Εδώ και 2 χρόνια περίπου ο σύζυγός μου δεν έχει επιθυμία για σεξ. Είναι 50 ετών και εγώ 46. Μακροχρόνια σχέση γάμου. Πολύ αγαπημένοι. Όμορφη ζωή, δίχως προβλήματα. Ξαφνικά απίστησε, τον έδιωξα από το σπίτι αλλά είπαμε να δώσουμε μια δεύτερη ευκαιρία μιας και υπάρχει αγάπη. Μέσα στο μυαλό μου τον δικαιολόγησα πως παντρευτήκαμε πολύ νέοι και εκείνος χωρίς εμπειρίες ήταν σίγουρο πως θα κάνει βλακεία. Αφού μετάνιωσε όπως λέει προσπάθησα να μην το συζητώ καθόλου και να συνεχίσω τη ζωή μας, μιας και εκείνος δεν ήθελε καθόλου να το συζητάει. Περνούσε έτσι ο καιρός και δεν με πλησίαζε ερωτικά. Με κοιτούσε όμως με πολύ πόθο στα μάτια. Προσπαθούσα να καταλάβω τι του συμβαίνει όμως ένιωθα για ακόμη μια φορά απόρριψη. Χειρότερο ήταν αυτό που ένιωθα. Δεν μπορώ να ζω έτσι τη μούγκα, γι’ αυτό άρχισα να θέλω να το συζητάω. Εκείνος όμως έλεγε πως τον πιέζω. Εγώ ανακάλυψα πως βραδινές πρωινές στύσεις άρχισαν να μην υπάρχουν. Σενάρια επιστημονικής φαντασίας, το μυαλό σμπαράλια. Και τελικά για να μην βλέπω μόνο αρνητικά τα πράγματα επισκέφτηκα γιατρούς, μπήκα σε σάιτ, και κατέληξα πως η πίεση της δουλειάς που δεν πάει καλά, αυτό που έγινε με μας (ίσως οι τύψεις του, θα ήθελα να πιστεύω) σιγά σιγά άρχισε να ατονεί και τώρα απλώς δεν υπάρχει… Μην το σκέφτεσαι μου λέει. Μα είναι δυνατόν να μην το σκέφτομαι; Πώς είναι δυνατόν ένας άντρας να χάνει τη στύση του και να μην τρέχει αμέσως σε γιατρό; Πώς είναι δυνατόν να μην φοβάται πως θα χάσει τη γυναίκα του που αγαπάει και είναι σίγουρος πως πάντα θα είναι εκεί; Έχω τάσεις φυγής. Δεν ξέρω πως θα τον ξυπνήσω. Δεν θέλω να χαλάσω το γάμο μου. Έχω αποκλείσει εξωσυζυγική σχέση. Αυτό δεν θα το ανεχόμουν με τίποτα. Το ξέρει. Στέλλα
Αγαπητή Στέλλα,
Είναι πολύ σημαντικό που δεν εφησυχάζετε και αναζητάτε τον τρόπο να αντιμετωπίσετε αυτή την ιδιαίτερα δύσκολη κατάσταση. Οι μεταβολές στην συναισθηματικά και σεξουαλική ζωή του ζευγαριού πάντα επιφέρουν μεγάλη ένταση, άγχος, αγωνία, απογοήτευση αλλά και μεγάλη θλίψη. Είναι πολύ πιθανό να αισθάνεστε ότι ο σύζυγός σας σας απορρίπτει, να αναρωτιέστε ποιοί είναι οι λόγοι πίσω από αυτή τη μεγάλη αλλαγή και ταυτόχρονα να προσπαθείτε να επουλώσετε τις πληγές που αναπόφευκτα ανοίγει μια εξωσυζυγική σχέση.
Είναι σημαντικό όμως να δείτε που βρίσκεστε τώρα.
