Διχασμένες ανάμεσα στην επιθυμία να είναι καλές μητέρες αλλά και καλές εργαζόμενες, οι εργαζόμενες μητέρες τελικά σηκώνουν διπλό φορτίο ενοχών σύμφωνα με έρευνα του Τμήματος Κοινωνιολογίας και Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου Bar Ilan στο Ισραήλ σε 402 γυναίκες και 291 άνδρες.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι εργαζόμενες μητέρες αγωνιούν περισσότερο για την δουλειά τους όταν βρίσκονται εκτός γραφείου, συγκριτικά με τους πατεράδες, ενώ στη δουλειά κάνουν πολλές σκέψεις – συχνά αρνητικά φορτισμένες – για την οικογένεια. Και παρότι οι άνδρες ανησυχούν και αυτοί για τα ζητήματα της οικογένειας, ωστόσο δεν «κουβαλούν» τη δουλειά στο σπίτι και αφιερώνουν λιγότερο χρόνο για οικογενειακά θέματα στη δουλειά (το ένα πέμπτο του χρόνου τους συγκριτικά με το ένα τέταρτο του χρόνου που αφιερώνουν οι γυναίκες).
«Πιστεύω ότι οι πατεράδες αντέχουν να το κάνουν αυτό επειδή κάποιος άλλος – δηλαδή η γυναίκα τους – , έχει αναλάβει τη μεγαλύτερη ευθύνη για τις δουλειές του σπιτιού και την φροντίδα των παιδιών», υποστηρίζει η επίκουρος καθηγήτρια Shira Offer επικεφαλής της έρευνας και συμπληρώνει «είναι αλήθεια ότι οι πατεράδες σήμερα εμπλέκονται περισσότερο στην ανατροφή των παιδιών και κάνουν περισσότερες δουλειές νοικοκυριού σε σχέση με προηγούμενες γενιές, αλλά η μεγάλη ευθύνη για την διαχείριση των οικογενειακών υποχρεώσεων εξακολουθεί να βαραίνει δυσανάλογα τους ώμους της μητέρας και αυτό πρέπει να αλλάξει.»
