Βρετανοί ερευνητές καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι ο καρκίνος είναι δημιούργημα του ανθρώπου, με την έννοια ότι στην εκδήλωση της νόσου συμβάλλουν κυρίως περιβαλλοντικοί παράγοντες και ο τρόπος διατροφής. Στο συμπέρασμά τους κατέληξαν αφού διερεύνησαν τα αίτια θανάτου χιλίων αρχαίων Ελλήνων και Αιγυπτίων, αλλά και ατόμων που είχαν ταφεί κατά το Μεσαίωνα. Από τα υπολείμματα που βρέθηκαν σε τάφους αυτών των χιλίων ατόμων, διαπιστώθηκε ότι μόνο πέντε ίσως είχαν καρκίνο – και δεν είναι σίγουρο ούτε καν αυτό το 5 τοις χιλίοις.

Σημεία καρκίνου εντόπισαν π.χ. μόνο σε μία από τις μούμιες που εξέτασαν, γεγονός που, κατά τη σεβαστή γνώμη τους, αποδεικνύει τη σπανιότητα της νόσου την εποχή εκείνη.

Οι ειδικοί εξέτασαν ιατροδικαστικά ό,τι είχε απομείνει από τα σώματα των νεκρών, αλλά μελέτησαν και όλη τη σχετική βιβλιογραφία. Εκεί βρήκαν ελάχιστες αναφορές σε νόσους με συμπτωματολογία καρκίνου.

Στοιχεία που να υποδηλώνουν αύξηση των κρουσμάτων καρκίνου βρήκαν μόνο σε σωρούς που είχαν ταφεί από το 1600 μ.Χ. και μετά, δηλαδή τα τελευταία 400 χρόνια. «Η πρώτη σαφής αναφορά γιατρού σε κακοήθεις νόσους», λένε οι ερευνητές, «καταγράφεται σχεδόν 200 χρόνια αργότερα, και συγκεκριμένα το 1761 μ.Χ., για καρκίνο στη ρινική κοιλότητα όσων λάμβαναν από τη μύτη (σνιφάριζαν) διάφορες φαρμακευτικές ή ναρκωτικές ουσίες και κυρίως ταμπάκο».Οι ερευνητές θεωρούν ότι η κάθετη αύξηση των κρουσμάτων τους τελευταίους δύο αιώνες δείχνει ότι οφείλεται κυρίως σε περιβαλλοντικούς παράγοντες που διαμόρφωσε ο ίδιος ο άνθρωπος (ρύποι, τρόφιμα, ποτά κ.ά.).

Εντούτοις, άλλοι ερευνητές επισημαίνουν ότι οι αρχαίοι πρόγονοί μας (όπως και οι πρόγονοί μας κατά το Μεσαίωνα) κατά μέσο όρο πέθαιναν σε πολύ νεότερες ηλικίες, δηλαδή δεν προλάβαιναν να ζήσουν αρκετά ώστε να εκδηλωθεί η τυχόν κακοήθεια. Αυτό το γεγονός ίσως να δίνει διαφορετική ερμηνεία στο γεγονός ότι δεν ανευρίσκονται σωροί καρκινοπαθών από την αρχαιότητα ή το Μεσαίωνα – οι περισσότεροι πέθαιναν σε ηλικία νεότερη των 50 ετών.