψυχοπαθητικής προσωπικότητας παρουσίαζαν μεγαλύτερη δραστηριότητα σε μια περιοχή του εγκεφάλου τους που ονομάζεται κοιλιακό ραβδωτό σώμα. Το κοιλιακό ραβδωτό σώμα βοηθά τον εγκέφαλο να σταθμίζει την αξία των διαφόρων αποφάσεων με γνώμονα κυρίως την άμεση ανταμοιβή και λιγότερο τη μακροπρόθεσμη.
Αφού οι ερευνητές εντόπισαν τη σύνδεση ανάμεσα στην ψυχοπάθεια και στο κοιλιακό ραβδωτό σώμα, το επόμενο βήμα ήταν να εξετάσουν γιατί συνέβαινε αυτό.
Προκειμένου να το διαπιστώσουν, χαρτογράφησαν τις συνδέσεις ανάμεσα στο κοιλιακό ραβδωτό σώμα και στις άλλες περιοχές του εγκεφάλου.
Έτσι, ανακάλυψαν ότι οι συμμετέχοντες με υψηλότερα επίπεδα ψυχοπάθειας είχαν ασθενέστερες συνδέσεις ανάμεσα στο κοιλιακό ραβδωτό σώμα και στον κοιλιακό έσω προμετωπιαίο φλοιό, ο οποίος σχετίζεται με την αξιολόγηση αποφάσεων που αφορούν το μέλλον.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι η καλύτερη κατανόηση του πώς λειτουργεί ο εγκέφαλος των ψυχοπαθών θα μπορούσε να ανοίξει τον δρόμο για καλύτερες θεραπείες. Πάνω από όλα όμως οι επιστήμονες ελπίζουν πως τα νέα ευρήματα θα αλλάξουν τον τρόπο που βλέπουμε την ψυχοπάθεια.
