Έρευνες δείχνουν ότι καμιά φορά βλέπουμε ένα όνειρο σε συνέχειες, που δεν είναι πάντα σαφείς ως «μέρος Α» και «μέρος Β» ενός ολοκληρωμένου σεναρίου και διαφέρουν αρκετά, όμως αποτελούν όντως μία ιστορία που έχει ξεκινήσει λίγες νύχτες πριν και συνεχίζεται. Τα όνειρα αυτά συνήθως έχουν ως αφετηρία ένα συγκεκριμένο γεγονός από τη διάρκεια της ημέρας, δηλαδή κάτι που απασχόλησε το άτομο όταν ήταν σε εγρήγορση. Λένε οι ειδικοί, συγκεκριμένα, ότι τα γεγονότα της ημέρας αφήνουν στη συνείδησή μας κάτι σαν υπόλειμμα, το οποίο ενσωματώνεται στα όνειρα που θα δει το άτομο την ίδια νύχτα. Το παράδοξο είναι ότι τα βασικά στοιχεία μεταμορφώνονται και ενσωματώνονται σε άλλα όνειρα, περίπου μία εβδομάδα αργότερα.

Οι ερευνητές μελέτησαν τον ονειρικό κύκλο 470 ατόμων που είχαν τη συνήθεια να καταγράφουν τα όνειρά τους. Όσοι από αυτούς τους ανθρώπους πίστευαν ότι τα όνειρα μπορούν να μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε καλύτερα τις ανάγκες και τα προβλήματά μας, ουσιαστικά να αυτοψυχαναλυθούμε, έβλεπαν συχνότερα και το συγκεκριμένο τύπο ονείρου – αυτό, δηλαδή, το όνειρο που ήταν «διακεκομμένο» ή «σπαστό» σε φάση 1 και μία εβδομάδα αργότερα σε φάση 2. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι το δεύτερο όνειρο, που έρχεται με καθυστέρηση κάποιων ημερών, είναι ουσιαστικά ένας τρόπος του μυαλού μας να επεξεργαστεί διαπροσωπικές δυσκολίες και να αναμορφώσει αρνητικές αναμνήσεις σε θετικές.