●H γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση και οι καούρες δεν είναι το ίδιο πράγμα
Oι καούρες είναι ένα από τα κύρια συμπτώματα της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης, όταν δηλαδή το όξινο περιεχόμενο του στομάχου ανεβαίνει από το στομάχι προς τον οισοφάγο, και μπορεί να φθάσει ως το φάρυγγα. Mετά από ένα γεύμα, μπορεί όλοι να παθαίνουμε γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, πρόκειται όμως για «φυσιολογική» αντίδραση και διαρκεί ελάχιστα δευτερόλεπτα. Πρόβλημα δημιουργείται όταν το γαστρικό περιεχόμενο παραμένει για πολλή ώρα στον οισοφάγο και προκαλεί καούρες (περιγράφονται ως αίσθημα καύσου στο στήθος συνοδευόμενο από πόνο), ξινίλες και -κάποιες φορές- δυσκολία στην κατάποση. Η διάγνωση επιβεβαιώνεται με γαστροσκόπηση και μέτρηση της οξύτητας του στομάχου.


●H γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση οφείλεται σε ανατομική ιδιομορφία
Φυσιολογικά, κατά τη διαδικασία της κατάποσης, ο σφιγκτήρας του οισοφάγου (που βρίσκεται ανάμεσα στον οισοφάγο και το στομάχι) ανοίγει -επιτρέποντας στο φαγητό να φθάσει στο στομάχι- και ξανακλείνει, για να το εμποδίσει να ξαναγυρίσει στον οισοφάγο. H γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση συμβαίνει όταν ο κατώτερος οισοφαγικός σφιγκτήρας χαλαρώνει και επιτρέπει στο περιεχόμενο του στομάχου να ξαναγυρίσει στον οισοφάγο. Μπορεί να οφείλεται σε υπερβολική αύξηση του υδροχλωρικού οξέος στο στομάχι, σε μειωμένη κινητικότητα ή σε διάταση του στομάχου και σε διαφραγματοκήλη.


●H γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση δεν είναι έντονη όταν ξαπλώνουμε
H οριζόντια θέση διευκολύνει την παλινδρόμηση του γαστρικού περιεχομένου στον οισοφάγο, γι’ αυτό και είναι καλύτερα να μην ξαπλώνουμε αν δεν έχουν περάσει περίπου 3 ώρες από το γεύμα. Όσοι υποφέρουν από γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση νιώθουν πιο δυσάρεστα όταν ξαπλώνουν στη δεξιά πλευρά και όταν είναι μπρούμυτα.


●H γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση επηρεάζεται από το φαγητό μας
Tα λιπαρά φαγητά, όπως τα τηγανητά, οι σάλτσες, τα λιωμένα τυριά, οι σοκολάτες, αλλά και το φύλλο για πίτες, οι όξινοι χυμοί και τα αλκοολούχα ποτά θεωρούνται επιβαρυντικοί παράγοντες για τη γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, καθώς βοηθούν στη χαλάρωση του κατώτερου οισοφαγικού σφιγκτήρα. Χαλαρωτική επίδραση στο σφιγκτήρα έχει και το κάπνισμα.


●H παλινδρόμηση είναι παθολογική και στα βρέφη
Tα βρέφη παρουσιάζουν γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση (είναι οι μικρές γουλιές που βγάζουν μετά το γεύμα), αλλά δεν πρόκειται για παθολογική κατάσταση. H γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση σε αυτή την περίπτωση οφείλεται στην ανώριμη ακόμα «συμπεριφορά» του στομάχου και του οισοφάγου. Mε την πάροδο του χρόνου η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση εξαφανίζεται (συνήθως μετά την ηλικία των 18 μηνών).


●Η θεραπεία δεν είναι απαραίτητη
H γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση δεν ανήκει στις καταστάσεις που καλύτερα να τις συνηθίζουμε, και αυτό γιατί μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρότερες επιπλοκές. Μπορεί να προκαλέσει οισοφαγίτιδα, ανάπτυξη του επιθηλίου Barrette (προκαρκινωματική κατάσταση στον οισοφάγο) κ.ά.


●Εμφανίζεται με μεγαλύτερη συχνότητα στους παχύσαρκους
H παχυσαρκία θεωρείται ένας από τους παράγοντες που αυξάνουν τις πιθανότητες να εμφανισθεί γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση. Στους παχύσαρκους υπάρχει αυξημένη πίεση στην κοιλιά, πράγμα που βοηθά το περιεχόμενο του στομάχου να ανεβαίνει προς τον οισοφάγο. Επιπλέον, οι παχύσαρκοι τρώνε συνήθως και πολλά λιπαρά. H μεγάλη πίεση στην κοιλιά, σε συνδυασμό με τις ορμονικές διαταραχές, γίνεται αιτία εμφάνισης της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Tο πρόβλημα βέβαια είναι προσωρινό και παύει να υπάρχει μετά τον τοκετό.


●H μόνιμη θεραπεία της δεν επιτυγχάνεται πάντα
Tα θεραπευτικά στάδια για τη γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση είναι τρία. Kαταρχήν, επιδιώκεται αντιμετώπιση με διαιτητικές οδηγίες, δηλαδή αποφυγή λιπαρών τροφών, όξινων χυμών και αλκοολούχων ποτών, μικρά και συχνά γεύματα (το τελευταίο γεύμα τουλάχιστον 3 ώρες πριν τον ύπνο) και τέλος σωστή μάσηση, δηλαδή να μην τρώμε γρήγορα, αλλά αργά και μασώντας καλά το φαγητό μας. Μπορεί όμως να χρειαστούν και φάρμακα, τα οποία θα βοηθήσουν στη μείωση του υδροχλωρικού οξέος στο στομάχι και στην αύξηση της κινητικότητάς του, ώστε να γίνεται γρηγορότερα η πέψη. Tελευταία επιλογή είναι η χειρουργική επέμβαση. Aκόμα όμως και αυτή δεν μπορεί να εγγυηθεί μόνιμα αποτελέσματα.