Ποιες ξεκίνησαν τις πλαστικές στα 18

Οι αριθμοί μιλούν. Σύμφωνα με τα ετήσια στοιχεία που δημοσιεύει η Αμερικάνικη Ένωση Πλαστικών Χειρουργών, το 20% των ασθενών που υποβλήθηκαν σε επεμβάσεις αισθητικής χειρουργικής στη διάρκεια του 2010, ήταν από δεκαεννιά έως τριάντατεσσάρων ετών.

Το 53% από αυτές ζήτησε να κάνει αύξηση στήθους. Δεύτερη σε προτιμήσεις έρχεται η ρινοπλαστική με 35% και ακολουθεί η λιποαναρρόφηση.

Μετά από ποια ηλικία επιτρέπεται: Καλό είναι να έχει ολοκληρωθεί η ανάπτυξη του σκελετού προτού προβούμε σε μία τέτοια επέμβαση, δηλαδή η ασθενής να έχει συμπληρώσει τα εικοσιένα χρόνια της. Όσο όμως πιο νωρίς κάνει κανείς μία τέτοια επέμβαση, τόσο πιο πιθανό είναι ότι θα χρειαστεί να την επαναλάβει. Μετά από εγκυμοσύνες, εμμηνόπαυση ή έντονο αδυνάτισμα μάλλον θα χρειαστεί να διορθωθεί η ένθεση.

Μετά από ποια ηλικία επιτρέπεται: Αν υπάρχει πρόβλημα μεγαλομαστίας που εμποδίζει τη σωστή στάση της σπονδυλικής στήλης, τότε μπορεί να διορθωθεί μόλις η ασθενής γίνει δεκαοκτώ ετών.

Μετά από ποια ηλικία επιτρέπεται: Για να χειρουργηθεί η μύτη, πρέπει να έχει ολοκληρωθεί η ανάπτυξη του σκελετού, δηλαδή μετά τα 21.

Σε όλες τις ηλικίες, η απόφαση για μία αισθητική επέμβαση στο σώμα μας πρέπει να έρχεται μετά από ώριμη σκέψη. Μόνο αν υπάρχει σαφής ένδειξη προχωράμε στο χειρουργείο. «Ένδειξη» για τους ειδικούς αποτελεί το γεγονός ότι το πρόβλημα είναι όρατο και από τους γύρω. Αν το βλέπει μόνο η ίδια η ασθενής, τότε δεν έχουμε ένδειξη και δεν προχωράμε σε επέμβαση.

Οι επεμβάσεις που ενδείκνυνται για την ηλικία των είκοσι είναι η ρινοπλαστική, η αυξητική στήθους, η ωτοπλαστική, η λιπογλυπτική και η βλεφαροπλαστική.