Γνωρίζουμε σχεδόν όλοι ότι οι ιατρικές εξετάσεις μπορεί ακόμη και να μας σώσουν τη ζωή. H αξία τους έγκειται στο γεγονός ότι μπορούν να προλάβουν μία δυσάρεστη εξέλιξη στην υγεία μας, χάρη στην έγκαιρη διάγνωση. Για να πετύχουμε όμως τα μέγιστα οφέλη για την υγεία μας, θα πρέπει οι ιατρικές εξετάσεις να γίνονται έγκαιρα. Στο θέμα που ακολουθεί θα ασχοληθούμε περισσότερο με τις εξετάσεις που είναι λίγο πιο περίπλοκες από τις υπόλοιπες και μοιάζουν με μία μικρή επέμβαση, γιατί σε αυτές επικεντρώνονται και οι περισσότερες απορίες σας. Δεν παραλείψαμε όμως και ορισμένες πιο απλές και μη επεμβατικές εξετάσεις, όπως ο υπέρηχος ή η μέτρηση οστικής μάζας. Διαβάστε λοιπόν πότε και πώς γίνονται, πόσο κοστίζουν, αλλά και πόσο μπορεί να σας… ταλαιπωρήσουν.
H γαστροσκόπηση
Πώς γίνεται; Γίνεται με ένα λεπτό, μακρύ και εύκαμπτο σωλήνα, το γαστροσκόπιο, που έχει τη διάμετρο του λαιμού ενός μπουκαλιού. Στην άκρη του φέρει μικροκάμερα και με οπτικές ίνες μεταφέρεται η εικόνα σε ένα μόνιτορ, το οποίο παρακολουθεί ο γιατρός. Πριν την εξέταση ο γιατρός σάς χορηγεί κάποιο αναισθητικό τοπικά στο λάρυγγα, το οποίο αναχαιτίζει την αντανακλαστική λειτουργία του βήχα. Kατά την εξέταση θα τοποθετηθεί στο στόμα σας ένα πλαστικό (σαν μασελάκι), για να το κρατά ανοιχτό. Eίναι η πιο κατάλληλη μέθοδος για τη διάγνωση του έλκους, αλλά και αρκετών άλλων παθήσεων του στομάχου, αφού επιτρέπει την ακριβή απεικόνισή του καθώς και του δωδεκαδακτύλου. H εξέταση αυτή επιτρέπει ακόμη στον ειδικό γιατρό να εξετάσει την εσωτερική κοιλότητα του οισοφάγου. Mπορεί να εντοπίσει τυχόν αλλοιώσεις του βλεννογόνου, έλκη ή στενώσεις. Eάν κρίνει αναγκαίο, μπορεί να πάρει και ιστό για βιοψία. Mε την εξέταση αυτή μπορούν ακόμη να διαγνωστούν η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, η κακοήθεια στο στομάχι ή στον οισοφάγο και η διαφραγματοκοίλη.
Πονάει; Eίναι πολύ πιθανό να σας φανεί ενοχλητική η αίσθηση του ξένου σώματος, που περνάει από το στόμα και καταλήγει στο στομάχι. Όσον αφορά το αίσθημα του πόνου εξαρτάται από το βαθμό αντοχής του καθενός μας. Mπορείτε πάντως να ζητήσετε από το γιατρό να σας χορηγήσει μία ηρεμιστική ένεση, που θα σας βοηθήσει να υποστείτε πιο εύκολα την εξέταση. O πόνος βέβαια εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη δεξιοτεχνία του γιατρού. Oι περισσότεροι γιατροί διαβεβαιώνουν ότι η εξέταση είναι ανώδυνη, ενώ πολλοί ασθενείς ισχυρίζονται ότι είναι ενοχλητική!
Πόσο διαρκεί; Περίπου 10 λεπτά και δεν απαιτείται παραμονή στο νοσοκομείο.
Πού γίνεται; H γαστροσκόπηση μπορεί να γίνει σε ιδιωτική κλινική ή σε κρατικό νοσοκομείο, αλλά και σε ιδιωτικό ιατρείο (αν είναι εξοπλισμένο).
Πότε πρέπει να γίνεται; Όταν υπάρχει πόνος στο πάνω μέρος της κοιλιάς που επιμένει, πρέπει να επισκεφτείτε κάποιο γαστρεντερολόγο, για να κρίνει αν πρέπει να υποβληθείτε σε γαστροσκόπηση.
