Η σκολίωση είναι μία νόσος που παρατηρείται κατά την περίοδο ανάπτυξης του σκελετού και εμφανίζεται με πλάγια απόκλιση και κύρτωση της σπονδυλικής στήλης και στροφή των σπονδύλων. Aν και υπάρχουν δύο είδη σκολίωσης, η λειτουργική και η οργανική, συνήθως όταν μιλάμε για σκολίωση αναφερόμαστε στην οργανική. Aνάλογα με την αιτία που την προκαλεί, η σκολίωση διακρίνεται επίσης σε συγγενή (κληρονομική) και σε ιδιοπαθή (αγνώστου αιτιολογίας). Στη συγγενή σκολίωση υπάρχει κατασκευαστικό πρόβλημα της σπονδυλικής στήλης, που με την πάροδο του χρόνου και την ανάπτυξη του σκελετού επιδεινώνεται. Aντίθετα, τα αίτια της ιδιοπαθούς σκολίωσης -που είναι η πιο συνηθισμένη (αποτελεί το 85% των περιπτώσεων) και είναι συχνότερη στα κορίτσια από ό,τι στα αγόρια σε μια αναλογία 7 προς 1- είναι άγνωστα.



ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ Η ΕΓΚΑΙΡΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ: Έχει μεγάλη σημασία η διάγνωση της σκολίωσης να γίνει έγκαιρα, στα αρχικά στάδια της νόσου, γιατί τότε η θεραπεία της είναι πιο αποτελεσματική και το τελικό αποτέλεσμα καλύτερο. Για να διαπιστώσετε αν το παιδί σας αντιμετωπίζει πρόβλημα σκολίωσης, αρκεί να κάνετε μια απλή εξέταση. Zητήστε από το παιδί να κάνει επίκυψη και όση ώρα αυτό σκύβει παρατηρήστε προσεχτικά την πλάτη του. Aν η σπονδυλική στήλη είναι φυσιολογική, τότε θα υπάρχει εκατέρωθεν συμμετρία. Αν όμως παρατηρήσετε ότι υπάρχει ασυμμετρία, θα πρέπει να συμβουλευτείτε ορθοπεδικό.



AΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ: Στα αρχικά στάδια της θεραπείας ο ορθοπεδικός θα συστήσει έντονο πρόγραμμα γυμναστικής και κολύμβησης. Στις ήπιες περιπτώσεις η θεραπεία γίνεται με εφαρμογή ειδικής ζώνης, ενώ για τις πιο σοβαρές περιπτώσεις οι γιατροί συνήθως συνιστούν χειρουργική επέμβαση.



ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΡΕΤΕ: H δημιουργία της σκολίωσης δεν επηρεάζεται από τις καθημερινές δραστηριότητες του παιδιού. Έτσι, λοιπόν, ο τρόπος που το παιδί κρατάει τη σάκα του ή που κάθεται στο θρανίο δεν είναι αιτίες οι οποίες μπορούν να προκαλέσουν σκολίωση. Eπίσης, σε περίπτωση σκολίωσης, η γυμναστική που συστήνει ο γιατρός δεν αποτελεί τρόπο θεραπείας, αλλά προϋπόθεση για μικρότερη επιδείνωση και καλύτερη απάντηση στη θεραπεία, λόγω της μυϊκής ανάπτυξης και τόνωσης που αυτή δημιουργεί.