Πρώτα από όλα, είστε σε μια φάση ζωής όπου τόσο εσείς όσο και ο σύζογός σας έχετε να διαχειριστείτε πολύ έντονα συναισθήματα και αγωνίες γύρω από την πορεία της ζωής σας. Για τους περισσότερους ανθρώπους, η μέση ηλικία σηματοδοτεί την αναζωπύρωση του εωρτήματος “είμαι επιθυμητός; μπορώ ακόμα να ελκύσω τον άνδρα ή τη γυναίκα μου;”. Μέσα σε αυτή την αγωνία, όπως είναι φυσικό, η σεξουαλική και συναισθηματική ζωή του ζευγαρίου βρίσκεται ύπο μια νέα διαπραγμάτευση. Δεν είναι τυχαίο που σε αυτή τη φάση εμφανίζονται με μεγαλύτερη συχνότητα σεξουαλικά προβλήματα όπως είναι η διαταραχή της στύσης ή η μειωμένη σεξουαλική επιθυμία. Ειδικά οι άντρες μπορεί πολύ εύκολα να εγκλωβιστούν στην παγίδα της αγωνίας για τον αν παραμένουν καλοί και επαρκείς εραστές.
Στην πλειοψηφία τους, οι σεξουαλικές δυσλειτουργίες αντιμετωπίζονται με επιτυχία. Είτε πρόκειται για μια στυτική δυσλειτουργία (οργανικής ή ψυχολογικής αιτίασης),είτε πρόκειται για μείωση της σεξουαλικής επιθυμίας (που συχνότερα σχετίζεται με ψυχολογικούς παράγοντες) ,τότε ένας ειδικός σεξουαλικής υγείας μπορεί να δώσει τη λύση. Χρειάζεται η επίσκεψη σε έναν ουρολόγο-ανδρολόγο προκειμένου να διαπιστωθεί αν το πρόβλημα είναι οργανικής φύσης, ή αν χρειάζεται η παρέμβαση ενός ψυχολόγου.
Με απλά λόγια, μια τέτοια κρίση αφορά την πλειοψηφία των ζευγαριών. Το θέμα δεν είναι τόσο αν θα προκύψει, αλλά περισσότερο το πως την αντιμετωπίζουμε. Γιατί σε πάρα πολλές περιπτώσεις, το σεξουαλικό πρόβλημα πηγάζει από τη δυσκολία της διαχείρισης της επικοινωνίας του ζευγαριού.
Όσον αφορά λοιπόν αυτή τη διαχείριση, φαίνεται ότι εσείς και ο σύζυγός σας έχετε κάνει κάποια σωστά βήματα, ακόμα και μέσα σε αυτό το στροβιλισμό του άγχους και της αγωνίας. Το πιο σημαντικό είναι ότι παρόλες τις σοβαρές πληγές στη σχέση σας αποφασίσατε απο κοινού να ξαναπροσπαθήσετε. Αυτό υποδηλώνει ένα καλό υπόβαθρό στη σχέση σας.
Ωστόσο, η δυσαρμονία αυτή τη στιγμή αφορά το γεγονός ότι φαίνεται να έχετε κυρίως εσείς αναλάβει την ευθύνη για την επίλυση του προβλήματος. Αυτό σίγουρα σας φορτίζει με άγχος και ίσως και θυμό, ενώ ταυτόχρονα δεν επιτρέπει στο σύντροφό σας να πάρει το μερίδιο της ευθύνης για την αντιμετώπιση του προβλήμτος. Θα ήταν πιο ωφέλιμο για εσάς να μιλήσετε ανοιχτά μαζί του για το πως αυτό που συμβαίνει σας κάνει να νιώθετε. Το να μην συζητάτε για αυτό που σας απασχολεί δεν βοηθάει ούτε εσάς, ούτε εκείνον.
Εκφράστε ανοιχτά τις ανάγκες σας και το συναίσθημά σας. Όχι για να τον κατηγορήσετε και να τον βάλετε “στον τοίχο”. Το να μιλάμε για αυτό που νιώθουμε είναι η ευθύνη που έχουμε απέναντι στο σύντροφό μας και τη σχέση μας. Με αυτό τον τρόπο, θα ανοίξει ο διάλογος και θα μπορέσετε σταδιακά να επανακτήσετε την συναισθηματική και σεξουαλική σας ζωή. Ένας ειδικός ψυχικής υγείας μπορεί να αποτελέσει πολύτιμη βοήθεια σε αυτή την πορεία.