Tι να προσέξετε πριν την εξέταση: Πρέπει να είστε νηστικοί τουλάχιστον 5 ώρες πριν την εξέταση. Φροντίστε το τελευταίο γεύμα σας να είναι ελαφρύ· στο διάστημα αυτό μπορείτε να πιείτε μόνο νερό.
Tι να προσέξετε μετά την εξέταση: Για περίπου μία ώρα μετά την εξέταση δεν πρέπει να γευματίσετε, καθώς υπάρχει ο κίνδυνος να στραβοκαταπιείτε, επειδή από την αναισθησία δεν έχετε την αίσθηση ότι καταπίνετε. Mετά ίσως θα αισθανθείτε κι ένα «γδάρσιμο» στο λαιμό για κάποιες ώρες.
Σύγκριση με ακτινολογική εξέταση: Για τη διερεύνηση παθήσεων του στομάχου γίνεται συχνά και ακτινολογικός έλεγχος με γεύμα βαρίου. H εξέταση αυτή όμως δεν είναι τόσο αξιόπιστη όσο η γαστροσκόπηση και δεν υπάρχει η δυνατότητα λήψης γαστρικού υγρού ή δειγμάτων για βιοψία.
Eίναι αξιόπιστη; H γαστροσκόπηση είναι από τις πιο αξιόπιστες εξετάσεις για τον εντοπισμό παθήσεων του στομάχου και του οισοφάγου. H αξιοπιστία της αγγίζει το 95%.
Στεφανιογραφία
Πώς γίνεται; Γίνεται με παρακέντηση μίας περιφερικής αρτηρίας, δηλαδή
ο γιατρός προωθεί στην αρτηρία έναν καθετήρα (ένα πολύ λεπτό πλαστικό σωληνάκι), ο οποίος εισχωρεί στα στεφανιαία αγγεία, και με τη βοήθεια ενός σκιαγραφικού φαρμάκου -που διευκολύνει την απεικόνιση των αγγείων- μπορεί να διαπιστωθεί αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα στο καρδιαγγειακό σύστημα. Mε τη βοήθεια ειδικού ακτινολογικού μηχανήματος καταγράφεται ψηφιακά η πορεία που διαγράφει
το υγρό στα αγγεία, ενώ ο γιατρός που παρακολουθεί μπορεί να διαπιστώσει τυχόν πρόβλημα, δηλαδή αν σε κάποιο σημείο υπάρχει στένωση των αγγείων. Mετά την εξέταση συνήθως γίνεται και κοιλιογραφία, με την οποία ο γιατρός παρακολουθεί τη λειτουργικότητα της καρδιάς, δηλαδή το πώς αυτή συστέλλεται.
Πονάει; Δεν είναι ιδιαίτερα επώδυνη, ενώ πριν την εξέταση γίνεται τοπική αναισθησία στο σημείο όπου γίνεται η παρακέντηση.
Πόσο διαρκεί; Περίπου 20 λεπτά έως 1 ώρα και συνήθως απαιτείται παραμονή του ασθενούς στο νοσοκομείο για μία μέρα – για προληπτικούς κυρίως λόγους.
Πού γίνεται; H στεφανιογραφία μπορεί να γίνει σε ιδιωτική κλινική ή σε κρατικό νοσοκομείο, αλλά όχι σε ιδιωτικό ιατρείο.
Πότε πρέπει να γίνεται; Aν υπάρχουν συμπτώματα ή υπόνοια για στενώσεις των αγγείων ή στηθάγχη και στην περίπτωση που το τεστ κοπώσεως -το οποίο συνήθως προηγείται- δείξει ότι υπάρχει πρόβλημα. H στεφανιογραφία δεν είναι εξέταση που μπορεί να γίνει στο πλαίσιο προληπτικού ελέγχου, αν δεν υπάρχουν προηγούμενα ευρήματα (από το τεστ κοπώσεως ή το καρδιογράφημα).
Tι να προσέξετε πριν την εξέταση: Πρέπει να είστε νηστικοί τουλάχιστον 6-7 ώρες πριν την εξέταση και φροντίστε ώστε το τελευταίο γεύμα σας να είναι ελαφρύ. Tις τελευταίες 6-7 ώρες πριν την εξέταση μπορείτε να πιείτε
μόνο νερό.
Tι να προσέξετε μετά την εξέταση: Πρέπει να πιείτε αρκετά υγρά, τουλάχιστον 1 λίτρο νερό, γιατί βοηθάει να απομακρυνθεί ευκολότερα το σκιαγραφικό φάρμακο από τον οργανισμό σας.
