Οι ερευνητές από το τμήμα Ψυχολογίας και Νευροβιολογίας του Πανεπιστημίου της Σιγκαπούρης κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η κραυγή του πόνου ουσιαστικά αποσπά το μυαλό από το ερέθισμα του πόνου με αποτέλεσμα να αυξάνεται η αντοχή στο τελευταίο.
Στο πλαίσιο του σχετικού πειράματος οι ερευνητές ζήτησαν από 56 άτομα να βυθίσουν τα χέρια τους σε παγωμένο νερό. Το πείραμα διεξήχθη τέσσερις φορές εκ των οποίων μόνο τη μία φορά τους επιτράπηκε να φωνάξουν όταν πονούσαν, ενώ τις υπόλοιπες φορές έπρεπε ή να υπομένουν σιωπηλά το κρύο μαρτύριο ή να ακούν ηχογραφημένα μηνύματα με τη δική τους φωνή ή ενός ξένου να φωνάζει «άουτς».
Τελικά οι συμμετέχοντες άντεξαν περισσότερο χρόνο την έκθεση στο παγωμένο νερό όταν είχαν τη δυνατότητα να φωνάξουν. Στην περίπτωση αυτή κράτησαν τα χέρια τους 30΄΄ μέσα στο παγωμένο νερό, πέντε δευτερόλεπτα περισσότερο συγκριτικά με τις άλλες περιπτώσεις.
Όταν πονάμε ενστικτωδώς φωνάζουμε εξηγούν οι ερευνητές. Το λεκτικό αυτό μήνυμα – «άουτς» -παρεμβάλλεται στα μηνύματα του πόνου που ταξιδεύουν στον εγκέφαλο και το αποτέλεσμα αυτής της παρεμβολής λειτουργεί παυσίπονα.
Η έρευνα δημοσιεύθηκε στη ιατρική επιθεώρηση Journal of Pain.
