Στις 26/9/2010 έχασα το γιο μου σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Ήταν 21 χρονών. Τελείωσε το σχολείο πήγε εθελοντής φαντάρος και μετά παρακολουθούσε μια σχολή επαγγελματική στην Θεσσαλονίκη την οποία δεν τελείωσε λόγω ατυχήματος. Ο πόνος φυσικά πολύ μεγάλος έχασα την γη την γη κάτω από τα πόδια μου, δεν μπορούσα να συνειδητοποιήσω τι συνέβη ακόμη και τώρα αισθάνομαι ότι ζω ένα όνειρο και θα ξυπνήσω κάποια στιγμή και θ΄ αλλάξουν όλα. Όμως προσπαθώ να το παλέψω κάθε μέρα αλλά υπάρχουν στιγμές που με ρίχνει κάτω όταν σκέφτομαι ότι αυτό το μικρό πλασματάκι που μου έδωσε ζωή εδώ και 21 χρόνια δεν θα το ξαναδώ μπροστά μου, δεν θα το αγκαλιάσω, δεν θα το φιλήσω, δεν θα παίξω μαζί του, δεν θα μου πει τα παράπονά του δεν θα … και πάρα πολλά. Η ζωή μου όλη με εγκατέλειψε δεν έχει νόημα τίποτα πια. Με φοβίζει η κάθε μέρα που περνάω γιατί δεν ξέρω τι είμαι ικανή να κάνω από τον χαμό του παιδιού μου. Έχω ένα κορίτσι 20 χρόνων το οποίο βρισκόταν την ημέρα εκείνη μαζί του. Πέρασε και αυτή τον δικό της Γολγοθά και δεν ξέρω πως να της φερθώ.

σας παρακαλώ βοηθήστε με

Γεωργία

Κυρία Γεωργία,

Με βαθύτατη συμπάθεια σας εκφράζω τη λύπη μου για την απώλεια του γιου σας. Είναι απολύτως φυσιολογικά τα συναισθήματα και οι αντιδράσεις σας καθώς βρίσκεστε στην περίοδο του πένθους και είναι αναμενόμενο να μην μπορείτε, να αρνείστε ουσιαστικά να το πιστέψετε. Έχετε κάθε δίκιο να νιώθετε πως είναι άδικο και παράλογο αυτό που συνέβη. Κανείς δεν μπορεί να σας δώσει απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα. Το μόνο που χρειάζεται είναι πια να μάθετε να ζείτε την κάθε μέρα με τα καινούρια δεδομένα, όσο καλύτερα μπορείτε για εσάς και για τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς σας. Ο χρόνος και η απόσταση από τα γεγονότα βοηθούν στο να μαλακώσει λίγο ο πόνος και να μπορέσετε να σταθείτε στα πόδια σας. Σίγουρα η κόρη σας χρειάζεται τη στήριξή σας και την αγάπη σας. Αν είστε ενωμένες και συζητάτε, αν εκφράζετε τα συναισθήματά σας και κατανοείτε η μια της ανάγκες της άλλης, θα ενισχυθεί η σχέση σας. Αν παρατηρήσετε κάποια ανησυχητική αλλαγή στη συμπεριφορά της ή αν αισθάνεστε ότι δεν μπορείτε να ανταποκριθείτε στην καθημερινότητά σας, τότε ίσως χρειαστείτε τη στήριξη κάποιου ειδικού ψυχικής υγείας. Καλή δύναμη