Μισό εκατομμύριο άνθρωποι αρρώστησαν με φυματίωση το 2012 αλλά διαγνώστηκαν λιγότεροι από 1 στους 4 με αποτέλεσμα να τίθεται σε κίνδυνο η ζωή των υπολοίπων επειδή έπαιρναν λανθασμένη θεραπεία ή και καθόλου θεραπεία. Τελευταία στοιχεία από τον Π.Ο.Υ. (Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας) δείχνουν ότι η φυματίωση που είναι ανθεκτική στα φάρμακα είναι ένας παγκόσμιος κίνδυνος για τη δημόσια υγεία και ότι το 1/3 από τα 9 εκατομμύρια ανθρώπων που κολλάνε φυματίωση οποιασδήποτε μορφής κάθε χρόνο δεν λαμβάνουν την κατάλληλη θεραπεία.
Αυτό έχει οδηγήσει σε αντοχή στα φάρμακα, σε σημείο συναγερμού, σε παγκόσμιο επίπεδο καθώς και στην ανάπτυξη μορφών φυματίωσης που δεν είναι θεραπεύσιμες με τα φάρμακα που έχουμε στη διάθεσή μας.
«Η διάγνωση της φυματίωσης όσο νωρίτερα και πιο γρήγορα γίνεται. είναι ζωτικής σημασίας γιατί βελτιώνει τις πιθανότητες να λάβουν οι εν λόγω ασθενείς την κατάλληλη θεραπεία και να γίνουν τελικά καλά, αλλά επίσης βοηθά στο να σταματήσει η εξάπλωση της, ανθεκτικής στα φάρμακα, μορφής της ασθένειας.», δήλωσε η γενική διευθύντρια του Π.Ο.Υ., Margaret Chan, καθώς το πρακτορείο υγείας του Ο.Η.Ε. εξέδωσε νέα δεδομένα για τη φυματίωση.
Πέρυσι ο Π.Ο.Υ. ζήτησε να αναγνωριστεί η φυματίωση που είναι ανθεκτική στα φάρμακα ως κρίση δημόσιας υγείας.
Ας μην ξεχνάμε ότι η θεραπεία ακόμα και των απλών μορφών της φυματίωσης είναι μία μακρόχρονη διαδικασία. Οι ασθενείς χρειάζεται να παίρνουν ένα κοκτέιλ αντιβιοτικών για 6 μήνες και πολλοί δεν καταφέρνουν να ολοκληρώσουν τη θεραπεία. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση των κρουσμάτων της ανθεκτικής στα φάρμακα φυματίωσης, ένα πρόβλημα που ουσιαστικά δημιουργήσαμε εμείς οι ίδιοι καθώς πολλοί ασθενείς με φυματίωση παίρνουν λάθος φάρμακα, σε λανθασμένες δόσεις ή δεν ολοκληρώνουν τη θεραπεία τους.
Ο Π.Ο.Υ. τονίζει ότι μέχρι το 2015 2 εκατομμύρια άνθρωποι μπορεί να κολλήσουν φυματίωση, ανθεκτική στα φάρμακα.
Ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα είναι ότι τα παραδοσιακά διαγνωστικά τεστ μπορεί να κάνουν μέχρι και 2 μήνες για να βγάλουν αποτελέσματα αφήνοντας έτσι ένα τεράστιο χρονικό διάστημα στο οποίο οι ασθενείς δεν λαμβάνουν θεραπεία και παράλληλα κινδυνεύουν να μεταδώσουν την ασθένεια σε άλλους. Καινούργια, ταχύτερα τεστ έχουν αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια, αλλά το πρόβλημα είναι να φτάσει η τεχνολογία και οι γνώσεις στις χώρες που τις χρειάζονται περισσότερο.