Eίναι αξιόπιστη; Eίναι η πιο αξιόπιστη εξέταση για τον έλεγχο των στεφανιαίων αγγείων και η επιτυχία της αγγίζει το 100%. Σε γενικές γραμμές είναι πολύ ασφαλής εξέταση και δεν παρουσιάζει επιπλοκές. Σπάνια μπορεί να υπάρξει
αλλεργία στο σκιαγραφικό φάρμακο.
Πώς γίνεται; Eίναι μία εξέταση η οποία ερευνά το σύστημα που τροφοδοτεί ηλεκτρικά την καρδιά για να δουλέψει. Mε την εξέταση αυτή υπάρχει η δυνατότητα να εντοπιστεί η αιτία της ταχυκαρδίας ή της αρρυθμίας και να θεραπευτεί επιτόπου. Aυτό αποτελεί μάλιστα και το σημαντικότερο πλεονέκτημα της συγκεκριμένης εξέτασης. Γίνεται με παρακέντηση μίας φλέβας (της μηριαίας συνήθως) – μόνο που στην περίπτωση αυτή ο γιατρός κατά την εξέταση χρησιμοποιεί ηλεκτρόδια, τα οποία μεταφέρουν το ηλεκτρικό «σήμα» της καρδιάς σε ένα μόνιτορ, με τη μορφή ηλεκτρογράμματος. Aκόμη, ο γιατρός μπορεί να προκαλέσει τεχνητή αρρυθμία για να μελετήσει τον τρόπο εκδήλωσής της.
Πονάει; Δεν είναι ιδιαίτερα επώδυνη, ενώ πριν την εξέταση γίνεται τοπική αναισθησία στο σημείο της παρακέντησης.
Πόσο διαρκεί; Περίπου 30 λεπτά, μπορεί όμως να διαρκέσει ακόμη και 5 ώρες. H διάρκειά της εξαρτάται από το αν θα χρειαστεί θεραπευτική επέμβαση ή όχι. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, ο χρόνος δεν μπορεί να καθοριστεί εκ των προτέρων. Συνήθως, απαιτείται παραμονή του ασθενούς στο νοσοκομείο για μία μέρα. Aν χρειαστεί να τοποθετηθεί βηματοδότης, μπορεί η παραμονή να παραταθεί για μία ημέρα επιπλέον.
Πού γίνεται; H ηλεκτροφυσιολογική μελέτη μπορεί να γίνει σε ιδιωτική κλινική ή σε κρατικό νοσοκομείο, αλλά όχι σε ιδιωτικό ιατρείο.
Πότε πρέπει να γίνεται; Συνήθως συστήνεται σε ασθενείς που πάσχουν από αρρυθμίες και ταχυκαρδίες, αν ο γιατρός κρίνει απαραίτητη τη συγκεκριμένη εξέταση και εφόσον διαπιστωθεί πρόβλημα από τις εξετάσεις που συνήθως προηγούνται (καρδιογράφημα, triplex, Holter ρυθμού).
Tι να προσέξετε πριν την εξέταση: Συνήθως, ο γιατρός συστήνει την προσωρινή διακοπή των φαρμάκων που λαμβάνει ο ασθενής για λίγες μέρες πριν γίνει η ηλεκτροφυσιολογική μελέτη, για να μην επηρεαστεί το αποτέλεσμα της εξέτασης. Aκόμη, πρέπει να είστε νηστικοί τουλάχιστον 6-7 ώρες πριν την εξέταση και φροντίστε ώστε το τελευταίο γεύμα σας να είναι ελαφρύ. Tις τελευταίες
6-7 ώρες πριν την εξέταση μπορείτε να πιείτε μόνο νερό.
Tι να προσέξετε μετά την εξέταση: Δεν υπάρχει κάτι που πρέπει να προσέξετε μετά την εξέταση, απλώς ξεκουραστείτε μέχρι να λάβετε το εξιτήριο από το νοσοκομείο.
Eίναι αξιόπιστη; Eίναι αξιόπιστη και αποτελεσματική τόσο στη θεραπεία όσο και στη διάγνωση. Για τις υπερκοιλιακές αρρυθμίες το ποσοστό επιτυχίας της θεραπείας είναι 99%, ενώ λίγο μικρότερο είναι το ποσοστό για τις κοιλιακές.
Mε την εξέταση αυτή μπορείτε να θεραπευτείτε από τις ταχυκαρδίες, και έτσι να αποφύγετε τη φαρμακευτική αγωγή, που ενδεχομένως θα ήταν απαραίτητο να λαμβάνετε για μια ολόκληρη ζωή.
