Η γονιμοποίηση πραγματοποιείται όταν ένα ωάριο και ένα σπερματοζωάριο «ζευγαρώνουν», προκειμένου να σχηματίσουν στη συνέχεια το έμβρυο. Ωστόσο, το πώς τα δύο αυτά γενετικά κύτταρα “αναγνωρίζουν” το ένα το άλλο, προκειμένου να επιτευχθεί η σύζευξή τους, αποτελούσε μέχρι τώρα ένα μυστήριο.
Επιστήμονες από το Ινστιτούτο Sanger ανακοίνωσαν ότι εντόπισαν μια πρωτεΐνη στην επιφάνεια του ωαρίου, η οποία αλληλεπιδρά με μια άλλη πρωτεΐνη στην επιφάνεια του σπερματοζωαρίου, επιτρέποντας στα δύο κύτταρα να ενωθούν. Η πρώτη πρωτεΐνη (ονομάστηκε Juno προς τιμήν της ρωμαίας θεάς της γονιμότητας) και η δεύτερη (ονομάζεται Izumo από τον ιαπωνικό ναό για το γάμο) είναι απαραίτητες για την αναπαραγωγή στα θηλαστικά.
Η ανακάλυψη αυτή μπορεί να ανοίξει τον δρόμο για καλύτερες θεραπείες υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, αλλά και για την ανάπτυξη ενός νέου τύπου αντισυλληπτικών. Δημιουργεί ελπίδες για την ανάπτυξη ενός νέου γενετικού τεστ, με το οποίο θα ελέγχεται αν οι πρωτεΐνες Juno των ωαρίων των γυναικών είναι φυσιολογικές. Αν διαπιστωθεί πρόβλημα, τότε θα προτιμάται η λύση της σπερματέγχυσης, κατά την οποία μεμονωμένα σπερματοζωάρια εισάγονται απευθείας στα ωάρια.
Οι επιστήμονες ανακάλυψαν, επίσης, ότι μετά τη γονιμοποίηση, υπάρχει ξαφνική απώλεια της Juno από την επιφάνεια του ωαρίου, γεγονός που πιθανώς εξηγεί γιατί το ωάριο, μόλις γονιμοποιηθεί, χάνει την ικανότητα να αναγνωρίσει άλλα σπερματοζωάρια. Έτσι, δεν σχηματίζονται έμβρυα από περισσότερα του ενός σπερματοζωάρια, τα οποία δεν θα ήταν βιώσιμα.
