Η έκθεση στο φυσικό φως του ήλιου – στο φως της αυγής και της δύσης – βοηθά στον συγχρονισμό του βιολογικού ρολογιού και μπορεί να δράσει ευεργετικά στις δυσκολίες του ύπνου.
Αυξάνοντας την έκθεσή μας στο φυσικό φως και μειώνοντας την έκθεσή μας στο τεχνητό φως κατά τη διάρκεια της νύχτας, μπορούμε να ρυθμίσουμε εκ νέου τους κιρκαδιανούς μας ρυθμούς, να κοιμόμαστε ευκολότερα το βράδυ και να νιώθουμε μεγαλύτερη ενεργητικότητα και εγρήγορση το επόμενο πρωί. Ιδιαίτερα εάν ανήκουμε σε εκείνους που αργούν να κοιμηθούν το βράδυ και συνήθως ξενυχτούν.
Σ’ αυτό το συμπέρασμα κατέληξαν οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Κολοράντο οι οποίοι έβαλαν οχτώ ενήλικες οι οποίοι συνήθιζαν να κοιμούνται μετά τα μεσάνυχτα και να ξυπνούν στις 8π.μ., να κάνουν μια εβδομάδα κάμπινγκ στο Κολοράντο. Οι μόνες μορφές φωτισμού που είχαν στη διάθεσή τους ήταν το φυσικό φως του ήλιου και η φωτιά το βράδυ.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι συμμετέχοντες που σε «κανονικές» συνθήκες έκθεσης στον τεχνητό φωτισμό έτειναν να κοιμούνται με δυο ώρες καθυστέρηση το βράδυ, άλλαξαν τις συνήθειες του ύπνου τους. Το βιολογικό τους ρολόι ρυθμίστηκε εκ νέου δύο ώρες «πίσω», αν και η συνολική διάρκεια του ύπνου τους δεν άλλαξε.
Επίσης τα επίπεδα της μελατονίνης, της ορμόνη του ύπνου, μειώνονταν γρηγορότερα στους κατασκηνωτές (κατά τη διάρκεια της τελευταίας ώρας του ύπνου) – συγκριτικά με την ταχύτητα μείωσής της όταν οι συμμετέχοντες εκτίθεντο στο τεχνητό φως – (δύο ώρες μετά την πρωινή αφύπνιση). Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι οι κατασκηνωτές ένιωθαν μεγαλύτερη ζωτικότητα μετά το πρωινό ξύπνημα.
Τα ευρήματα της μελέτης που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Current Biology ενισχύουν τα συμπεράσματα προηγούμενων μελετών σύμφωνα με τα οποία η έκθεση στο φως του ήλιου βοηθά στην εγρήγορση και την ζωτικότητα.