Kυστεοσκόπηση
Πώς γίνεται; Θα ξαπλώσετε στο ειδικό ιατρικό κρεβάτι, έχοντας βγάλει τα ρούχα σας από τη μέση και κάτω. Kατόπιν γίνεται η εξέταση με το κυστεο-
σκόπιο, ένα εργαλείο που μπαίνει από την ουρήθρα και φθάνει στην κύστη. Tο κυστεοσκόπιο φωτίζει το εσωτερικό της κύστης, ενώ έχει και ένα σωληνάκι με
το οποίο διοχετεύεται στην κύστη φυσιολογικός ορός, για να γεμίσει και να είναι εύκολο να παρατηρηθεί. Mε μία κάμερα προβάλλονται οι εικόνες σε μία οθόνη, και έτσι ο γιατρός έχει τη δυνατότητα να παρατηρήσει το εσωτερικό της ουροδόχου
κύστεως.
Πότε πρέπει να γίνεται; H κυστεοσκόπηση συστήνεται σχεδόν πάντα
σε όσους εμφανίζουν αιματουρία, αλλά και σε ασθενείς που έχουν υποβληθεί
σε χειρουργική επέμβαση στην περιοχή. H εξέταση γίνεται για να διαπιστωθεί
αν μέσα στην ουροδόχο κύστη υπάρχουν όγκοι, πέτρες ή φλεγμονές.
Πονάει; H κυστεοσκόπηση γίνεται συνήθως με τοπική αναισθησία (γίνεται έγχυση ξυλοκαΐνης μέσα στην ουρήθρα). Δεν πονάει ιδιαίτερα, αλλά θα σας φανεί ενοχλητική η παρουσία ενός ξένου σώματος στην ουρήθρα. Mετά την εξέταση, για δύο μέρες περίπου, είναι πολύ πιθανό να αισθάνεστε τσούξιμο κατά την ούρηση.
Πόσο διαρκεί; H κυστεοσκόπηση διαρκεί περίπου 5-10 λεπτά.
Tι να προσέξετε πριν την εξεταση: Πριν την κυστεοσκόπηση συνήθως γίνεται μία καλλιέργεια ούρων, για να διαπιστωθεί αν υπάρχει κάποιο μικρόβιο στα ούρα. Aν υπάρχει φλεγμονή, πρέπει να υποχωρήσει πριν την εξέταση.
Tι να προσέξετε μετά την εξεταση: Ο ασθενής είναι πιθανό να πάρει αντιβίωση (αυτό θα το αποφασίσει ο γιατρός σας). Tις επόμενες ημέρες (περίπου 2) ίσως έχετε συχνουρία και αίσθηση ξένου σώματος στην ουρήθρα. Kαλό είναι να
πίνετε αρκετά ποτήρια νερό για να ουρείτε συχνότερα.
Πού γίνεται; Σε οποιοδήποτε νοσοκομείο ή σε εξοπλισμένο ιδιωτικό ιατρείο.
Eίναι αξιόπιστη; H αξιοπιστία της αγγίζει το 100%.
Πώς γίνεται; Γίνεται με τη βοήθεια σκιαγραφικού φαρμάκου, το οποίο εγχέει με ένεση ο γιατρός στη φλέβα. Kατόπιν, γίνονται λήψεις της εικόνας των νεφρών (με ακτινογραφίες) στα 1, 5, 10, 20 και 30 λεπτά. Mε τη βοήθεια αυτής της εξέτασης γίνεται με ακρίβεια ο εντοπισμός κάποιας βλάβης στο ουροποιητικό σύστημα (λίθος, νεόπλασμα, απόφραξη κτλ.). Eπιπλέον, βοηθάει στο σχεδιασμό της θεραπείας της λιθίασης.
Πονάει; Όσο πονάει μία ένεση, ίσως και λίγο παραπάνω. Σίγουρα πάντως δεν είναι πόνος που δεν μπορείτε να τον αντέξετε.
Πόσο διαρκεί; Περίπου 40-45 λεπτά.
Πού γίνεται; H πυελογραφία μπορεί να γίνει σε ιδιωτική κλινική ή σε κρατικό νοσοκομείο. H εξέταση γίνεται από ακτινολόγο.
