Γεννήθηκα στην Αθήνα. Στα χρόνια του λυκείου, η ανάγνωση δυο βιβλίων του Ντράικωρς που βρέθηκαν στη βιβλιοθήκη των γονιών μου, μου ξυπνούν το ενδιαφέρον για την ψυχολογία, ειδικά την παιδοψυχολογία. Έτσι πράγματι, τελειώνοντας το σχολείο έφυγα για τη Γερμανία και σπούδασα ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου. Ασχολήθηκα ιδιαίτερα με τη Διαγνωστική και Ψυχοθεραπεία Παιδιών κι Εφήβων (Person Centered Play Therapy) και την Ψυχολογία της Ανθρώπινης Επικοινωνίας.
Εργάστηκα σαν
-Βοηθός στο Ψυχολογικό Ινστιτούτο του Πανεπιστημίου του Αμβούργου στα Προγράμματα Υποδοχής Πρωτοετών
-Ψυχοθεραπεύτρια παιδιών και εφήβων σε κρατικά ομοσπονδιακά ιδρύματα υποδοχής παιδιών από προβληματικές οικογένειες
Μετά από 15 χρόνια στο εξωτερικό επέστρεψα στην Ελλάδα – έχοντας πια τρία παιδιά.
Τελικά αποφάσισα να εμβαθύνω περισσότερο στην Προσωποκεντρική Ψυχοθεραπεία (Person Centered Approach) και έκανα το μεταπτυχιακό μου στο ΚΕΠΠ (Κέντρο Εκπαίδευσης στην Προσωποκεντρική Προσέγγιση), υπό την αιγίδα του Πανεπιστημίου Strathclyde της Γλασκώβης.
Εργάζομαι συμβουλευτικά και ψυχοθεραπευτικά σε ατομικές συνεδρίες και σε ομάδες.
Ένα από τα όνειρα μου είναι να στήσω ένα «μοντέλο συγκατοίκησης κατά της απομόνωσης» για ανθρώπους που κινδυνεύουν πιο πολύ από άλλους να μείνουν μόνοι: ηλικιωμένους, μονογονεικές οικογένειες, singles εκ πεποιθήσεως…