Η 25η Απριλίου έχει καθιερωθεί ως η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Ελονοσίας.

Η ελονοσία είναι λοιμώδης ασθένεια που προκαλείται από ένα γένος πλασμώδιου που αρχικά ονομάστηκε πλασμώδιο του Λαβεράν, από τον Γάλλο στρατιωτικό ιατρό Σαρλ Λουί Λαβεράν, που παρατήρησε πρώτος το 1880 την παρουσία αυτών των παρασίτων στο αίμα ασθενών που πέθαναν από ελονοσία.

Μεταδίδεται στον άνθρωπο από το θηλυκό κουνούπι του είδους Ανωφελές (Anopheles). Το όνομά της προέρχεται από τις λέξεις έλος και νόσος, καθώς είχε παρατηρηθεί ότι η νόσος ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένη γύρω από ελώδεις περιοχές. Διεθνώς αποκαλείται μαλάρια [malaria (από τις ιταλικές λέξεις: mal + aria = κακός αέρας)] από την πεποίθηση που επικρατούσε κάποτε ότι η ασθένεια προκαλούταν από τον «κακό αέρα» κοντά στα έλη . Υπάρχουν 4 τύποι πλασμωδίων. Η πλειονότητα των περιπτώσεων μαλάριας οφείλονται στο πλασμώδιο falciparum που είναι το πιο επικίνδυνο και θανατηφόρο.

Η μαλάρια είναι ενδημική στις τροπικές και υπο-τροπικές ζώνες της Γης, π.χ. στη Κεντρική και Νότια Αμερική, Ωκεανία, Νοτιοανατολική Ασία και Μέση Ανατολή. Η δε υπο-Σαχάριος Αφρική κυριολεκτικά μαστίζεται από τη νόσο. Η ελονοσία δεν είναι πλέον ενδημική στην Ελλάδα. Η κατά το παρελθόν χρήση δραστικών εντομοκτόνων και η εκτέλεση μεγάλων τεχνικών έργων (π.χ. η αποξήρανση της λίμνης Κωπαΐδας) συνέβαλαν στην πλήρη εξάλειψη της νόσου από την Ελλάδα.

Το 2010, περίπου 3,3 δισεκατομμύρια άνθρωποι – σχεδόν το ήμισυ του παγκόσμιου πληθυσμού – διέτρεχαν τον κίνδυνο της ελονοσίας. Κάθε χρόνο, έχουμε περίπου 216 εκατομμύρια κρούσματα ελονοσίας και κατ ‘εκτίμηση 655.000 θανάτους, ένα συγκλονιστικό νούμερο. Οι άνθρωποι που ζουν στις φτωχότερες χώρες είναι προφανώς πιο ευάλωτοι στην ελονοσία.

Η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Ελονοσίας – η οποία συστήθηκε από την Παγκόσμια Συνέλευση Υγείας κατά την 60η σύνοδό της τον Μάιο του 2007 – είναι μια ημέρα για την αναγνώριση της παγκόσμιας προσπάθειας για τον αποτελεσματικό έλεγχο της ελονοσίας, της πιο παλιάς καταγεγραμμένης ασθένειας της ανθρωπότητας .