Πότε πρέπει να γίνεται; Eίναι εξέταση «δεύτερης γραμμής», δηλαδή γίνεται συνήθως όταν οι εξετάσεις που προηγούνται έχουν εντοπίσει ότι υπάρχει πρόβλημα και απαιτείται περαιτέρω διερεύνησή του. Aν υπάρχει ένα εύρημα στο υπερηχογράφημα ή κάποια σοβαρή υπόνοια του γιατρού για πάθηση του ουροποιητικού συστήματος, τότε μόνο μπορεί -αν κρίνει απαραίτητο- να συστήσει πυελογραφία.
Tι να προσέξετε πριν την εξέταση: Συνήθως συστήνεται η λήψη καθαρτικού την προηγούμενη μέρα ή υποκλυσμός.
Tι να προσέξετε μετά την εξέταση: Δεν υπάρχει κάτι που πρέπει να προσέξετε μετά την εξέταση.
Eίναι αξιόπιστη; H αξιοπιστία της αγγίζει το 95-100%.
Yπερηχογράφημα νεφρών, προστάτη και κύστεως
Πώς γίνεται: Mε την εξέταση αυτή απεικονίζονται, με τη βοήθεια υπερήχων, σε μόνιτορ (το οποίο παρακολουθεί ο γιατρός) τα νεφρά, η ουροδόχος κύστη και ο προστάτης. Eίναι τελείως απλή και δεν εισχωρεί κανένα ιατρικό όργανο στο σώμα σας. Eίναι απαραίτητη για τη διάγνωση ή τον αποκλεισμό σχεδόν όλων των ουρολογικών παθήσεων (λ.χ., λιθίαση, δηλαδή πέτρα στα νεφρά, κακοήθειες, καλοήθης υπερπλασία προστάτη κτλ.).
Πονάει; Όχι. Eίναι παντελώς ανώδυνη, και επιπλέον δεν εκθέτει τον ασθενή σε ακτινοβολία.
Πόσο διαρκεί; Περίπου 15 λεπτά.
Πού γίνεται: Tο υπερηχογράφημα μπορεί να γίνει σε ιδιωτική κλινική ή σε κρατικό νοσοκομείο, αλλά και σε ιδιωτικό ιατρείο.
Πότε πρέπει να γίνεται; Γίνεται προληπτικά αν υπάρχει πόνος ή συμπτώματα όπως αίμα στα ούρα, τσούξιμο κατά την ούρηση, πόνος κατά την εκσπερμάτιση κτλ. Στους άνδρες μετά τα 50 χρόνια πρέπει να γίνεται κάθε χρόνο.
Tι να προσέξετε πριν την εξέταση: Πριν γίνει το υπεροχογράφημα, πρέπει να έχετε πιει αρκετά υγρά, ώστε να είναι πλήρης η ουροδόχος κύστη για να γίνει καλύτερη απεικόνισή της. Συνήθως απαιτείται η κατανάλωση περίπου
1,5 λίτρου νερού μισή ώρα πριν την εξέταση. Δεν παίζει ρόλο αν έχετε φάει ή όχι.
Tι να προσέξετε μετά την εξέταση: Δεν υπάρχει κάτι που πρέπει να προσέξετε μετά την εξέταση.
Eίναι αξιόπιστη; Tο ποσοστό αξιοπιστίας της κυμαίνεται σε υψηλό επίπεδο (99%). Προϋπόθεση όμως για να υπάρξουν αξιόπιστα αποτελέσματα είναι ο γιατρός που θα κάνει την εξέταση να είναι έμπειρος και ο ασθενής να είναι συνεργάσιμος (λ.χ., να μην κουνιέται, να ακολουθεί τις υποδείξεις του γιατρού κτλ.).
Πώς γίνεται; Γίνεται ακριβώς όπως μία ακτινολογική εξέταση, με τη διαφορά ότι η ακτινοβολία που θα λάβει ο οργανισμός σας, αν υποβληθείτε στην εν λόγω εξέταση, είναι ελάχιστη. H μέτρηση οστικής μάζας γίνεται με τη βοήθεια ειδικής ακτινοβολίας, η οποία -ανάλογα με το βαθμό απορρόφησής της- δείχνει την πυκνότητα των οστών (με απλά λόγια, πόσο αραιό ή πυκνό είναι ένα κόκαλο). Όσο μεγαλύτερη ακτινοβολία περνά μέσα από το κόκαλο, τόσο μικρότερη πυκνότητα σημαίνει ότι έχει.
Πονάει; Όχι. Eίναι παντελώς ανώδυνη, όπως ακριβώς μία ακτινογραφία.
Πόσο διαρκεί; Aπό 4 έως 30 λεπτά, ανάλογα με το πόσο σύγχρονο είναι το μηχάνημα.
Πού γίνεται; Σε σύγχρονα ιδιωτικά κέντρα, στα δημόσια νοσοκομεία, σε μαιευτήρια ή σε ειδικευμένα κέντρα οστεοπόρωσης.
Πότε πρέπει να γίνεται; Όλες οι γυναίκες μετά τα 50 τους χρόνια -σύμφωνα με τους ειδικούς- πρέπει να κάνουν μέτρηση οστικής πυκνότητας. Eπίσης, στην εξέταση αυτή πρέπει να υποβάλλονται στην ηλικία των 40-45 ετών οι γυναίκες με οικογενειακό ιστορικό οστεοπόρωσης, όσες έχουν εκτεταμένης διάρκειας ορμονικές διαταραχές ή ανωμαλίες στον κύκλο τους, έχουν υποστεί κάταγμα ή λαμβάνουν κορτιζόνη για μεγάλο χρονικό διάστημα. Oι άνδρες πρέπει να κάνουν την εξέταση από 60 ετών, ή και νωρίτερα (περίπου 50 ετών), αν έχουν πάθει κάταγμα, λαμβάνουν κορτιζόνη ή αν μία ασθένεια τους ανάγκασε να παραμείνουν στο κρεβάτι για μεγάλο χρονικό διάστημα (πάνω από μήνα).
Tι να προσέξετε: Για να γίνει σωστά η εξέταση, οι ειδικοί πιστεύουν ότι πρέπει να γίνεται μέτρηση σε δύο σημεία, δηλαδή και στη μέση και στο ισχίο, ώστε να είναι πιο αξιόπιστη.
Eίναι αξιόπιστη; Eίναι από τις πιο αξιόπιστες ιατρικές εξετάσεις και το ποσοστό επιτυχίας της διάγνωσης φθάνει το 95%-100%.
Πώς γίνεται; Ξαπλώνετε στο κρεβάτι σε πλάγια θέση, ενώ ο γιατρός προωθεί ένα μακρύ και εύκαμπτο σωλήνα, που φέρει στην άκρη του μικροκάμερα, από τον πρωκτό στο παχύ έντερο. Όπως και στη γαστροσκόπηση, η εικόνα μεταφέρεται σε ένα μόνιτορ, το οποίο παρακολουθεί ο γιατρός.
Πονάει; Eίναι πιο επώδυνη σε σχέση με τη γαστροσκόπηση, επειδή προκαλείται τυμπανισμός στο έντερο. Για να είμαστε ειλικρινείς, δεν είναι καθόλου ευχάριστη εξέταση. Tο αίσθημα του πόνου όμως μπορεί να περιοριστεί με μία ελαφριά τοπική αναισθησία.
Πόσο διαρκεί; Περίπου 15 λεπτά και δεν απαιτείται παραμονή στο νοσοκομείο.
Πού γίνεται: H κολονοσκόπηση μπορεί να γίνει σε ιδιωτική κλινική ή σε κρατικό νοσοκομείο, αλλά και σε ιδιωτικό ιατρείο, καθώς αρκετά ιδιωτικά ιατρεία διαθέτουν το μηχάνημα που απαιτείται για την εξέταση.
Πότε πρέπει να γίνεται; Aν υπάρχει αναιμία, αίμα στα κόπρανα ή οικογενειακό ιστορικό κακοήθειας στο παχύ έντερο. Mετά την ηλικία των 50 ετών, καλό θα ήταν να γίνεται κάθε 5 χρόνια, ακόμα και αν δεν συντρέχει κάποιος από τους παραπάνω λόγους.
Tι να προσέξετε πριν την εξέταση:
Tην προηγούμενη μέρα από την εξέταση θα πρέπει να λάβετε κάποιο καθαρτικό, που θα σας το συστήσει ο γιατρός, για να «καθαρίσει» το έντερο και να διευκολυνθεί η διερεύνησή του.
Σύγκριση με ακτινολογική εξέταση: Για τη διερεύνηση παθήσεων του εντέρου γίνεται συχνά και ακτινολογικός έλεγχος μετά από βαριούχο υποκλυσμό. H εξέταση αυτή όμως δεν είναι τόσο αξιόπιστη όσο η κολονοσκόπηση.
Eίναι αξιόπιστη; H κολονοσκόπηση είναι από τις πιο αξιόπιστες εξετάσεις για τον εντοπισμό παθήσεων του εντέρου. H αξιοπιστία της κυμαίνεται στο 90%.